Het liefst tijdelijk ergens een pony lenen, volgend jaar is de situatie wie weet weer anders dus daar kijk ik nog niet naar. Helaas begrijp ik ook wel dat je niet zo 123 een ponietje uitleent aan een vreemde.
Verder is het gewoon goedbedoelt hoor, die mensen snappen ook wel dat als je mij nu gaat vertellen dat hij er zielig bij staat in z'n stal ik helemaal breek.
Verder ben ik heel gelukkig met deze stalling, andere opties zijn modderzooi, geen schuilstal en meer van dat. Hier kan ik gewoon mijn gang gaan.
Wat ik zo moeilijk vind is dat mijn paard er blijkbaar zo gelukkig bij staat. Ben ik nu zo'n emotionele doos?
Goed hij gaat heus niet zomaar dood van drie maanden s'nachts op stal, maar toch ben ik boos. Zo hard loop je te vechten ervoor en jahoor staat ie daar toch in zo'n hok.
Naschrift (woensdag 19 december 2012, 22:49):
Verder dwingt niemand mij om dingen te doen die ik niet wil hoor, maar als je paard door de draad gaat kun je niet veel anders als op stal gaan staan. Ik zou zelf niet gedwongen willen worden een deken op te doen, net zoals ik een ander niet wil/kan
Naschrift (woensdag 19 december 2012, 22:50):
dwingen om z'n paard s'nachts buiten te laten