Ilse Bartholomeeusen schreef op dinsdag 22 april 2014, 14:24:
> 100% herkenbaar, had dit ook (en nog) na het inslapen van Almonteño
> laatst 16 december 2013.... pffffffffff
> Gisterenavond nog foto´s zitten bekijken en dan lekker potje janken...
> Ik had geen keuring laten doen toen ik hem kocht, hij was half dood toen
> en was er zó zeker van en hoopte dat hij wel in orde zou komen. Maar na
> 3 jaar proberen toch de strijd moeten opgeven want RV was gewoon helemaal
> rot vanbinnen en hoefbeen was helemaal broos na al die jaren in de pus te
> hebben gezeten en zou dus niet meer goed kunnen komen.
> Soms is het leven niet eerlijk.
>
> Gr. Ilse
Ik denk altijd: als je dood bent is het verder OK. De beslissing is moeilijk, maar als het niet anders kan is het fijn dat je een oplossing hebt. Daarna kan je nog met veel plezier terug denken aan de goede tijd die er is geweest en hoe veel je van zo'n dier houdt, zo leeft het nog lang door in je gedachten en heb je nog een fijn gevoel.
Helaas lukt het niet altijd te winnen, dat is de realiteit, en ik accepteer dat maar. (daarom kan ik zo'n paard als Rendel weer opvangen, het is erop of eronder, maar beide uitkomsten zal ik me bij neerleggen. Voorlopig gaat het na een grote dip weer redelijk)
Warboel
