Ik ben op zoek naar een goed boek of andere informatie over paardengedrag. Zowel over de lichaamstaal en kuddegedrag.
Ik merk vaak op dat ik met vragen zit over de reactie van mijn pony waarom hij bepaalde dingen doet.

Een voorbeeldje, als hij in vrijheid naast me loopt dan smijt hij zen hoofd heel hard naar beneden en galopeerd dan naast me. Van zodra hij ziet dat ik begin te lopen dan briest hij vaak, gooit zen hoofd helemaal naar beneden en dan geeft hij mij eigenlijk een slow motion verzamelde galop naast me.
Grappige is dat ik onder het zadel nog geen verzamelde galop met hem kan bekomen maar dit komt door foutief rijden in het verleden (neen niet door mij)
Ik merk aan zijn reactie dat hij dit ontzettend leuk voor hem is, maar waarom dat zijn hoofd zo onderin gaat dat weet ik eigenlijk niet.
Nog zo een vraag is dan waarom hij dit in vrijheid wel gaat doen, eigenlijk op een moment dat ik niets van hem vraag. Want ik loop gewoon wil hij meespelen ok, wil hij dat niet ook goed.

Ander voorbeeld. We vormen heel vaak een kudde van twee. Waarbij ik andere paarden aan de kant moest zetten want anders deed hij het. Vroeger ging het over een afstand van 1 meter. Maar nu als we samen spelen gaat hij al paarden wegjagen die op 4 meter afstand staan. Hij jaagt ze dan weg en komt dan dadelijk terug bij me om verder te spelen.
Zo zijn er verschillende dingen waar ik me afvraag waarom hij dit juist doet en ik zou me hier graag wat in verdiepen.

Heeft er iemand tips

Misschien heb je hier wat aan:

"De Tao van Equus" en "De Boodschap van de Paarden" en "Ruiter tussen twee werelden".

Lettfeti schreef op zondag 3 januari 2010, 12:05:


Geen echte tip, maar een overweging, een gedachte van mij,
Jij bent zijn bezit! en dat heeft niets met dominantie ofzo te maken.

Nils en Olly

Nils Vellinga schreef op zondag 3 januari 2010, 19:31:


Even terug naar "af" een paard bezit niks, leeft enkel in het nu, dat je bij elkaar hoort dat weten zij wel en dat leren zij vanuit gelijk-waardigheid

een mens bezit, een paard niet

Equi-Valent schreef op zondag 3 januari 2010, 19:14:


Welke zou je als eerste aanbevelen, ik kan der natuurlijk maar ééntje tegelijk lezen

Lettfeti schreef op zondag 3 januari 2010, 20:53:


De Tao van Equus is de eerste.
Ik persoonlijk kom daar maar niet doorheen, ik vind het zó verschrikkelijk zweverig. Ik val altijd in slaap als ik het weer een keer probeer te lezen.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op zondag 3 januari 2010, 21:03:


Oooh maar zweverige boeken daar ben ik goed in. Spijtig dat het in de bieb niet te vinden is, zal dus de boekhandel worden

Spirithorses schreef op zondag 3 januari 2010, 21:03:


misschien de boodschap van de paarden, die is van hempfling en dat is toch al een klassieker, maar misschien moet je eens kijken welk boek jou het meest aanspreekt

Lettfeti schreef op zondag 3 januari 2010, 21:06:


daarom gaf ik het ook aan jou op want jij hebt er iets mee

Lettfeti schreef op zondag 3 januari 2010, 21:06:


Of Bol.com?
Ruiter tussen 2 werelden is een schitterend geschreven verhaal, met zeker de nodige diepgang. Niet iets wat je vrij gemakkelijk wegleest.
Lijkt me voor jou geen enkel probleem.

Nog even over jouw opmerking: waarom moet je de baas zijn?
Ik zie het dus ook niet zo. Kijk... het ene paard is het andere niet.
Mijn oude ruin heeft mij stikverwend. Doet alles, is vreselijk braaf.
Een heel sensibel paard. Geeft zelfs 'seintjes' als ie moet plassen.

Dus is idd. op gedachtes te sturen. En weet ook altijd nog feilloos de weg naar huis te vinden. Als ik maar denk: hmmm... lekkere wortels als beloning... ging ie altijd in galop naar huis... als ik maar denk: links- of rechtsaf... gaat ie altijd.
Soms denk ik heel bewust niets. In mijn gedachten zit ik dan: trallalaaallaaaa...
gewoon om eens te zien wat er dan gebeurd. Dan mag hij kiezen... is ook leuk om te doen. Eens zien wat zo'n paard nou interessante paadjes vind!
Ook stilstaan, duidelijk naar links of naar rechts kijken.... hij denkt dan na wat de leukste route zou kunnen zijn.... of wat zo'n dier dan ook denkt.

De andere was gewoon 'lastig'. En met lastig (hij wordt nu zeven) bedoel ik vele malen meer uitprobeerderiger als de oudere ruin. Dus moet je gewoon heel erg consequent zijn. Baas spelen noem ik het dus niet... wel een goede leider door die consequentheid. Dit is een paard wat heel duidelijk moet weten wat wél en wat niet toegestaan is... en daarna zal hij nog vele malen controlevragen stellen.

Blijf jij de leider, m.a.w.: je wint het door jouw overtuiging... heb je een gouden paard. Dit uitprobeerspelletje gaat hij dus vergeten. Oh ja... heeft wel wat voeten in de aarde gehad... )
Wat ik bedoel te zeggen is niet dat het dominante baas + dier verhoudingen zijn.
Je maakt afspraken met je dier... en op een gegeven moment is er een goed evenwicht. Jij vraagt dingen, hij doet dat. Hij wil graag dingen... en dat mag dan ook. Een wisselwerking. Maar die basis..... dat leiderschap, zul je moeten verdienen. Uiteindelijk heb ik nu een paard (wat ik drie jaar geleden nog niet zo geloofde) wat zó graag mij een plezier wil doen... dat ie alles zowat uit de kast trekt. En ik behoor dat te zien, en op juiste wijze te belonen.
En zo train je een kameraad voor de rest van zijn en jouw leven.
Dát is denk ik waar jij ook naar toe wilt.

Groet,

Wil.

Lettfeti schreef op zondag 3 januari 2010, 21:06:


In de bieb hebben ze meer dan je denkt!
Ga maar vragen bij de bali, 9 van de 10 dat het in de centrale bieb aanwezig is en kan je het volgende week lenen.

Nils en Olly

Equi-Valent schreef op zondag 3 januari 2010, 20:25:


HA, dat moet je het paard vertellen, dat steeds tussen "zijn/haar vriendje/vriendinnetje gaat staan en anderen weg jaagd
Geen bezit misschien, maar het vind wel dat het de meeste rechten heeft

Nils en Olly

Nils Vellinga schreef op zondag 3 januari 2010, 22:04:


Ik ben dan ook zijn baasje en niet van die andere paarden. Dus eigenlijk heeft hij groot gelijk .
Op het moment als ik met hem speel (tussen de kudde) vorm ik gewoon een kudde met hem. Dan is het hij en ik en daar hebben we niemand anders bij nodig.
Wat ik me eerder afvroeg was dat vroeger de afstand ongeveer 1 meter was voor de andere paarden. Omdat hij ze steeds wegjoeg, deed ik dat nu in de plaats omdat ze me vertelde dat hij anders de baas was.
Ging een hele tijd heel goed, totdat hij er nu ineens 4 meter ofzo van maakte.
Mijn vraag is dus eerder waarom maakt hij onze ruimte groter
Hij doet dit enkel als ik met hem bezig ben. Als ik gewoon tussen de kudde wandel zal hij dit niet doen.
Maar éénmaal men aandacht op hem is gericht zal hij de rest van de kudde heel duidelijk maken dat wij aan het spelen zijn en dat zij maar iets anders moeten gaan doen.

Lettfeti schreef op zondag 3 januari 2010, 22:25:


rangorde wsl?

Lettfeti schreef op zondag 3 januari 2010, 21:06:

Is in de bieb te krijgen, maar je moet m wel opvragen, vaak komt het van een ander filiaal. Ik kon in Amsterdam beide boeken van de bieb lenen, ze hebben ook boeken van Mark Rashid.