laat eerst eens heeeel goed naar het gebit kijken door een goede paardentandarts die elektrisch werkrt (evt wolfstandjes aanwezig?, haken en of andere problemen, waardoor het gebruik van een bit extreem pijnlijk kan zijn) en sluit evt zadelpasprobklemen en rugproblemen uit voordat het direckt op gedrag of niet aarden gegooid word, het paard lijkt te vluchten voor iets ga eerst eens uitzoeken wat dat kan zijn.

"It's not about waiting till the storm has past, it's
about
learning to dance in the rain"

Karin schreef op zondag 16 november 2014, 17:13:


Wat normaal gevonden wordt zegt zonder ijking helemaal niets.
Het stel malloten dat ik in 2003 in Exloo kiekte bleken achteraf ook allemaal heel bekende ruiters. Daarom vooral was de Club van Hup zo woest.
Nu heb ik zojuist even op icelandic-horses gekeken, de enige website die ik nog van toen weet en die nog bestaat, en zie daar nog steeds vooral veel dezelfde namen. Zou die ijsco-subcultuur echt veel veranderd zijn in die 10 jaar? Dezelfde dingen en structuren worden toch nog steeds beloond?
Eigenlijk de enige ijsco-profi waar ik iemand op grond van ervaring naartoe durf sturen is Maaike B., die is naar mij tenminste altijd (voor het laatst in 2007, daarna gelukkig verstoken gebleven van ieder contact met de ijscowereld en laten we dat vooral zo houden) eerlijk geweest waardoor ik zelfs geen dure hengst bij haar kocht - dat vind ik wel integer.

e m kraak schreef op zondag 16 november 2014, 19:42:

Er is sindsdien wel veel aandacht geweest voor opleiding en "normaal rijden". Ik zet het even tussen aanhalingstekens, want het blijft natuurlijk met bit en alles. Maar de lessen die ik in de laatste jaren van bekendere namen gehad heb, gingen toch echt wel over fijner, zachter, minder. En ik heb toch ook wel een periode veel gezien op diverse stallen, als medewerker en ook vanuit het oogpunt van de consument en ik ben daar eigenlijk geen extreme dingen in tegen gekomen. Wat ik zei, een verkooppaard heeft een stuur en rem. Dat heeft dit paard duidelijk niet, dus ik kan me haast niet voorstellen dat ie van een bekendere stal afkomt.
Ik heb wel meegemaakt dat er verkooppaarden met issues waren, maar die werden dan ook volledig vermeld en besproken. Zal niet zeggen dat er nooit iets verzwegen wordt, maar ik heb het niet meegemaakt.

Dus zonder de boel beter te willen maken dan het is: ik vind een paard zoals beschreven in het geheel niet passen in het beeld dat ik van de IJslander verkoop heb. Ik denk dat er wat dat betreft ook nog wel verschil zit tussen de kiekjes die jij gemaakt heb (prestatiedruk, alles uit de kan willen halen) en verkooppaarden afleveren. Uiteindelijk kun je maar beter leveren wat de consument wil (normale rem en normaal kunnen sturen lijken mij vrij basaal). Je naam ligt zo te grabbel als je aan de lopende band paarden zoals die van topicstarter verkoopt.

Misschien is de Tellington Touch methode iets voor je, dat kun je zelf leren. Het is een soort zachte massage, waarmee je paard lekkerder in zijn vel komt en vertrouwd raakt met zijn eigen lichaam. Er zijn op internet wel filmpjes van te vinden.

Karin schreef op zondag 16 november 2014, 20:29:


Weet je wat, een volgende keer mag jij leuke hengsten voor me zoeken voor een eerste selectie. Kom je er wel achter hoe makkelijk dat is... maar ik ben niet 100% meer, rijden komt er nauwelijks meer van en Dyggur zal dus wel mijn laatste ijscoo zijn. Ik hoop maar dat ze nog heel oud bij mij worden, dan wordt ik het ook.

Zoals ik er tegenaan kijk is er niet veel veranderd behalve dat de professionalisering nog verder doorgezet heeft (nu ook op o.a. IPZV verkooplijsten gekeken en op hengstenlijsten en naar ruiters... wil je "leuk" probleemvoorkomend met de NL club meedoen dan koop je dus gewoon op IJsland een aldaar reeds goedgekeurd paard en huurt hier in voorkomende gevallen een profi ruiter in (citaat http://www.nsijp.nl/artikel/reactie-op-vragen-ledenraadslid-jaap-groven-en-toelichting-op-afgelasting-keuring-onder-het- ): "...voorstellen van paarden op een keuring onder het zadel vereist de nodige specifieke skills en ervaring. In vrijwel alle FEIF landen tekent zich een duidelijke trend af dat slechts een zeer beperkt (vaak slechts twee of drie per land) aantal voorbrengers echt is gespecialiseerd in het voorbrengen van paarden op een keuring en daarbij doorgaans goede resultaten boekt. Fokkers zien dit en kiezen er meer en meer voor om hun paarden voor te laten stellen door die voorbrengers die over het geheel genomen veel paarden voorstellen en daarbij in internationaal verband de beste resultaten boeken. In Nederland zijn er niet of nauwelijks voorbrengers voor wie dit geldt...".- die apenkermis staat wel heel ver van mijn leven met de pony's af, ik krijg niet de indruk dat ik iets bij die club te zoeken heb en ik denk daarbij nog steeds dat dit voor de meesten geldt.
Ook op de NSIJP site vond ik dat ze kortgeleden nog een enquete online gehouden hebben over wat ze voor "de recreatie" zouden kunnen betekenen... welnu, exact dat probleem speelde 20 jaar geleden ook al
Toch is het IFIJP als alternatief domweg mislukt

Met alle respect, maar je haalt mijn inziens 2 dingen volledig door elkaar. De wedstrijdsport-poppenkast en als recreatieruiter naar een leuk paardje op zoek zijn met fatsoenlijke rem en stuur. Jij had hele specifieke wensen met betrekking tot hengst zijn. Dat snap ik, maar als je die hele specifieke wensen even weglaat en gewoon in "ruiter zoekt leuk paard-merrie/ruin" denkt, dan kom je in een heel ander segment dan die hele wedstrijdsport-poppekast.

Ik heb 4 maanden op de Breidablik stage gelopen. En daar stonden (en in de jaren erna ook) altijd wel een stuk of 5 a 6 gewone, leuke paardjes te koop met een fatsoenlijke rem en stuur. Net als bij alle andere bekendere namen. Want daar hebben we het hier over, het paard van topicstarter dat geen rem en stuur heeft. Dan verschilt het wel veel hoe die paarden zijn qua gangaanleg, trainingsniveau, hoefjes ed, maar ze zijn normaal en betrouwbaar te rijden. Met bit, ja, maar wel "normaal" in de zin dat teugels aannemen geen histerische renpartijen op zal leveren. En dat is wat ik bedoel, dat voor het gemiddelde "ik wil een fijn paardje om mee door de bossen te rijden" publiek, er zeer bewust en prima opgevoede/getrainde paarden te koop zijn. Dat jij (en ik) het liever op een iets ander niveau zoeken, dat begrijp ik, maar dat is nu niet mijn punt.

Dat het probleem voor de recreatieruiters al 20 jaar speelt, ligt wat mij betreft vooral aan de recreatieruiter. Die hebben namelijk simpelweg niet zo heel erg veel belang bij clubjes. Ik ben 2 jaar vrijwilliger geweest bij IJRN en ik ben er mee gestopt omdat ik merkte dat de club iets wilde aanbieden aan de recreatieclub, maar die recreatieclub zit daar simpelweg niet op te wachten. Wat mij betreft helemaal prima, maar dat is dan weer niet de schuld van de cluppies.

Karin schreef op dinsdag 18 november 2014, 9:11:


Ik snap wat je bedoelt, maar "ja en nee".


Hele specifieke wensen? Maar 1 hoor: "zoek een leuk paard maar moet wel hengst zijn".
Haast niet te vinden, zonder verdere verlangens (die ik natuurlijk wel heb)! En dat ligt nmm aan de structuur en belangenafscherming, de elitairgerichte gedwongen winkelnering van de ijscowereld die veel meer gevolgen heeft dan alleen maar geen hengst kunnen vinden.


Dat geloof ik wel. Carla was ook 1 van degenen die eertijds begon met echt leren paardrijden.
Maar als ik alleen al, nu, de verkooplijsten bekijk dan zie ik dezelfde "problemen" als 20 jaar geleden en heeft wat dat aangaat de elitaire fokkerij dus in de breedte gefaald nmm. Nog steeds is het tölten (en er is nmm geen twijfel over dat ook de bosklossers allemaal een makkelijk töltende pony willen) een struikelpunt (moet nog verder ontwikkeld/bevestigd worden), nog steeds het "ijslandse temperament" twijfelachtig (daarin lees ik, maar ligt dat echt aan mij, dat er stomweg beter beleerd moet worden want het kost geen enkele moeite een arabier met "ijslands temperament" te veroorzaken).
En nogmaals, ik geloof je zonder meer dat Carla paarden met stuur en rem verkoopt, maar er worden veel meer ijscoos aangeboden dan die via bedrijven als Breidablik als "vertrouwd adres".


nogmaals, dat snap ik en daar heb je gelijk in vanuit jouw ervaring bij Breidablik.


Maar dit niet. Ik heb het nog niet over "niveau" gehad.
Als ik gewoon een leuke boskloshengst zoek (maar moet wel kunnen tölten) is die zo goed als niet te vinden. Dat vind ik raar, dat is duidelijk anders dan dat ik stomweg op marktplaats naar een hengst zoek want die zijn wél te vinden, 100-en, nu en meteen, voor normale prijzen, gratis zelfs!


Els vd T. gaf in mijn tijd les bij IJRN. Dat was leuk en veel vraag naar. IJRN deed buitenritten met de club die ook goed bezocht werden, met een "langzame versie" en een "snelle versie" zelfs. IJRN verzorgde ook wedstrijden waar ik dan geen belang bij had, maar dat mocht op zich de pret niet drukken.
Ook bedrijven als Breidablik voorzien in een behoefte anders zouden ze niet duurzaam kunnen bestaan!
Ik dacht en denk nog steeds dat het grootste segment ijscoliefhebbers, de bosklossers, wél geinteresseerd is in en belang heeft bij infrastructuur maar dat NSIJP de vorming van die infrastructuur door de elitaire introverte opstelling al decennia blokkeert.

De ruzie die ik bij IJRN opliep was geen IJRN ruzie maar een NSIJP ruzie, rechtstreeks verstrengeld doordat IJRN zich, mede onder druk van het toen opkomende IFIJP, als exclusieve NSIJPclub profileerde; er is mij letterlijk gezegd door bestuur (vd Meulen): "als jij niet bij NSIJP wil dan sodemieter je hier ook maar op". En dat was dan dat.

Ik denk dat je gelijk hebt in dat recreatieruiters geen belang hebben bij NSIJP, dat zei ik toch ook? Dat is toch ook logisch! Bijv. de NVVR is veel leuker om maar wat te noemen! Ik vraag me zelfs af of de ijscobedrijven zoals dat van Carla, zoals de nmm destijds te verwachten ontwikkeling verder verlopen is, nu nog wel belang hebben bij NSIJP... hadden ze indertijd maar het inzicht moeten hebben IFIJP te steunen (want we hebben ze wel over de vloer gehad, maar ze durfden uiteindelijk niet).

e m kraak schreef op dinsdag 18 november 2014, 13:38:

Wat ik bovenin mijn post al stelde, jou wens voor een hengst (boskloshengst) is heel specifiek. En dat bedoelde ik met niveau (beetje verkeerd uitgedrukt). Wij kijken naar hengst/merrie/ruin, naar hoeven, hoefijzers, naar manier van beleren en manier van houden. Ik bedoel met niveau dat de gemiddelde bosklosser een ruin of merrie (hengsten komen bij de meeste mensen totaal niet in beeld) zoekt en daar eigenlijk helemaal geen bijzondere wensen in heeft, niet naar hoeven kijkt, niet naar manier van beleren kijkt.


Nou ja, ik heb 2 jaar lang lokaal in Friesland ritten, laagdrempelige lessen en lezingen proberen te organiseren en er kwam amper reactie op. We hebben 1 rit gereden, iedereen riep ooh wat leuk. Een paar riepen dat kan ook wel bij ons, maar ondanks flinke inspanningen van mijn kant af, is er nooit meer wat gebeurd. Dan krijg ik het gevoel dat er geen behoefte is. En ik deed dat namens IJRN, het NSIJP leeft inderdaad allang niet meer buiten de fok en sport club om.
Een bedrijf als dat van Carla heeft er belang bij, in de zin dat er namens NSIJP wedstrijden en keuringen op haar terrein worden gehouden. Er zijn niet veel grote bedrijven die met goed fatsoen daar de accommodatie voor hebben. De WK in 2007 was ook daar. Maar gewoon op dagelijkse basis? Nee, dan absoluut niet, het bedrijf bedruipt zichzelf prima met lessen, pensionklanten en een activiteit hier en daar.

Karin schreef op dinsdag 18 november 2014, 15:25:


Nee juist niet! In eerste instantie niet tenminste, alle verdere punten van aandacht die je noemt zijn secundair - éérst zoek ik "hengst" en dát geeft het grootste dichtgetimmerde probleem terwijl toch verwacht mag worden dat de helft van de veulens hengst is.
Dat het een niet algemeen probleem is bewijst zich doordat ik vandaag, á la minuut, zonder gedoe en moeite, zonder half EU af te zoeken van Zweden tot Oostenrijk, een niet-ijsco hengst vind die ik, zover de advertentie strekt, helemaal zie zitten!


Begrijpelijk.

Waar we het eigenlijk over hebben is een economisch model. Je weet dat ik op en top "behaviorist" ben dus geloof ik in beloning. Wat niet beloond wordt gaat ten onder. Daarom moeten ook mensen die iets organiseren beloond worden, jij net zo goed anders stop je ermee.

De meest voor de hand liggende methode is "bedrijfsmatig" maar ook dat loopt tegen een drempel aan die m.n. door NSIJP sterk verhoogd is. Vervolgens is de meest voor de hand liggende methode het creëren van een "grotere markt". Dat doe je d.m.v. de basis van een modelmatige piramide breder te maken, zodat je meer "klanten" krijgt en het landelijk netwerk van "klanten" dichter wordt. De opbouw van dichtheid van dat netwerk is heel belangrijk want cumulatief drempelverlagend.
De nmm visieloze politiek over de decennia heen van NSIJP staat hier volkomen haaks op want richt zich helemaal op de top van die piramide. Het economisch "druppelmodel" waarin er vanuit gegaan wordt dat kwaliteiten dan vanzelf wel naar de basis doorwerken is nmm onjuist, omdat er geen basis is, omdat een eventuele basis een andere vraag stelt dan de top biedt!

Eenzelfde, gekoppeld fenomeen van principiële onjuistheid zit nmm daarom in de fokkerij.
Er is maar 1 overkoepelend juist kenmerk voor de paarden waar je mee fokken (=vermeerderen!) wil: je kiest de paarden uit die je het leukst (mooist, best, etc.) vindt, evenveel smaken als mogelijkheden (selectie kan immers alleen achteraf - zo werkt evolutie ook en voorspellende statistiek zoals BLUP kun je net zo goed óók op de belangen van de bosklosser richten). Het duidelijkst zie je dit cumulatief "fokdoel" in de Engelse Volbloeds, nml. "winstsom"
Voor de ijsco-topsporter zal dat dus anders zijn dan voor de bosklosser. Dit was 20 jaar geleden ook al punt van discussie maar ik meen nog steeds mijn gelijk te hebben:
- voor de topsporter maakt veel investering in training niet uit (beleerde gangen tenderen meer aan het gevraagde te voldoen dan natuurlijke gangen - voor mij niet onlogisch maar wel twee verschillende zaken).
- de bosklosser zoekt daarentegen ijscoos die zonder enige moeite in aanleg vanzelf al tölten want daar wil je een ijsco voor! De piekprestatie "Spectaculair op een rondje ovaalbaan" wordt niet gevraagd.
- de topsporter zoekt paarden met veel verticale beenactie.
- de bosklosser zoekt paarden met horizontaal ruime beenactie want dat is terreinwinst, loopt energiezuiniger (tölt na 20 km nog steeds vlekkeloos) en is veel gerieflijker om op te zitten (commentaar van Els vd T. op mijn Draupnir destijds: "jemig dit zit als een Rolls..." en dat meende ze echt wel).
De ijscopopulatie heeft nmm duurzaam behoefte aan een zo breed mogelijke genenpoel, dus met name zoveel mogelijk hengstenkeuze. Iedereen die hengsten wil houden zou daar nmm juist voor beloond moeten worden! En laat dan de markt die hopelijk zoveel mogelijk keus krijgt zijn werk doen... ieder veulen geboren uit 2 ijscoos = een ijsco, net als bij de Engelse Volbloeds. Zoals echter het NSIJP model werkt is iedere nakomeling van prestatiefokkerij die geen topwedstrijdpaard wordt gewoon een mislukkeling, simpel zat, want de "specifieke" wensen van de basisbosklosser worden structureel niet bediend (ook niet als je niet persé een hengst wil).


Incidentele lulkoek, daar moet een bedrijfsvoering het niet van hebben en dat is uiteraard ook niet zo.

Weet niet of je er wat aan hebt,maar schrijf t toch even.
Ik kocht een paar jaar geleden een 16 jarige ijscomerrie.
prachtig,lief dier,maar enkel hollen of?...stilstaan.
De mens verknald veel en dit dier zat helemaal op slot.
We spreken vaak over "geduld"hebben/ Ik doe dat niet.
Heb haar gekocht,omdat haar hele wezen mij enorm aantrok en t was mn eerste ijsje.
Wat ik heb gedaan:: veel wandelen/niets vragen en genieten ,wie ze is.
Heb haar vanaf dag 1 geen bit in gedaan (zoiezo not done bij mij ,al 40 jaar)en op een vrolijke manier wel wat truukjes uitgeprobeerd,om haar vooruit te krijgen
Rustig lopen,als ze liep,zat er ook niet bij,maar t hele proces van weer vertrouwen in de mens? Nu dat hersteld is,is niets meer een probleem.
Resultaat nu,na een paar jaar,is ,dat ik een gezellige super lekker lopende,goed luisterende merrie heb,die dus ook nu naar me toe komt.
Ik zeg niet,dat t bij jou t geval is,maar vaak Moet een paard alles gisteren al kunnen.
Geef t tijd en ga dr niet op ""wachten
Ik heb vaak te horen gekregen::Wat heb jij een geduld.
Mijn antwoord was dan altijd:: T is geen geduld,want dan wacht je op iets,t is Liefde.
Bij ons heeft t dus prachtig gewerkt.
Zelfs ,als ga ik met meerdere paarden op pad?
Als ik rechtsaf wil,van de groep vandaan,dan zelfs loopt ze zonder problemen met mij weg. Hoop dat je er iets aan hebt

ijzer/zweep/spoor/bitloos,maar niet stuur-of hopeloos.

Trudy schreef op zondag 23 november 2014, 10:06:

Leuk dat je ook weer eens iets meeschrijft, Trudy

Je hebt wat mij aangaat helemaal gelijk. Maar als het over verreden ijscoos gaat speelt er vaak nog iets, een subculturele mindset, dat zogenaamde "ijslandse temperament" wat eruit gereden moet worden. Nmm komt dat al heel snel gewoon neer op een eufemisme voor "rennen op angst".
We draaien al heel lang mee, ik snap echt wel hoe dat er ooit, zie mevr. Bruns lang geleden, erin is gekomen. Maar het is vrijwel onmiddelijk verkeerd begrepen, of misschien wel helemaal nooit begrepen. Wat bedoeld werd is "vrijheid" en "ruimte", niet bedoeld werd "in rentölt schoppen en trekken". Dat laatste is gelukkig in de basis wel sterk verminderd nu, maar het aggressieve in veel "ijslands" rijden zie ik nog steeds.
Het kost zo geen enkele moeite om bij een KWPNer of een arabier of een fjord "ijslands temperament" te veroorzaken.