Koen Theys schreef op dinsdag 13 april 2010, 11:38:
> Bij ons is er een drietal jaar geleden ook een merrie met 'pensioen'
> gegaan.
> Wij hebben haar geschonken aan één van onze verzorgmeisjes.
>
> Mooi toch!
>
> Koen
Ja zeker mooi, Koen! De verhalen van anderen zijn ook mooi om te lezen. Ik zelf heb ook een wat oudere merrie Pepper, 23 jaar New Forester, zij heeft haar leven op een manege (de betere, overigens) gesleten en behoorlijk wat veulentjes gehad. Pepper krijgt begin juli haar laatste veulentje. Reden hiervoor was iets van Pepper te hebben én Pepper een laatste veulen te geven die ze bij zich mag houden (namen zijn stiekem al verzonnen: hengst Pepper's Final; merrie: Pepper's Femke). Pepper is een zeer zorgzame pony, waakt over ieder paard of pony hier op het terrein. Zeldzaam lief en weergaloos wijs. Ook van oudere paarden/pony's valt nog heel veel te leren hé ... een mens hoeft er inderdaad niet altijd op te zitten om er heel veel van terug te krijgen.
@Pien: het idee van Cindy, een gedenkplaat maken, vind ik een heel leuk idee! Misschien combineren met een plakboek waarin je foto's van die dag en ruimte maakt voor een persoonlijk handgeschreven berichtje van de mensen die haar pensioen komen vieren?