Als je het haar zo ziet doen, dan zou je vermoeden dat het lichamelijk is.
Maar als je al het lichamelijke blijkbaar al hebt uitgesloten, voor zover dat kan. Blijft er geestelijk over, en ook dat is best een mogelijkheid voor zover haar reactie verraadt.
Dus.. wat heb je hier tot nu toe aan? Nog niks nieuws, sorry. Alleen om het even te benoemen, ter inleiding van de overige post.

Ik zie je het wel hebben over 'voordat we de mist in gingen' (o.i.d.) en -of ik heb de uitleg daarbij helemaal gemist- zie dus niet of je daar enige verklaring/omslagpunt bij kan bedenken?
Mijn excuses als ik eroverheen gelezen heb.

Wanneer ik het voor haar qua aanraking even bekijk op z'n: negatief - neutraal - positief
Dan is.. Negatief, je hand (of iets anders) daar
Neutraal, bovengenoemde weg halen
Positief, krabbelen -> Toch? Als dat het geval is, kun je misschien mogelijkheden bedenken om het allemaal wat minder negatief te maken.
Als zij jou per definitie al associeert met *niet leuk* hierin (haar bijbehorende gedachte, of jouw echte houding) iemand anders in deze oefening?

Eh.. ik kan me voorstellen dat je ondertussen al genoeg time-out/focus er vanaf tijd hebt gehad. Is dit niet het geval, misschien dat nog proberen. Hetzij met een ander paard, andere reacties dan die in jouw lijn der verwachtingen liggen.. kunnen je weer even een frisse blik geven.

Dit is zomaar even een tipje, maar ik heb het paard niet meegemaakt, dus weet absoluut niet of het hier een optie zou zijn!
Wat eventueel kan, m.b.v. een goede timing. Is jojoën met haar; vrij, aan halster, of leadrope. Zodat zij zeg maar het gevoel heeft/krijgt zelf de keuze te maken om naar dat in haar ogen vervelende gebeuren toe te bewegen, dit doet de geestelijke weerstand t.o.v. iets afnemen.

Ik vraag me dus nog steeds af of het iets lichamelijk is.
Echt pijn-pijn lijkt mij raar want ik zie niet vanwaar het nog zou komen. Dan denk ik in de richting van jeuk enzo. Het is gewoon heel raar, heb nog nooit een ander paard zo weten doen.

'Voor we de mist in gingen' zijn filmpjes van toen alles 'goed gelukt' was, paar maand verder ging het altijd slechter en slechter, osteo laten komen, die zei 'pijn in haar schoft'. Na een 2e x vond die dat het beter was. Maar hoe of wat er was geen idee. Het zou zelfs zomaar kunnen dat er nooit pijn is geweest, want ze reageert heel fel op vreemde mensen die verplicht aan haar lijf moeten komen. Een 2e keer gaat sowieso al veel beter omdat ze weet wat er gaat gebeuren. (zoals Koen die in het begin paar keer kwam bekappen, tandarts, dierenarts maar dierenarts vind ze bv nog altijd niet leuk heheheheh)

negatief = alles wat ik er laat liggen. Van mijn hand tot een grasspriet tot zadel. Als ik niet in de buurt ben en er ligt bv gras op haar rug zou ze er niet op reageren.

Neutraal is aaien/krabbelen/borstelen en af en toe als het jeukt ofzo vind ze het wel leuk.

Nu heb ik paar dagen zadel laten liggen en alles is weer zoals voordien, ze loopt niet weg, komt gewoon naar mij. Als ik iets doe dat richting haar rug gaat begint zo ook niet op voorhand al te trillen. Ik ga nu op de wei gewoon aaien en soms 'per toeval' gaat mijn hand iets trager over haar schoft en dat vind ze dan ok

Nadat Inge mij terug ff op weg heeft gezet deed ik ook bijna alles los, ze kan ook weg in beperkte mate, aangezien de omheining er staat en ze uiteindelijk wel weer terug zal moeten komen.

Denk dat ik dit hier al heb geschreven maar: heb er onlangs nog eens opgezeten, alles was ok tot die frutsels van de scheur in mijn broek opgemerkt werden en ze naar daar begon te gooien met haar hoofd en te trillen thv de kriebelende draadjes. Das geen pijn he...