Jacqueline v d Berg schreef op zondag 30 maart 2008, 0:26:
>
> Ja, klopt.
> Ga het daarom wel heel goed voorbereiden.
> Beginnen bij het begin.
> Zodat ik vertrouwen heb in haar. Zij in mij.
> Zal een hele test zijn hoe ver we nu eigenlijk staan, zij en ik.
> De uitdaging zal zijn dat ze bij mij blijft en niet de kolder
> in haar kop, het bos in 5 minuten rondgesjeesd heeft...
> Haar rem.
> Als voormalig racepaard, een héél belangrijk item
Begin met kleine ritjes, vlak bij huis, eventueel eerst met een gecombineerde optoming als je je daarmee veiliger voelt. Gewoon stappen, af en toe halthouden om te checken, later bouw je dat ook uit naar stukjes draf. Overgangen zijn super belangrijk omdat je daarin meedenken, reactie vraagt, dus oefen dat vaak. Overgangen zijn veel belangrijker dan bv kilometerslang draven wanneer je nog africhtend en aftastend bezig bent.
Ik heb bij beide paarden eerst in de bak geoefend. Voor Buck maakte het niets uit: stuur en rem werkten identiek dus ik kon de tweede keer al de weg op. Cadiz werd de eerste keren in de bak kwaad omdat ik iets had veranderd en liep flink dwars te doen, maar daarna legde hij zich erbij neer en had ik zijn concentratie bij mij om de weg op en later het bos in te kunnen. Ook bij hem werkten rem en stuur identiek.
Ook een mooi middel om het paard te laten wennen, is langeteugelen met een
bitloos hoofdstel. Je voelt dan precies wat voor gewicht/gevoel het in je handen geeft zonder dat je er ook nog eens op zit. Het gevoel van de teugels in je handen is identiek. Overgangen, terugnemen, zijgangen, halthouden en achterwaarts zijn zo prima te oefenen zonder ruiterlast en intussen leert het paard dat het ook gewoon kan (mee)werken met zo'n ander ding om zijn hoofd.
Warboel
