Myriam schreef ;

Ja.

Nou, het handpaard moet bijvoorbeeld direct meestappen als het andere paard in stap gaat, dus ik geef haar ook dat commando. Idem met draf, later stadium in galop maar ook vertragen ('ennnn walk'). Whow is stoppen, 'easy' betekent ook dat het handpaard langzamer moet gaan, paard moet stil blijven staan als ik op leidpaard klim, niet klooien, me de weg versperren, ineens op de rem gaan, dat werk. The usual basisdingen dus.
Zoals gezegd worden alle 'commando's' ook aan het leidpaard gegeven.


Daarom zei ik dat het meegaan als leidpaard een prachtige voorbereiding op het inrijden is. Maar de hulpen moet het paard dan al beheersen want je kunt dat op zo'n moment niet aanleren, daar heb je de mogelijkheid niet voor op dat moment.

Voordeel bij mij is dat BD meehelpt de zaak veilig te houden. Ze weet wat haar taak op dat moment is en corrigeert het handpaard als nodig (oren plat en vies kijken als-ie voorbij wil bijvoorbeeld).

Groet, Pien

Cindy Helms schreef op dinsdag 22 februari 2011, 8:52:


Ja, je zult die basis er wel in moeten hebben en dat moet inderdaad op de grond 100 % zoniet 200 % zijn. Niks is zo irri en gevaarlijk als een paard dat niet wil lopen of een sneller tempo loopt. Ik heb bij de handpaarden een extra ring onderaan de kinriem bevestigd dus de leadrope clip ik daaraan vast en niet aan de zijkant van het halster/hoofdstel. Ik neem een dunne leadrope van ca 3 meter mee. Langer en dikker niet want dat wordt een te dikke kluwen en het uiteinde komt dan op de grond te hangen. Paard moet daaraan zelfstandig meelopen dus touw hangt 'met een glimlach' zoals wij dat hier zeggen (doorhangend) en er is alleen druk als dat nodig is. Niks is zo erg als meesjokkende paarden met hun hoofd en lange nek vooruit aan een trektouw (en hoevaak zie je dat niet, ook als persoon ernaast loopt?). Brr, daar gruwel ik van.
Dat laat meteen zien dat ik het ook niet wenselijk vind dat een paard maar overal uit de berm mag snacken en stilstaan om aan mest van andere paarden te ruiken etc. Is gewoon erg onhandig en afleidend van het 'werk'. Ook als ze zelf willen mesten moeten ze doorlopen, dat moet je ze wel leren. Dus de bereidheid om voorwaarts te willen moet er wel al in zitten.

In eerste instantie is het voor het handpaard even wennen dus omdat jij er niet meer naast loopt en zij/hij naast jouw leidpaard moet lopen en zijn cues van bovenaf krijgt. Hij ziet dus ook een stuk minder lichaamstaal maar moet wél zelfstandig meelopen en hij kan niet lekker makkelijk achter je aan sjokken. Hebben ze meestal een paar minuutjes voor nodig en dan gebruik ik wel druk op het touw om het paard tot naast me te laten komen: druk los, belonen met stem. Paard kent dan het commando 'en dóór' natuurlijk al, dat gebruik ik hier om elk paard dóór te laten lopen. Hier een voorbeeld dat niet eenvoudig te regelen is met voedselbeloning van op je leidpaard gezeten want je moet opzij hangen terwijl beide paarden rechtdoor moeten lopen. Voordeel van BD is dat zij mijn gerommel van op haar rug na al deze jaren wel gewend is en weet dat zij gewoon door moet lopen want ik hang regelmatig achterstevoren of opzij om bijvoorbeeld een hoofdstel te verstellen of een singel van een handpaard te checken . Maar voor een handpaard dat nog moet leren is dat teveel extra.

Als je op een smal pad bent of langs verkeer moet, moet het handpaard naar achteren gewezen kunnen worden en achter je blijven meelopen ipv ernaast, weer aan doorhangend touw (dus niet stiekem een hapje gras gaan eten). Zodra er weer plaats is vraag ik het paard weer naast me. BD heeft nog wel eens de onhebbelijkheid dat ze wil gaan lopen trappen als het paard te dicht op haar kont loopt (afstand dus) en mijn touwtje is maar 3 meter lang dus soms moet ook ik wat improviseren en haar iets schuin laten lopen met haar achterhand weg van het handpaard want ik wil de voorwaartsheid er wel in blijven houden en tegelijkertijd het handpaard niet teveel op de rem zetten/angstig maken. Uiteraard corrigeer ik BD want ze mag dat niet doen.

Het enige echt moeilijke is wanneer het handpaard vóór je terecht komt, dan verlies je een stukje controle en kan hij je de weg versperren of om je heen circelen naar je linkerkant en dan krijg je een hoop geklooi. Vandaar dat moeilijke dingen zoals verkeer of geluiden aan de hand vooraf goed geoefend moeten zijn zodat het handpaard niet ineens schrikt en een sprong naar voren maakt.
Het is hier dan ook regel dat de handpaarden nooit vóór BD mogen komen met hun neus, wel op gelijke hoogte. Als ik een rijder meenemen op een handpaard (beginners) dan spreken we altijd af dat ik zijn/haar linkerteugel mee 'bedien' en de persoon zelf de rechterteugel. Leadrope wordt dan links bevestigd (niet onder de kin) bij de linkerteugel.

Ik ga effe op verzenden drukken, er vallen me gegarandeerd zometeen nog wel dingen in.

Groet, Pien

Nils Vellinga schreef :



Een aantal van mijn paarden heeft regelmatig een vitamine E / Seleniumtekort (Puck, Stef, Spirit, Blue, Amie) . Dat constateren we door bloed te prikken. Blijkbaar zit het hier óf niet voldoende in de bodem (gras) óf niet voldoende in het hooi. Ik moet dus vrij regelmatig Vitamine E / Selenium bijgeven, ondanks weidegang in de zomer. Onze Najib die we vorig jaar verkocht hebben en bij zijn nieuwe eigenaar nu al een heel jaar permanent op gras staat heeft toevallig ook een vitamine E / Seleniumtekort. De enige die hier bijvoer krijgt is BD (die heeft geen vit E / Seleniumtekort voor zover ik weet). De rest van mijn eigen paarden krijgt uitsluitend hooi. De pensionpaarden krijgen wel bijvoer van hun eigenaars en daarvan hebben Spirit en Blue toch een tekort. Spirit E en Selenium, Blue alleen E.

Er zijn géén symptomen, we hebben het geconstateerd bij een toevallige bloed check en nu doen we regelmatig steekproeven. De paarden presteren prima, herstellen ook goed, eten prima, zijn ontspannen en zijn beslist niet stijf. Maar ze hebben toch dat tekort. Ik durf te wedden dat er veel paarden in NL en België rondlopen die dit hebben en waarvan het niet opgemerkt wordt.

Groet, Pien