joop schreef op maandag 27 februari 2012, 10:59:


BD krijg je nooit in de berm, Rubio wil als-ie kan kiezen het liefst in de berm. Zo hebben ze allemaal hun voorkeuren. Amie loopt zelfs als ze eens hoefschoenen aanheeft in de berm terwijl dat niet nodig is. Kan dus ook een patroontje zijn.

Nog zo-een: de meeste nieuwe paarden die van anderssoortige ondergrond komen glijden heel erg uit hier op de vette klei, je kunt het soms beter schaatsen noemen (bambi effect). Dafner heeft daar een half jaar voor nodig gehad maar die is nu steady als een huis op de laag klei die op de betonnen landwegen ligt. Rubio doet echt nog eng en is nog niet bodemvast, die glijdt alle kanten op.
Ik weet gelukkig dat ook dit overgaat. Ook weer zo'n nieuwe paarden ding.

Koen Theys schreef op zondag 26 februari 2012, 22:47:


Hoi,

Gisteren maakten we nog een leuk ritje buiten, het was al wat langer, uiteindelijk zijn we net geen 2 uur op stap geweest. M'n nieuwe paard en ik, we raken al goed op elkaar ingespeeld, gaat heel vlot, zalig is dat! Maar we doen het nog altijd kalmpjes aan hoor, rustig opbouwen.

Over de straat en de graspaden loopt ze heel vrolijk, ze is trouwens een gangenpaardje en heeft een vlotte tölt. Over stukjes met kiezeltjes, da's een ander verhaal, daar heeft ze weinig zin in , en als we dan aan het graspaadje komen, zie je ze opfleuren.

Over het onregelmatig weggetje (bezaaid met kiezeltjes, maar niet overdreven, geen grote stenen) loopt ze dus 'gevoelig', naar mijn mening niet enkel 'met gevoel', pasje voor pasje, beetje struikelend, vooral voorhoeven lijken gevoelig, dit zijn haar 'denkhoeven' of zo , de achterhoeven lijkt ze te vergeten (minder gevoelig), we zijn er traagjes over het weggetje gestrompeld.Niet leuk voor het paard.

Om te streven naar 'rock crunchen', voor mij een droom zal het dus nog serieus doorbijten zijn (zoals Pien met Rubio, en Pien , je blijft er zo kalm bij, je weet uit ervaring dat er verbetering komt)

Ik ben van plan om vooraan hoefschoenen (ik denk aan die 'joggers') te gaan gebruiken zodat ze het leuk blijft vinden om te gaan wandelen. Het idee dat ze last heeft, kan ik niet goed verdragen.
Eens een paard hoefschoenen gewend is, lijkt het me wel moeilijk om terug te gaan naar blootvoets, paard zal hoogstwaarschijnlijk de schoenen comfortabel vinden, en geen voet meer willen verzetten op ruwere weg zonder z'n schoenen?

Aan Martina in de Eifel : geweldig zeg, zo'n paard dat over elke type weg scheurt, zalig!!
Die kleine pony van onze kids doet dat ook (maar niet scheuren, gewoon wat wandelen, joggen en soms klein galopje met één van m'n kids), dus ik weet dat het kán, waarschijnlijk ben ik wat strenger voor die pony, zo van komaan - hup - en geen gezeur...

groeten
Wendy

Wendy74 schreef :

In deze fase kun je een paar dingen doen; of hoefschoenen overwegen, of de kiezelpaadjes even zoveel mogelijk vermijden of gewoon geduldig zijn en je paard op zulke paadjes zelf laten bepalen waar ze wil lopen of desnoods, als het een lang pad is, stap je tijdelijk even af.
Nu moet ik zeggen dat wij hier ook enkele paadjes hebben waar sommigen van mijn paarden gewoon niet blij overheen lopen, da's al jaren zo. Het zijn er gelukkig maar twee die dat hebben en die zijn al jaren bij me. Niet elk paard wordt een rock-cruncher. Ja, als je veel op zand- of bospaden loopt dan valt dat niet op natuurlijk


Mja, ik blijf er nu kalm bij maar heb ook mijn processen daarin door moeten maken zoals iedereen. Oo wat heb ik dat blootsvoetse vaak vervloekt 12 jaar geleden toen we ermee begonnen, wat denk je, haalde ik mijn Arab die zo prachtig liep als een van de eersten van de ijzers, iedereen verklaarde me voor gek natuurlijk. Ging ze natuurlijk een tijd niet zo lekker lopen als mét ijzers en dan moet je dat verantwoorden, iedereen vond het belachelijk enzo, zielig.
Toen heb ik ook wel vaak getwijfeld, veel discussie gevoerd, geëxperimenteerd, maar het was Jack die ijzers niet bespreekbaar maakte.
Gelukkig maar.

We zijn nu jaren verder en we hebben het 'geluk' dat we veel paarden in onze handen krijgen, eigen paarden, pensionpaarden, bekappaarden, en veel ervaring hebben opgedaan op deze ondergrond dus ach, het zijn maar processen....

Spirithorses schreef :

....en goed bekappen natuurlijk....
Steunsels niet te lang, en de straal niet langer dan de hoefwand laten worden.
Dat helpt ook zeker als extra op de steentjes.

Spirithorses schreef op dinsdag 28 februari 2012, 0:02:


Daarom is het zo fijn, om bijvoorbeeld hier op PN, wat mensen tegen te komen die weten hoe dat werkt, met die processen, en ook weten hoe het vervolg kan zijn.