Ik moet dit verhaal nu even kwijt bij mensen die net zo denken als ik. Ik mag me graag verdiepen in trainingsmethoden, huisvesting en paardenwelzijn, en al jarenlang neig ik sterk naar "het natuurlijke". Ik blijf altijd openminded, zie dingen liever grijs dan zwart wit, dat wel.

Ik sta op een stal voor normalen, maar mijn ruin heeft zijn eigen inloopstal met paddock. Het is maar zo'n 100 m2, de helft straat en de helft zand, maar wel droog en keurig netjes. Als het goed is komt er dit voorjaar minimaal 200 m2 bij, en zo blijven we stukje bij beetje aan de weg timmeren. Weidegang is er in de zomer ook.

Helaas heeft de eigenaar van het ponnietje dat mijn paard gezelschap hield besloten het dier op stal te zetten voor de winter. Ik respecteer die keuze!!!
Maar toen stond mijn paard alleen. Die was het daar niet mee eens, heb het een week aangekeken terwijl ik ondertussen een oplossing probeerde te vinden, en toen was de maat vol en issie door de draad gegaan. Tja wat doe je dan. Op stal voor de nacht dan maar. Overdag buiten op de paddock.

De nacht duurt alleen wel 14 uur uur voor mijn paard op deze manier.... Ik lig er wakker van. Dit is niet oké! Hier heb ik niet zo keihard voor lopen knokken! Ik ben er letterlijk ziek van.

In mijn omgeving word gezegd ach het is makkelijk, hoef je niet meer zo veel water te sjouwen joh. Is toch fijn in de winter. Voor je paard ook fijn, lekker warm in het stro.
Zelfs mijn paard lijkt er aan mee te werken, die sukkel loopt vanaf dag een vrolijk erin en blijft gewoon staan als je de deur open doet.
Schop de deur er toch uit, verwende rotknol.

Goed over drie maanden is het voorjaar... En overdag komt hij wel buiten. Maar is het gek dat ik toch boos en verdrietig ben?
Ik zou er zo een pony bijkopen, maar dan moet het beestje over drie maanden weer weg.
Weet me ondertussen ook geen raad meer, moet ik me wel zo druk maken als hij blijkbaar zo gelukkig is?

Bedankt voor het lezen...

Het liefst tijdelijk ergens een pony lenen, volgend jaar is de situatie wie weet weer anders dus daar kijk ik nog niet naar. Helaas begrijp ik ook wel dat je niet zo 123 een ponietje uitleent aan een vreemde.

Verder is het gewoon goedbedoelt hoor, die mensen snappen ook wel dat als je mij nu gaat vertellen dat hij er zielig bij staat in z'n stal ik helemaal breek.

Verder ben ik heel gelukkig met deze stalling, andere opties zijn modderzooi, geen schuilstal en meer van dat. Hier kan ik gewoon mijn gang gaan.

Wat ik zo moeilijk vind is dat mijn paard er blijkbaar zo gelukkig bij staat. Ben ik nu zo'n emotionele doos?
Goed hij gaat heus niet zomaar dood van drie maanden s'nachts op stal, maar toch ben ik boos. Zo hard loop je te vechten ervoor en jahoor staat ie daar toch in zo'n hok.

Hij heeft s'nachts 14 uur lang geen keuze, kan wel door de tralies contact maken en naar buiten kijken. Ik vind het maar raar, normaal laat ie de stal links liggen, altijd in de regen/sneeuw noem het maar op. Hij gaat er dus echt in voor het gezelschap, om bij de kudde te horen.

Vind het gewoon erg jammer, had het allemaal niet zo aan zien komen anders had ik nog iets kunnen regelen. Nu word het min of meer door m'n strot gedouwd.
Niet dat stalgenootje daar iets aan kan doen, maar goed...

Denk dat ik me er dus het beste gewoon bij neer kan leggen, en volgend jaar op tijd informeren hoe of wat.

Nee kijk het zit zo:

Wat er op de paddock staat is meer een schuilstal, zit geen deur in.
Andere pony is verhuist naar het grote stalgebouw, met rijen boxen. Dit is op enkele tientallen meters van paddock. Vandaar dat mijn paard niet alleen wou zijn. Nu staat mijn paard dus ook in een box. Ze kan er 14 uur lang niet uit.

Het is dus absoluut geen uitloopstal idee nu... Eigenaresse van de andere pony ziet het dier graag veilig binnen.

Tja met normalen bedoel ik tradiotioneel. Het is een hele fijn stal, alleen s'nachts in een box stond natuurlijk niet bepaald in mijn wensenlijstje dus dat is opgelost door s'nachts op een paddock te gaan.

De buurman heeft een geit, maar daar trekt hij zich niks van aan. Kan de andere paarden zien en horen, maar vind dat ze te blijkbaar te ver weg staan.

Het is gewoon een patstelling zullen we maar zeggen...

Om voor drie maanden te verhuizen gaat me wat te ver, want voor deze situatie ontstond staat hij wel keurig 24/7 buiten, en in de zomer zal dat ook weer zo zijn.

Ik zit alleen nu erg in de knoop, moet ik nou blijven knokken en zoeken naar oplossingen? Is het echt zo erg dattie in de nacht op stal staat?

Dit zijn de opties zoals ik ze nu heb/ken/overweeg.

-Pony lenen: Moeilijk, ik zoek ook nog eens iets specifieks (niet al te groot paard). Ik begrijp dat mensen het moeilijk vinden om hun dier zomaar uit te lenen.

-Pony kopen: Het kan op zich wel... Maar dit voorjaar moet het beestje dan weer weg. Best een gok, lukt dat me? En wat als het dier ziek word?

-Paard verhuizen: Trailerrit, kennismaking met nieuwe kudde, tijdelijk overschakelen naar ander voer, en als ie gewend is moet hij weer terug, het is natuurlijk een optie, maar het geeft een hoop stress. Plus dan moet ik maar hopen dat de staleigenaar mijn paard elke dag voor een extra bedrag oid wil voorzien van de medische zorg die hij nodig heeft.

De meeste pensioneigenaren doen al dingen achter je rug om als je elke dag komt, laat staan als je alleen in het weekend komt....

Hoe het volgend jaar zal gaan weet ik nog niet, aangezien ik dan op tijd weet hoe of wat met de andere pony zie ik daar nog niet zo'n probleem in.

Ik hoop dus eerlijk gezegd dat jullie nog andere opties weten, want dit is alles wat ik kan bedenken...

Dat is inderdaad ook zo joop, allemaal dingen die het maken van een keuze erg moeilijk maken.

Tot nu toe blijft het dus bij de situatie accepteren, en er het beste van maken.
Ik kan me druk gaan maken over volgende jaren, maar dan heb ik wel de tijd om iets te regelen dus dat zie ik nog niet direct als een probleem. Wie weet is de situatie dan wel heel anders, dat ook nog.

Nog even een update... Het is al weer een hele poos terug maar goed, mischien zijn er mensen die willen weten hoe het afgelopen is.

Een paar dagen na dat dit topic een beetje doodgebloed was, kreeg ik de mogelijkheid om een pony over te nemen. Dat heb ik gedaan, ze staan nu samen lekker buiten.
Pony mag voor altijd blijven in principe, ik kon een mooie deal voor de stallingskosten maken waardoor het een beetje betaalbaar blijft.

Jep ze staan gezellig samen buiten, en zijn dikke maatjes.
Het gaat allemaal prima, het zijn mijn paarden dus iedereen vind dat ik zelf mag weten wat ik er mee doe, gelukkig maar dat ze wel zo open-minded zijn wat dat betreft. Dus respecteer ik ook dat zij hun paard liever in een stal zien.

Achja, hij doet het wel zo maar even. Inrijden zou ik hem niet voor willen, dit dient met respect en geduld te gebeuren.
Maar er zijn denk ik echt wel paarden gebaat bij deze man. Paarden die zo vast zitten in "rijden doet pijn" dat de gemiddelde paardeneigenaar in NL ze er niet doorheen krijgt.
Deze man stapt er lachend en ontspannen op, laat het paard z'n zegje doen zonder daarbij aan het bit te trekken, en zegt vervolgens hé, maar zo kan het ook hoor!

Voor zadelmak maken zoals in die demo's gebeurt zie ik hem liever niet, maar de ontspannen, gewoon vrolijke manier waarop hij werkt, dat staat me dan wel weer aan.