Marlies Sanders schreef op zaterdag 25 februari 2012, 16:15:


Negatieve ervaringen verwacht ik wel. Hij heeft dus een gebroken been gehad en dat heeft in het gips gezeten, naar wat ik heb begrepen. Dat zal absoluut geen leuke ervaring zijn geweest.
Maar het compleet wisselvallige van hem, het de ene keer wel, de andere keer niet te benaderen zijn, al dan niet met halster, dat kan ik nog steeds niet begrijpen. Ik dacht eerst ook aan angst en soms lijkt het daar ook op, maar andere keren lijkt het weer spelen, dan weer gewoon niet willen.
Onze Willem was ook niet benaderbaar toen hij bij ons kwam, die was wel "beleerd" maar kon nog niet eens aan een halster meelopen en was doodsbang. Maar daar zat een constante vooruitgang in, die kon ik met een stukje brood lijmen en die kan ik nu gewoon pakken wanneer ik wil.
Arco lijkt dus niet bang, als we bij de stal bezig zijn, loopt hij heerlijk in de weg en kan je over hem struikelen. En, naar het lijkt volkomen willekeurig, is hij de ene keer wel te benaderen en de andere keer niet. Hij reageert ook op het weer; met harde wind is het helemaal een kruidje roer me niet. Maar waarom kunnen we zijn halster niet af doen als hij van het land komt en een paar uur later wel?
Ik heb aldoor het idee dat hij gewoon een loopje met ons neemt, dat hij de dienst uit maakt. Maar hoe buig ik dat om bij een pony waar ik niet bij in de buurt kan komen als ik het wil en die iedere beloning weigert?

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)