Spirithorses schreef op maandag 21 februari 2011, 11:13:


Hmmmm, snap ik. Maar het grappige is dat altijd dezelfde personen afgezeken mogen worden en andersom ... nope, dan is het ongehoord! Klopt ook niet hé?
Maar I've got the picture hoor ... ik ga me weer koest houden en alleen maar "och", "ach" en "wee" roepen. Ik zal het er nu bij zetten, ben echt pissed off als altijd maar weer dezelfde mensen de klappen krijgen en het addergebroed als slachtoffers neergezet worden. Ga het ook maar standaard roepen nu "Mensen zijn viezen beesten!" Want ja, dat zijn ze!!!!

Merel Stoffers schreef op maandag 21 februari 2011, 12:23:


Merel, dit is niet persoonlijk naar jou bedoeld, maar ik heb een ander voorstel in plaats van mij in een soort van heropvoedingsprogramma te stoppen
Als iedereen nu eens bij zichzelf te raden gaat of hij/zij hier op dit forum altijd en te allen tijde zijn/haar mening heeft verkondigd en zijn/haar rug heeft rechtgehouden buiten elkaar om via mail te laten weten "ik ben het eens hoor, maar ..." ... dan hebben we een deal!
Gewoon eventjes in de spiegel kijken en in je geheugen graven. Dat moet een ieder toch lukken?!
Daarna mag iedereen weer onder mijn boom komen janken, maar ik kan mezelf iedere dag recht in de spiegel aan blijven loeren en hoef me niet af te vragen wat ik wie geschreven heb. Dat leeft zo lekker hé?
Enne ... heropvoeden? Ik ben verdomd slecht lesmateriaal hoor

Arina Bezemer schreef op maandag 21 februari 2011, 14:15:


Ik begin toch zo benieuwd naar die Kiyasa van jou te worden hé? Het is een portret!
Enne ... ik heb een originele springgeit in mijn wei hoor ... kleine Roos van 8 maanden springt vanuit stilstand dik haar eigen schofthoogte Ik was begonnen met afspenen, moeder Pepper vond het allemaal wel gezegend, maar Roos dacht daar toch echt anders over ....
Wat denk jij, Arina? Postzegels? Nog niet zo'n raar idee, toch?

Monique Meijer schreef op maandag 21 februari 2011, 14:53:


Ik vind dat zo lief hé?
Mijn opa had niet van die spannende opmerkingen, hij vond alleen de moderne taal lastig. Zo wist hij best wat privacy betekende, maar hij sprak het altijd uit als "prievaagie" ... in het ziekenhuis had hij zo weinig prievaagie
Ook was een maaltijdje Chinees standaard "buitenlands eten" en Babi pagang werd besteld als "bassie pangwang"
Mooi toch ... maar die homotrainer, die vergeet ik niet meer!

Gefeliciteerd, Eva! Nu kun je lekker de boel inrichten zoals jij het hebben wilt hé?

mirel schreef op maandag 21 februari 2011, 17:25:


Dat denk jij! Ik heb ooit in het grijze verleden een klant gehad die had een postzegelhandel. Nee, geen postkantoor, maar oude postzegels, gestempeld, ongestempeld, drukfouten, beperkte oplagen etc. etc. Nou dat mannetje werd er toch serieus opgewonden van en o wee als er een hoekje van af was, dus het zegeltje een tandje mistte ... DRAMA! Ik heb er nog niet naar gezocht, een postzegelforum, maar denk dat die er best zal zijn. Ik kan ook voetbalplaatjes gaan sparen hé?
Je had dat kleine ding moeten zien gaan ... hoppa ... zo er over en het was echt geen lage omheining of zo. Shetjes stonden beduusd te kijken ... hee, onze gast gaat er vandoor zonder bedankje! De paarden waren helemaal door het dolle "Jippie, ze is er weer! Ze is er weer!" en met z'n allen racen, bokken, maf doen! Ik stond er dus letterlijk bij en keer er naar "what the fuck is dit!!!!" Gaan het nu 100% springgeiten proof maken ...

Martina schreef op dinsdag 22 februari 2011, 15:22:



Ik denk dat ik dan maar mijn mond ga houden over "stress" bij trailerladen
Hier gaan we, bijna wekelijks, lessen in België. Wat betekent 2,5 uur heen ... 2 uur lessen ... 2,5 uur terug. Niks niet oordoppen, niks niet muziekje, niks niet stress ... wel een hooinet!
Ik denk dat de meeste paarden uitsluitend stress oplopen van de gestresste eigenaren die er rondom lopen! Gewoon opnemen in je training, want het is niet meer dan gewenning!

Gisteren weer met Goke naar België geweest. De afgelopen keren had ik telkens iemand bij me en ik had nu de behoefte om Eddy Druppel eens helemaal voor mezelf te claimen. Het wijken is geen bezwijken meer dat gaat super goed. Maar Goke, zo is gebleken afgelopen zondag is urban proof maar niet gewend aan bossen ... dus bij iedere struik en onbekende boom moet mevrouw effekes zelf controleren of er geen Bengaalse tijger op de loer ligt ... daarnaast heb ik op vreemd terrein en met vreemde paarden moeite om Goke van een groep weg te rijden in een galop ... nope, doet ze niet ... verrekt ze ... want ja, die tijgers hé? Gooit dan extreem op, waardoor ik niet goed terug kan komen in een doorzittende houding en dan krijg je toch wel een heel vreemde manier van ruiterhouding!

Eerste galop liet ik mij volledig verrassen dat ze het überhaupt deed!!!! Vlak terrein, dan heeft ze geen bedenkingen, maar toch volledig verrast. Gevolg: we gingen als een dronkenman al dwalend het veld over ... hee maar wel in een galop!!!

De daarop volgende galop was er één van een absolute beginner steeds sneller draven en dan galophulp om er vervolgens als een jachthond (ahum) van door te schieten. Sloeg dus ook werkelijk nergens op!

Eddy vond het tijd om toen maar eens in te grijpen. We gaan het paard voorbereiden op een snellere gang en vragen om haar attentie "let op, we gaan zo vertrekken" ... terug in een relaxt drafje zodat je relaxt kan doorzitten op een Fries (anders gaat het never nooit nie lukken) en dan kus en go, maar dan die go ook wel weer gecontroleerd dus met cruise control ... jippie!!!

Maar kon nog leuker ... vanuit stilstand, wederom attentie en aandacht ... prikkelen met halve kusgeluiden en daarna de hulp geven met een overtuigend kusgeluid ... en jippie ... daar ging mijn zwarte parel weer!

Bij Goke viel en kwartje snel en na een paar keer oefenen, begon ze hetzelfde enthousiasme te vertonen als een "heter" paard ... ja, ja, vrouw ... zeg het, zeg het ... dan gaan we! Oftewel Goke zat in de "volbloedmodus" ... sjieke dinges die Goke van mij!

Ook daarna nog een aantal keren bij de groep (Eddy en Judith) weg gegaloppeerd en dat ging pakken beter. Eén keer sprong ze op 4 benen in stilstand vanwege wat boomstammen die er lagen ... dan is het toch maar goed dat je in verlichte zit galoppeert op terrein ... anders was het een cursus "schoon vliegen" geweest Maar dat is een kestie van trainen, terug gaan ... weer laten galopperen tot voorbij de boomstammen, totdat ze voldoende beseft dat ik ook best wel weet wat ik doe en zij best op mij mag vertrouwen. Heb ik toen niet gedaan, maar later bij een plas water wel

Tussen alle bedrijven door het paard leren draaien, zonder sleuren uiteraard, op zijn plaats en dat ging ook super.

Goke was content en ik ook ... zij bij Outback aan het hooi en water en ik aan een lekkere mok warme chocolademelk, waarna we weer tevreden naar huis zijn terug gekeerd.

A.s. zaterdag gaan we weer ... hoe bedoel je geen stress van trailerladen ... maar dan gaan we Stephanie met haar paard Liz naar Eddy brengen. Goke gaat mee, want als we er toch zijn, gaan we gelijk maar effe lekker door de bossen struinen.

Arabesk schreef op vrijdag 25 februari 2011, 14:42:


Alleen als ze bloed huilt hé Ik denk eerder aan merchandising van de klokkenluider van de Notre Dame, alleen dan in polsuitvoering