Hoi allemaal!

Heb vandaag Noa (mijn paard) bekapt en het is zo goed gegaan. Eerlijk gezegd had ik nooit verwacht dat het zo zou gaan!
Ik heb hem nu 1,5 jaar maar we hebben niet de verstandhouding die ik zou willen. Hij loopt nogal eens over me heen (ik weet het, ik ben degene die het toelaat, ben er volop mee bezig om dat te verbeteren, maar daarover straks meer). Ook kan hij echt niet stilstaan (ben ik ook mee aant oefenen).
Maar goed, we begonnen eraan met het gedacht: "zien hoe het gaat, beginnen met de voorvoeten uit te krabben, en voor de rest zien we wel".
In het begin was hij dus inderdaad vrij rusteloos en wou hij steeds zijn voet meteen terughebben. Maar na een tijdje rustig proberen en telkens weer zelf de voet teruggeven na een paar tellen, werd het beter. Hij begon zelfs wat aan het hooi te knabbelen en met zijn lippen te smakken.
En toen we met de achtervoeten bezig waren, stond hij te zuchten en hing zijn onderlip wat af. Vrij ontspannen dus. Enkel wanneer zijn vriendinnetje riep, werd hij nog een beetje onrustig.
Ik was echt helemaal blij !!!

Heb trouwens ook iets opgemerkt vandaag. Noa staat vrij onderin geschoven met zijn voorbenen. Die staan in rust vrij ver naar achter (onder zijn lichaam). Hij staat ooknog steeds hoog op de hielen (inkorten kan nog niet helemaal). In het boek van Inge Teblick had ik gelezen dat een paard kalmer wordt als zijn hoofd naar beneden gevraagd wordt. Dus telkens als Noa wat begon te schuifelen, begon ik zijn hoofd naar beneden te vragen. Maar wat er gebeurde was het volgende: merrie roept, Noa onrustig, ik vraag hoofd naar beneden, en Noa nog meer uit balans. ik had echt de indruk dat hij gewoon niet kon blijven staan met zijn hoofd naar beneden!
Dus nu denk ik: pijn in de hielen van zijn voorvoeten, voorbenen daarom wat meer naar achter plaatsen en daarom kan hij zijn evenwicht niet vinden en houden als ik dan zijn hoofd naar beneden vraag!
Klopt dat? Hij heeft nooit enig teken gegeven van pijn in de voorvoeten, of heb ik gewoon niet goed opgelet?

En dan nog iets: ik heb het boek van 'mens en paard' gedownload en ben er nu in bezig! Het lijkt me heel duidelijk, toch meer stap voor stap dan het boek van Inge Teblick. Dus ik ga me nu daarop focussen dnek ik. Heeft iemand al ervaring met deze manier van werken? En zo ja, enige tips?

Heel veel groetjes!

Kristel Vanden Boer schreef op maandag, 1 augustus 2005, 22:43:


Die stand van de benen noem je onderstandig (jaja, heel ingewikkeld...:) ). Dit hoef niks te maken hebben met pijn. Dit kan ook een aangeboren houding zijn. Het wordt niet al gewenst gezien. Maar het hoeft geen problemen op te leveren. Vooral bij tuigpaardrassen zie je het nogal eens.
Maar zoals jij zegt, het kan ook wel pijn als oorzaak hebben. Probeer dit dus na te gaan. Ik kan me voorstellen dat het evenwicht achteruit gaat als het hoofd naar beneden gaat. Maar mocht het dus een "afwijking"zijn en geen pijn, dan is ook dat te trainen door te oefenen met de achterhand onderbrengen (berggeit wordt dat in sommige trainingsmethode genoemd. Alleen zetten ze dan ook de voorbenen verder onder het lichaam. Dat moet jij dus niet doen!

Wel heel erg fijn dat het zo goed ging!