Vorige week vrijdag (30 maart), is er bij ons een veulen geboren.

Merrie zat wel al rond de uitgerekende datum, maar gaf verder nog niet aan dat het zover was.

Smorgens toen ik buiten kwam, stond merrie in de wei met een hoofdje onder haar staart. Het hoofdje was helemaal opgezwollen, koud, onder het zand, opgezwollen rode ogen, het leek hartstikke dood. Direct de DA gebeld. Merrie was continu aan het persen, dus ben met haar blijven lopen. Het eerst was de DA zei toen ze het veulen zag: 'die is al een tijdje dood'. Het veulen moest er sowieso uit, dus geprobeerd het veulen terug te duwen om de beentje goed te leggen en dan opnieuw eruit te laten komen. Er was geen beweging in te krijgen. Hoe gruwelijk het ook klinkt, het veulentje moest onthoofd worden om er zo in delen uitgehaald te worden. Op het moment dat ze dit wilde gaan doen, bleek het veulentje toch te leven. Ik moest kiezen, veulentje alsnog laten gaan of direct naar de kliniek voor een keizersnee. Er werd gekozen voor de keizersnee optie. Pony op de trailer en gaan. Op de kliniek stond alles en iedereen al klaar. De operatie ging moeizaam, want het veulen moest alsnog door het geboortekanaal wat eigenlijk niet ging. Veulen heeft een tijdje aan het zuurstof gelegen. Veulen werd in een kruiwagen stro de OK uitgereden, we moesten het droog wrijven en opwarmen. Het werd in een stal gezet onder een warmte lamp en een fleece dekentje. Het duurde lang voordat veulen en moeder samen waren, te lang. Toen moeder van de OK kwam, kon veulen niet direct drinken omdat moeder nog veel te zwak en suffig was. Het veulen moest wel drinken, dus dan maar moedermelk uit de fles. Daarna hebben we meerdere malen geprobeerd veulen bij moeder te laten drinken. Maar zonder succes...

De kansen om te overleven voor het veulen waren klein, een aantal waarden in het bloed waren niet goed. En voor moeder zag het er ook niet al te best uit met een grote kans op buikvliesontsteking. Op de kliniek konden ze eigenlijk niet de zorg geven; die beide nodig hadden. Daarom besloten om beide mee naar huis te nemen en daar de intensieve zorg op ons te nemen. Met dagelijks een controle van de DA.

Nu een week later maken moeder en veulen het goed! de bloedwaarden van het veulen zijn beter tot goed. Temperatuur is stabiel en functioneer als een veulen hoort te doen.
Moeder haar temperatuur is stabiel, de kans dat ze nu nog buikvliesontsteking krijgt is klein. Moeder moet de komende 6 weken op stal staan, ivm de buikwond.

Alleen... moeder accepteert het nog steeds niet als t veulen bij haar wilt drinken. Ze trapt er naar, 1e keer om te dreigen en de 2e keer om te raken. We geven het veulen dus nog steeds de fles (met gemolken moedermelk). Om het veulen niet nog mensgerichter te maken hangt de fles in een houder. Omdat het heel veel beter (en gemakkelijker) zou zijn als moeder het toch gaat accepteren, zijn we nu verschillende technieken aan het uitproberen met ondersteuning van de DA. Dit kunnen we alleen niet eindeloos blijven oefenen. Morgen is de laatste dag, als het dan niet lukt.. geven het op. Klinkt een beetje rot, maar je kunt merrie er niet mee blijven lastig vallen.

Als veulen toch nog gaat drinken en het veulen op gaat voeden is het probleem opgelost.
Maar wij denken natuurlijk vast na... voor als het niet lukt! En daar kan ik wel wat meedenkhulp bij gebruiken :)

Stel, moeder kijkt echt niet naar veulen om. En veulen ook niet naar moeder. Dan zie ik niet in... waarom ik veulen nog bij moeder binnen zou laten. Dan heb ik liever dat het veulen lekker buiten rond rent! (toch?)

Nu heb ik zelf nog 2 pony's waarmee het veulen zou kunnen staan: Billy, acht in minder geschikt. Die kan nogal ruw spelen, en zal de taak als opvoeder niet heel serieus nemen. Kiran, daarvan weet ik bijna zeker weet dat hij een hele goede pleegpapa zal zijn. Billy en Kiran staan nu samen, dit gaat goed maar Billy is heel duidelijke de dominante en wilt dit graag dagelijks nog even bevestigen tijden een ruw spel.
Kan ik beter het veulen 'in de groep gooien' of beter Kiran (de rustige) samen met het veulen. En voor Billy tijdelijk even de pony van een vriendin lenen (die hier al vaker op bezoekt komt en het goed met Billy kan vinden).

Hoe zit het in het begin met de stroomdraden? Mijn wei is afgezet met harmonica-gaas. En dan een stroomdraad met afstandhouders zodat ze niet gaan schuren tegen mijn gaas. Alleen er zijn in de wei/paddock verschillende tussendraden. Onderandere om wei en paddock van elkaar te scheiden. En om eventueel 2 groepjes uit elkaar te houden.
Normaal zou een moeder het veulen beschermen en leren daar niet in de buurt te komen... zou een pleegpapa dit ook doen? Of gaat het veulen er dwars doorheen? En heeft kleine heeft een geboortegewicht van 13 kilo, is mijn stroomapparaat niet veel te heftig. Leeft het nog wel als het stroom heeft gehad

De mama, is niet van mij. Als veulen hier op de wei staat zou mama even rot gezegd dus alleen nog hier staan voor de melk. Eerlijk is eerlijk, als merrie terug zou gaan naar de eigenaar scheelt mij dan een hoop werk! Het melken moet regelmatig gebeuren en is een flinke klus. Ze geeft maar kleine beetjes per keer. Dus je moet zeker 10 keer per dag blijven melken. Erg intensief dus. Het zou dus veel praktischer zijn, om kunstmelk te geven... Maar als dit echt veel slechter is, heb ik het er wel voor over om nog een aantal weken te melken.

Het is een lang verhaal geworden... Dus nog even kort mijn vragen:

1. Kan veulen bij geen hechting, ondanks alles toch beter bij moeder blijven of beter de wei op.
2. Kan veulen het beste alleen met kiran (en eventueel een leeftijdsgenootje), of beter in de groep met billy erbij.
3. De stroomdraden en zo'n kleine gup.
4. En het moedermelk - kunstmelk verhaal.

alvast bedankt voor t meedenken.

even wat linkjes van foto's

Wat een lastige situatie!
Allereerst: Ik zou proberen een adoptiemerrie te vinden! Er zijn meerdere dierenklinieken die adoptiemerries te beschikking hebben. Ik denk dat dit de enige kans is voor dit veulen om
een gezonde manier op te groeien.
Een adoptiemerrie geeft ook genoeg melk want ik vrees dat de moeder dat momenteel niet doet. Na zo'n zware operatie is de melkgift sterk gedaald. Van een merrie kan je normaal gezien 1 à 2 liters aftappen (hangt een beetje af van de grootte van het paard natuurlijk), zo'n 4 keer per dag. Kijk dus uit dat het veulen genoeg melk krijgt! Geef desnoods kunstmelk bij.

Het veulen bij de ruinen zetten vind ik persoonlijk niet zo'n goed idee. Mijn ruinen waren in het begin absoluut niet vriendelijk tegen een adoptieveulen! Een veulen heeft een merrie nodig die het beschermt en die ruinen op afstand houd. Vanaf dat bij ons het adoptieveulen en mijn merrie aan elkaar gewend/gehecht waren, ging het super samen met de ruinen en de andere merries.

Let ook nog op met de moeder, een keizersnede is voor een paard 1 van de zwaarste operaties, ik weet meerdere merries waar het na een aantal weken toch nog helemaal fout is gegaan en ze de merrie uiteindelijk hebben moeten laten inslapen.

Veel succes met je veulen!

Judith

Judith A schreef op zaterdag 7 april 2012, 18:14:


dit soort reakties onderschrijft weer eens de grote waarde van PN

Bedankt voor de reacties tot nu toe.

@ Judith,
We zijn ook bezig om een adoptiemerrie te vinden. Alleen worden deze in mini-formaat minder aangeboden.

De merrie geeft momenteel wel voldoende melk. Veulen drinkt ongeveer 20% van haar gewicht dus dit is meer dan voldoende. Enige nadeel voor ons.. ze geeft niet zo veel melk in een keer. Dus we moeten vaker melken, dan we eigenlijk flesbeurten zouden hebben.
We houden precies bij, hoeveel veulen drinkt. En de DA kijkt hier ook in mee. DA is zelfs van mening dat ze (te) veel drinkt. We hebben inmiddels een kleine voorraad melk in de vriezer voor noodgeval en kunstmelk is ook in huis; mocht het nodig zijn.

Je zegt dat jouw ruinen niet vriendelijke waren tegen het adoptieveulen, maar wat deden ze dan precies? En wat heb je gedaan totdat merrie en veulen gehecht genoeg waren, om opgewassen te zijn tegen je ruinen?

Uiteraard houden we moeder in de gaten. Ze staat nog op antibiotica, pijnstilling, meten nog regelmatig de temperatuur. En de DA komt nog op controle. Natuurlijk blijft het de komende weken nog wel even spannend! Maar dat ze de eerste week goed doorgekomen is, weer goed eet, drinkt, mest en plast; is voor nu al positief!

Het kan aan mij liggen.. maar op deze site zie ik niks staan: www.veulencentrale.nl?

DA heeft ook de optie's besproken om opzoek te gaan naar een merrie, wat wel al eerder veulens heeft groot gebracht. Dit jaar niet drachtig is. Wel al hengstig is geweest. En deze dan met hormonen te behandelen, zodat ze melk gaat geven. En de merrie dan te laten dien als pleegmerrie. Alleen ook dan is de kans van hechten klein.

Je spreekt over meerdere dierenklinieken die adoptie merries ter beschikking hebben, zou je mij kunnen noemen welke. Ik heb er enkele gevonden, maar deze hebben enkelt paarden. En het gaat hier om een veulen van ong 45 cm. :)

Ik heb ook even gekeken naar die site maar er staat idd. erg weinig op, maar wel een telefoonnummer, rechts bovenin, niet geschoten is altijd mis? Is het contact tussen veulen en moeder helemaal slecht? Of laat ze het veulen alleen niet drinken?
Groetjes Marlies

Mocht er na morgen nog geen verbetering zijn; in het oefenen melk drinken bij de moeder. Dan geven we dit op en zal ik de veulencentrale bellen )en ondertussen zoek ik zelf vast op internet en in de buurt).

Moeder is neutraal tegen het veulen. Ze kijkt en snuffelt wel eens als het slaapt. Verder negeert ze het.
Veulen zocht de eerste 2-3 dagen wel zelf contact met moeder, voornamelijk omdat ze wilde drinken. Maar omdat moeder dit telkens 'afsloeg', probeert veulen het nu ook niet meer.

heel veel sterkte ermee!
Groetjes Marlies

Op het ijslanderforum staat een idee om bijvoorbeeld een kleine paddock te maken voor de moeder (waarin ze niet kan gaan rennen), met voor het veulen een kleine doorgang naar de wei/grote paddock (waar de moeder niet onder door kan). Zo kan het veulen zelf beslissen of het bij de moeder wil blijven of bijvoorbeeld bij de rustige ruin in de wei en heeft het gelijk de beweging die hij nodig heeft. Voor de moeder is het misschien wel gezonder om buiten te staan dan in een stal? maar dat kan de dierenarts vast wel vertellen. Zo heeft ze ook gelijk zicht op/contact met een ander paard. Misschien komen de moedergevoelens en het beschermende dan wat meer naar boven. Ze heeft dan af en toe even rust als het veulen aan het spelen is en kan dan misschien wel de energie opbrengen om melk te geven. Ook al kijkt ze er nu niet veel naar om, het zal toch vermoeiend zijn om zo'n springend veulen om je heen te hebben als je net een zware operatie achter de rug hebt. Daarom heeft ze er misschien juist interesse in als het lief slaapt
Dat ze nog steeds melk geeft, zegt ook dat ze een toeschietreflex heeft en naar mijn idee ook moedergevoelens (zo werkt t bij een mens toch ook)

Ik zit ook net te denken of het niet mogelijk is, als je geen adoptiemerrie kan vinden, om ze toch samen te laten, als de moeder niet echt lelijk doet? En waarom de moeder nog zo lang binnen moet blijven als het zo goed gaat? Je hebt het over nog weken, maar normaal zijn operatiewonden toch wel sneller dicht?
Natuurlijk is het een zware operatie, dat moet je niet onderschatten , en ik zou ze zomaar niet gelijk in de groep zetten, maar een beetje frisse lucht is altijd beter, kan je geen apart, veilig plekje, met toch de rest in zicht creëren?
Groetjes Marlies

Soraya85 schreef op zaterdag 7 april 2012, 20:02:





Ow het gaat over een mini-tje. Dan is het natuurlijk wel wat ingewikkelder!
Voor een mini is het idd normaal dat ze dan zo weinig melk geeft , 20% is idd zeker voldoende!

Voor een mini ga je waarschijnlijk geen adoptiemerrie vinden die al klaar staat met melk. Maar het is zeker wel de moeite waard om een kleine merrie te zoeken die ooit al geveulend heeft. Met de juiste hormonen kan ze na een dag of 4 voldoende melk geven! En dan kan je veulen het volgende jaar opgroeien met een eigen moeder. Het aanvaarden van het veulen lukt in de meeste gevallen wel bijzonder goed. Mijn DA geeft net voor de adoptie bepaalde hormonen waardoor de merrie denkt dat ze moet werpen. Daarna wordt het veulen erbij gezet en dan gaat bijna altijd goed!
Ik weet niet waar je precies woont maar mijn DA (in België) is zeer vertrouwd met adoptiemerries ed. www.katona.be

Mijn ruinen, trouwens wel zeer sociale en rustige dieren, begonnen het veulen van minuut 1 op te jagen. Ze probeerden het veulen echt weg te krijgen, zagen het als een indringer. Dit veulen was al 4 maanden maar toch accepteerden de ruinen het niet, op 1 moment was het veulen in een hoek gedreven en werd het gebeten en geslagen. Toen heb ik meteen het veulen weggehaald en apart gezet bij één van mijn merries die het na een dag al geadopteerd had. Ze hebben nog een week ofzo apart gestaan en daarna gingen merrie en veulen bij de rest van de kudde en was er geen enkel probleem.
Ik denk dat de ruinen gewoon een veulen zonder merrie als een bedreiging zagen omdat dit gewoon niet hoort? Ze hebben trouwens nooit zo gereageerd met eender welk nieuw paard dat in de kudde kwam.

Judith A schreef op zondag 8 april 2012, 11:04:


Op de paardenmelkerij hier in het dorp gebruiken ze met succes dezelfde techniek.
Ze hebben oa. een oudere merrie die zelf niet meer drachtig geraakt, maar die de laatste jaren wel al enkele veulens heeft opgevoed.
En deze kliniek heeft daar volgens mij ook ervaring mee: http://www.demorette.be/

Ook hier hebben we meegemaakt dat de twee ruinen agressief reageerden op een moederloos veulen van 5 maanden dat in onze kudde van twee merries en twee ruinen (waarvan een toen nog hengst) zou komen. Dit is niet gelukt. Het is wel gelukt om het veulen bij een van de merries te zetten. Bij de andere merrie lukte niet. Alleen met hooi voeren moest het veulen apart omdat anders de merrie alles opat. Maar ook samen met de merrie is het veulen nooit meer in de kudde geweest. Altijd een draad ertussen.
Persoonlijk zou ik een zo jong veulen nooit onbeschermd bij ruinen durven zetten en misschien ook niet met een vervangmoeder. Het zal erg afhangen van het gedrag van de merrie naar het veulen toe.

Moniek