Misschien is het 'pushing passenger-ding' iets wat goed is voor jullie om te doen: een leuke oefening van Parelli, waarbij je (gezadeld) op je paard zit: je bent in deze oefening PASSAGIER van je paard: het enige wat jij als ruiter bepaald is het tempo, verder spiegel je je aan je paard:
Het belangrijkste (in mijn ogen) uit deze oefening is de aanzet tot het voorwaarts gaan: vanuit je goeie ontspannen zit (meer op de kontzakken van je spijkerbroek dan jij zit). Vervolgens leg je je handen op de schoft van je paard en zet je daar druk: het leuke is, als je dat thuis probeert op een stoel zul je merken, dat je je kont in het zadel drukt (automatisch) en toch een voorwaartse beweging aangeeft....
Vervolgens richt je al je energie voorwaarts en je richt je tenen wat naar buiten (waardoor je druk geeft met je bovenbenen: atomatisch weer) Niet teveel druk. Deze druk kan je ondersteunen met een klak- of stemgeluid.

oooohhh, ik ben dit nu aan het typen, maar ik vergeet vast vanalles te vertellen over deze oefening... Ben zelf nog niet zolang bezig met Parelli, maar dit lijkt me echt een oefening voor jouw!
En dan vooral dat eerste stukje: ik heb hiermee geleerd om met zulke minimale middelen voorwaarts te gaan....

Het is alleen al leuk om je vriend te vragen paard te spelen (moet toch lukken op valentijnsdag) en laag op zijn rug zelf de ruiter te zijn: Vraag maar eens aan hem wat het doet, als je teveel je been naar achter legt, als je teveeel naar voren zit, etc.
Vervolgens moet je eens proberen hoe jouw lichaam op de zijne (en dus straks je paardje) reageert als je goed op je kontzakken gaat zitten, je handen in zijn nek legt en daar druk geeft om voorwaarts te gaan...... Je voelt dan (zonder de spanning van op je paard) exact wat je doet en met hoe weinig je toch n kan geven!

Wat een verhaal: gewoon eens proberen: ik was zelf zwaar verbaast over hoe goed je zoiets kan aanvoelen en hoeveel te veel je dus snel doet op een paard (vergeet niet dat ze een vlieg voelen op hun huid: daar moet je toch gebruik van kunnen maken!)

Groeten Bianca (dat wordt een zwoele Valentijnsavond vanavond...)

Ilona Kooistra schreef op zondag 14 februari 2010, 16:11:


Is dat ook wat voor mij? Ik heb nog nooit zonder zadel op een Fries gezeten. Die hebben zoveel aktie onder je billen dat ik vrees dat ik er na drie pasjes draf hupsakee met de beentjes in de lucht lig zand te happen.

Coulash schreef op zondag 14 februari 2010, 17:54:


Helemaal niks geen zwoele Valentijnsavond ... ik stelde het net voor, hij keek mij zo aan: en is hem direct gesmeerd om onder zijn auto te kruipen ehm
Weg avondje romantiek En nu?

Anja Seijn schreef op zondag 14 februari 2010, 20:35:



Vogeltjesdans kan helpen .Km je klapwiekend zachtjes neer

Anja Seijn schreef op zondag 14 februari 2010, 20:35:


Nou , dat zou ik nu wel durven op Goke...En , ik heb een barebackpad!!!!
Roep maar waaneer de bak ontdooit is

Gr Esther

eddy DRUPPEL schreef op zondag 14 februari 2010, 20:53:


Soms hé ... héél soms hé ... vraag ik me af waarom ik jou zo tof vind. Maar als ik dit dan lees, ja ... dan weet ik het weer!

van lennep schreef op zondag 14 februari 2010, 20:57:


Op Goke!!!! Die gaat als de brandweer (betekent: super snelle diva)!!!! Jeen daarintegen die heeft zo'n zalige poef-poef draf (snap je), die swingt dan helemaal ... zo lekker ... daar zou ik het eerlijk gezegd het eerst op uitproberen. Goke is er ook zo eentje als je "ho" zegt dan loopt ze nog een meter of wat door, Jeen niet ... die staat als een huis of hij moet schrikken dan staat hij 40 meter verderop in eens als een huis
Goddomme ... wat een dierentuin maak ik er van hé
Maar ga jou zeker berichten wanneer het midlifecrisisdametjes tijd is

Isabel van der Made schreef op zaterdag 13 februari 2010, 22:19:


Of minder van haar vragen. Alleen de dingen doen die ze gemakkelijk doet. En zo min mogelijk met je benen doen, als dat haar verzet triggert: benen er zo veel mogelijk vanaf houden.

Misschien moet je opnieuw met haar beginnen, uitgaande van de dingen die WEL goed gaan. En van daar uit verder uitbouwen met hele kleine stapjes tegelijk.
(Beter vaak gedurende kortere tijd met haar werken, dan minder vaak gedurende langere tijd.)
Dat is wat IK zou doen op grond van mijn ervaring met paarden.

Anja Seijn schreef op zondag 14 februari 2010, 21:01:


Sja wij middelbare oudjes ,onder elkaar, verstaan malkander scharwijnlijk hé !

Anita Cats schreef op zondag 14 februari 2010, 13:12:


Is volgens mij allebei fout.
Je been moet zo ontpannen mogelijk zijn, dus met de beenspieren moet je niets extra's gaan doen. Niet de hakken naar beneden drukken, en ook niet de tenen omhoog houden.

Toen ik nog les gaf zei ik:
'Benen ontspannen laten hangen alsof je er geen beugels aan hebt. Dat die beugels toevallig je tenen omhoog houden mag geen invloed hebben op de mate van ontspanning van je benen.'

Je lang maken zorgt eerder voor een goede houding, heeft niks te maken met spanning.
Het zal misschien niet gelijk goed gaan, daar moet je aan werken.
Als je over straat loopt zou het ook het beste zijn als je je lang maakt, let op je schouders en kin omhoog. Op het paard dan ineens anders gaan zitten?..., want ik zie het van kruin tot hak, heb je stabiliteit nodig. Je benen als ondersteuning. Je bovenlichaam opgericht. Dit alles in het volgen van de beweging vh paard.

Je paard begeleiden, ipv maar meegaan in het verkeerde, te slappe of niet corrigerende houding waardoor je juist spanning krijgt.
Opgetrokken benen of benen naar voren zorgen er voor dat je rug de schokken niet meer kan opvangen, net als je kin naar beneden. Een holle rug net zo. Je lang maken, en je niet door het paard op het verkeerde been laten zetten, dus anticiperen wat er onder je gebeurt zorgt ervoor dat je het paard begeleid naar wat goed zou zijn. N.l. een recht en soepel voorwaarts paard, alles heeft te maken met je eigen houding.
Niet hangen aan de teugels, maar jezelf kunnen oprichten.
Dan kan je wel denken ik wil ontspannen zitten maar je zal jezelf toch moeten oprichten als je een goed lopend paard wilt. Jezelf oprichten zorgt voor meer impuls. Als je lekker tralala wilt rijden is dat prima, maar verbeteren of verder willen komen zal je toch echt aan de bak moeten.
Je eigen buikspieren worden hierdoor getraint.

.

Coralie schreef op zondag 14 februari 2010, 22:48:


Er is een enorm verschil tussen hakken naar beneden en tenen omhoog, je gebruikt totaal andere spieren, probeer maar eens uit. Met geheel ontspannen benen rol ik al gauw van mijn paard. Wegens gebrek aan passend zadel heb ik jaren zonder gereden, oefenen en buitenritten, stap, draf en galop. Geheim van erop blijven zitten: zwaartepunt in je bekken vinden, knieen en tenen optrekken net genoeg om lichte spanning in de spieren te hebben. Je volgt precies de beweging van je paard.

Anita Cats schreef op maandag 15 februari 2010, 10:03:


Anita,
Denk jij dat ontspannen hetzelfde is als tralala rijden?
Ontspannen is hard werken hoor! Al die (vaak onbewuste) spanningen gaan loslaten.
Totdat je lichaam de houding gaat aannemen zoals het oorspronkelijk bedoeld is:
vol impuls!
Da's hard werken hoor!
NIET werken met je spieren maar met je bewustzijn.

Tra la la voor het paard ja.
Doordat je bezig bent om te leren rijden (waar jij het nu blijkbaar over hebt ). Dan kan je nooit het paard begeleiden of verbeteren.

We hadden het over Kiyasa hoe haar te rijden.
Om effectief te kunnen rijden moet je goed in balans kunnen zitten zodat je het paard corrigerend / begeleidend kan rijden.
Dat kan nooit als je druk met je eigen houding en balans bezig bent, zoekende naar een ontspannen houding.

De hak naar beneden uitdrukken heeft niks te maken met een gespannen been, maar werken aan een goede houding. Je moet je lang kunnen maken, is n.l. het tegenovergestelde van in elkaar .
Ik hou er nu over op, want we praten geloof ik langs elkaar heen of zijn het gewoon niet eens.
Anita

Suzanne Graauw schreef op zaterdag 13 februari 2010, 22:27:


Ja lijkt me leuk!


Zonder zadel durf ik niet omdat ze zo idioot hoog kan steigeren. Dan is ze denk ik een prima glijbaan.