Piet schreef op vrijdag 7 februari 2014, 7:30:


Hm ok... stelt ook al niet gerust.

Klopt dat ik beter alles punt voor punt kan nemen in plaats van zo'n beetje gillend van de stress rond te rennen, maar ja Houdt het dan ook nooit op?

Ik zal idd vanavond even afwachten en dan de volgende stap bepalen

*kijkt even in de beurs en ziet de bodem*

Droomde van mennen en later nog een shet erbij, toen ik definitief het zadel op de haak had gehangen vanwege de pech met de paarden. Maar er komt definitief niets meer bij. Vanaf dit punt alleen nog maar hobbelpaarden voor mij.

Sandra van Bommel schreef op vrijdag 7 februari 2014, 7:52:

Zo gelijk daarmee!
Jawel, gewoon in je kop stop zetten. Loslaten wat niet nodig is. Over dingen die je niet weet moet je je nog niet druk maken want het hoeft niet eens allemaal zo te zijn. Je hebt er nu de juiste mensen bij gehaald, en de juiste dingen gedaan. Meer kun je niet doen. Afwachten wat zich daadwerkelijk presenteert en dan weer verder met de beste stap op dát moment. Kop op, misschien valt het allemaal wel mee, als je er constant zo bovenop zit zie je soms door alle details en microperspectief het bos niet meer (been there, done that...), en zo niet, dan schiet je die beer wel wanneer ie daadwerkelijk op de weg staat.