Eeckelaert Christine schreef op zaterdag 12 september 2009, 17:18:


Compleet onmenselijk om een paard met zo'n pijn geen pijnstillers te geven.
Dat ten eerste.
Ten tweede, als je niet blij bent met het advies van je dierenarts, zoek dan een andere dierenarts, maar ga niet op eigen houtje en slechts op aanraden van een willekeurige leek, een doodziek paard behandelen.
Ten derde. Magnesium is geen geneesmiddel, en het is helemaal niet zeker dat het ook maar iets doet tegen de hoefbevangenheid.
Ten vierde. Als je geen ervaren bekapper bent, kan je beter van de hoeven van een hoefbevangen paard afblijven, vind een ervaren bekapper met goede staat van dienst en degelijke opleiding om je paard te bekappen.
Tot slot: een paard uithongeren kan gevaarlijk zijn.

Sterkte.

Isabel van der Made schreef op zondag 13 september 2009, 15:51:


helemaal mee eens maak wel de goede keus, bute is niet het enige en niet het beste middel.


Bij paarden is niet bewezen dat Mg help bij laminitis veroorzaakt door insuline resistentie, maar ik heb het al zo vaak zien werken dat ik er niet aan twijfel dat het helpt in geval van HB.


Kan ook veel helpen voor de pijnbestrijding.


is gevaarlijk, daar is geen twijfel aan.

joop schreef op zondag 13 september 2009, 18:36:


Mijn Catootje (shetje) is ook behoorlijke hoefbevangen geweest. Magnesium werkte, helaas, niet. Ze heeft bij mij nooit op het volle gras gestaan, heb haar hoefbevangen gekregen en heb het als volgt opgelost:
Vee-arts heeft Bute, Ascal 600 en Metacam voorgeschreven. Tevens hebben wij röntgenfoto's laten maken om de conditie van het hoefbeen te kunnen bekijken.
Ze is door een ervaren bekapper bekapt en ik heb het bijgehouden.
Ze krijgen bij mij uitsluitend hooi, ook Catootje. Kleinere porties meerdere keren per dag. Catootje loopt inmiddels weer perfect en klachtenvrij.
Ik heb gekozen voor het "beste" uit twee werelden, tenminste ... dat vind ik.

Isabel van der Made schreef op zondag 13 september 2009, 15:51:


ik heb geen idee van wat ik je aangedaan heb , dat je zo reageert.
Ik zal nog even de feiten, die ik als geen ander weet omdat ze uit mijn mond kwamen, voor je op een rijtje zetten:

Ten eerste:
Ik heb niet gezegd géén pijnstiller, ik heb gezegd dat ik twijfels heb bij díé pijnstiller. Voor de zekerheid heb ik Egon's mening daarover gevraagd. Ik meen dat het dát middel was wat hem zijn paard kostte.
Ten tweede:
Het was pas tijdens mijn bezoek dat doorgedrongen is dat het hier om een ernstig ziek paard ging.
De veearts zag het aan voor een hoefzweer en wilde de zool van een achtervoet opensnijden.
Jij weet toch als geen ander weten hoe weinig veeartsen er zijn die een klein beetje weten waar ze over praten zodra het de voeten van een paard betreft? Of ben ik nou gek?
Ten derde:
Het dier heeft alle uiterlijke verschijnselen van mogelijke suikerziekte.
Ik heb het echter wel degelijk over bloedonderzoek gehad.
Maar hen ook de bolle keiharde gebobbelde manenkam, vetophopingen op de bekende plaatsen, ook de bulten ipv putjes boven de ogen, laten zien.
Of het bewezen is of niet, ik heb van alle kanten gehoord en verschillende paarden met eigen ogen gezien, die opknapten.
Waarom zou ze het niet mogen proberen? Vergiftigt ze haar paard ermee?
Ten vierde:
De mensen doen de voeten al geruime tijd zelf. Er was niets mis met de manier waarop ze bekapt worden.
Ik heb geadviseerd om de teen meer naar de witte lijn te brengen, en zelfs wel wat in de witte lijn, om te bereiken dat het dier nog makkelijker afwikkelt en er minder druk op de teenhoefwand komt.
Ik heb de naam van Koen Theys en Stijn Avonds ter controle laten vallen. Beiden zeer ervaren bekappers.
Ten vijfde:
Ik heb geadviseerd, het gras eten tot een minimum te beperken, door een klein stukje af te zetten en als het mogelijk is, zodra het gaat, kleine stukjes te wandelen.
Het was een nieuwe wei, van de winter geploegd, flink bemest met gier en van het voorjaar ingezaaid.
Hen geadviseerd om hun hooi, wat ik nogal fijn van structuur vond , te mengen met stro, of graszaadhooi te geven.
Geen enkele sprake van uithongeren.

Ik zie niet waar ik iets verkeerds heb gedaan. Maar jij had er niet eens naar toe gegaan? Neem een andere veearts als je het niet met de eerste eens bent? Dat was jouw hulp geweest? Sorry Isabel, ik kan mensen die me in paniek mailen niet laten barsten, zeker niet als ik misschien iets kan betekenen voor hun paard.