van lennep schreef op maandag 12 april 2010, 20:35:


Het kunnen benoemen van de beenzetting vind ik een essentiëel onderdeel van het (leren) paardrijden. Aanvankelijk nog door te kijken en daarna door te voelen wat er met jouw lichaam en zit gebeurt wanneer een paardenbeen wordt neergezet of juist opgetild. Hoe anders kan een rijder leren de bewegingen van het paard onder hem/haar te volgen of er juist invloed op uit te oefenen (zoals oa galopwissel, stappen te vergroten, rollbacks etc).
Zitten leer je er wél mee hoor, want het begint met te kunnen volgen, meegaan in de beweging, je bewust te worden van wat dat paard daar onder je aan het doen is en wat de invloed hiervan is op jouw lijf.

Groet, Pien

Anja Seijn schreef op zondag 11 april 2010, 17:31:


Knap hoor Anja deze beginner doet je het niet na. Ik heb zaterdag voor het eerst redelijk normaal met Kiyasa in de bak gegaloppeerd. Als dat was gefilmd had je pas gelachen.

e m kraak schreef op maandag 12 april 2010, 20:30:


Geef jij eigenlijk zelf ook les?

Arina Bezemer schreef op maandag 12 april 2010, 22:27:


Dank je, Arina, maar ik zou het klasse vinden als je dat gestuiter van mij zou kunnen evenaren! Hoe gaat het eigenlijk met Kiyasa?

Merel Stoffers schreef op maandag 12 april 2010, 22:41:


Absoluut niet!

Wat Jammer

Gr Esther

Moet je niet jammer vinden, want ze zeggen dat hij paarden beloont maar mensen bijt als er iets fout gaat.

Owkee , ik wist wel dat Skinner niet al zijn proefjes echt diervriendelijk bedoelde , maar dat Egon zou gaan bijten.....dat had ik niet verwacht

Gr Esther

jawel joh, z'n bijnaam daar schijnt Grote Paarden Pier te zijn. Levesgevaarlijk

En hij komt zo toegankelijk over!

Gr Esther

e m kraak schreef op maandag 12 april 2010, 20:30:


ik moest alles in mijn eentje doen aangezien er geen lesgevers waren daar waar mijn paard stond, maar ik moest wel ineens mee op bosrit. Zo leer je ook snel zitten
Ik begrijp wat je bedoeld Egon. Je hebt volkomen gelijk ook nog.

Cindy Helms schreef op dinsdag 13 april 2010, 8:53:


Toen was jij, denk ik, nog heel erg jong hé?
Wat vinden jullie van het volgende? Jonge kinderen doen gewoon hun ding. Denken niet na, worden niet beperkt met allerlei kennis, zijn niet overal mee bezig, maar doen voornamelijk. Als je ouder wordt, wordt je lastig gevallen door je hoofd. Je doet minder met je lichaam, ziet overal gevaren. Gevolg: je gebruikt je lichaam niet. Volgens mij moet je een manier zien te vinden dat je je hoofd eventjes buiten spel kan zetten en je lichaam moet laten "denken". Snappen jullie het nog een beetje wat ik probeer te zeggen? Volgens mij is dit het probleem wat je ondervindt als je op latere leeftijd leert paardrijden. Of sla ik de plank volledig mis?