Karin schreef op maandag 24 augustus 2015, 20:18:


Zou het een kwestie van karakter zijn?
Ik ben zelf een ondernemend type, en zoek steeds nieuwe uitdagingen in mijn leven om te voorkomen dat het saai wordt.
Ik zie misschien daarom des te eerder dat een paard, van huis uit een rond trekkend kuddedier, te weinig kan beleven in de wei, ook al zijn er vriendjes en voldoende bewegingsruimte.

Maar als je het wil weten voor jouw eigen paard: als je bent wezen rijden en terug bent aangekomen bij je huis of de thuisplek van je paard, probeer dan eens zonder blikken of blozen door te rijden en een nieuw ritje te beginnen.
Het éne paard zal heftig protesteren en proberen om te stoppen. Het andere paard zal vrolijk en blij met je mee gaan, op naar het volgende avontuur.
Ik heb meerdere paarden gehad die het laatste deden! (En ook meerdere die het eerste deden .)

Coralie schreef op dinsdag 25 augustus 2015, 14:34:


Ongetwijfeld is het ook verschillend per paard. Maar ook bij die paarden die nog een keer op rit willen, zie ik dat nog niet als noodzaak. Al helemaal niet met een mens op zijn rug.

Ik zou het jezelf anders afvragen. Zet je paard eens een maand op de wei. Of 2 maanden. Lang genoeg om de gewoontes van "om 16.00 uur komt het mens en gaan we iets doen" eruit te slijten. En ga dan gewoon eens heel wat keren in de wei zitten en kijk naar je paard. Krijg je dan sterk de indruk dat ie zich kapot verveeld? En zo ja, ligt dat dan in de huisvesting? Aan de sociale structuur? Of ligt dat aan het gemis van dat ene uurtje op stap gaan?

Als je niet al te vooringenomen met een open mind naar je paard kijkt, krijg je vanzelf een antwoord. En die zal misschien niet bij elk paard hetzelfde zijn.