Angelique, misschien voor jou fijn om te weten:
Ons land wordt eens per jaar, speciaal voor het hooien bemest. Ik weet niet precies waarmee, maar het is een vorm van kunstmest, een korrel in ieder geval. Dit zijn we gaan doen op advies van de DA. 'Onze' IJslander is HB-gevoelig.
Mijn analyse komt dus van bemest land. Wel kleigrond, dus wellicht totaal niet vergelijkbaar met het hooi dat van jouw land af komt.

Liefs Marsha

Gras, of hooi van gras, wat bemest is met kunstmest is toch juist niet geschikt voor HB of IR paarden/pony's?
Niet bemesten is ook niet goed. Beter is gecomposteerde stalmest te gebruiken van paarden of koeien.

joop schreef op zaterdag 1 februari 2014, 14:05:


Joop: Waarom verarmt grond van hooien? Ik hooi pas als het goed in het zaad geschoten is en door het schudden blijven deze zaden grotendeels achter. En afsnijden lijkt mij voor het gras en de bodem hetzelfde als afbijten, of mis ik iets?

De stukken die in de zomer gehooid worden, worden in de winter begraasd. De mest van de paarden die daarmee op de grond komt, wordt gebloot (tezamen met het gras en de kruiden die niet gegeten zijn). Dus in die zin komt er wel een beetje bemesting op.

Voor Nederlandse begrippen is er geen sprake van intensief gebruik: op dit moment lopen er 3 paardjes, binnenkort komen er nog 2 bij. Dan lopen er 5 paarden op 3 ha. Er is een track en daaraan liggen een aantal graasweiden. In de zomer is er telkens één graasweide open en als die (via stripbegrazing) afgegraasd is, dan wordt deze gebloot en gesloten, om vervolgens 1,5 tot 2 maanden (of langer, ligt er aan hoe hard het groeit) rust te krijgen. In de winter worden de hooiweiden er bij betrokken (volgens hetzelfde systeem). Langer wachten met begrazen is (zeker in het eerste deel van de zomer) geen optie, omdat het dan te lang en te dik wordt (en dus rotte sokken krijgt, gaat liggen ed). Da's ook eigenlijk de aanleiding om een deel te hooien.

Da's een goeie tip, dit ga ik eens uitzoeken. Meer tips blijven welkom!!

Niek Kol schreef op zaterdag 1 februari 2014, 17:52:


Die suikerspiegel zo laag en zo constant mogelijk houden, is juist waar ik probeer op te sturen: lang gras als het fructaan omhoog schiet, geeft een maagvulling met relatief de minste suikers (ik verplaats de prikpalen meermaals per dag). Daarbij dan vaak een graasmasker (vooral als de groei sterk is) om de vreet-snelheid wat te verlagen. En bij langer aanhoudend hoog fructaan dan ook nog percelen in de schaduw en pas als zelfs dat niet meer genoeg is: op zand met hooi in veel kleine porties uit een slowfeeder.
Grazen bij laag fructaan op kort gras doet ze langer grazen om de maag vol te krijgen, maar dan zijn de suikers niet zo hoog.
Ik probeer dus juist de suikerstroom constant te houden.

MarshaBart schreef op zaterdag 1 februari 2014, 20:38:


En is die korrel dan samengesteld adhv een eerdere bodem- of hooi analyse Marscha?

Talitha schreef op zondag 2 februari 2014, 16:11:


Ik weet niet of het "kunstmatige" karakter van de mest-stof er toe doet als het gaat om de bemesting. Het gaat er volgens mij om dat je de juiste mineralen toevoegt en als die rechtstreeks uit de natuur (lees bv koeienmest) kan komen, waarom zou je dan kiezen voor iets kunstmatigs? Of mis ik wat hier?


Ik meen ergens gelezen te hebben dat gecomposteerde stalmest wel de bodemstructuur verbeterd, maar weinig toevoegt aan der bodem. Misschien dat hier iemand daar nog iets meer over weet?

angelique hage schreef op maandag 3 februari 2014, 9:37:


als je maait snij je de gehele vegetatie af en verwijder je die van het land, en daarmee alle bouwstoffen waaruit die vegetatie is opgebouwd. Dat komt niet meer op het land terug. Maaien en afvoeren is een manier om te vet land te verarmen.


inderdaad. Het nadeel is dat paarden niet graag eten waar hun mest ligt of heeft gelegen.


dat is misschien een goed moment om met hooien te stoppen.Weidebeheer wordt dan makkelijker.


je kan het gras ook gewoon laten staan voor de winter. De oudere vegetatie is zeer geschikt voor paarden, minder makkelijk verteerbaar dan jong gras. De wanden van de cellen van de planten worden geleidelijk harder tijdens de groei en tijdens de bloei. Met de zaden die uit de grassen en planten vallen zaai je meteen je wei terug goed in. Dit komt de soorten varieteit ten goede. Oude zodes zijn ook nog veel dikker dan vaker gemaaide zodat je met veel regen minder modder krijgt. Paarden zijn er heel goed in tussen de platgevallen vegetatie het lekkerste eruit te halen. Als het lekkerste op is moeten ze het met de rest doen, in de hoop dan dat ze ook goed afvallen. Ik doe het al jaren zo, ik hoef geen hooi te maken, dus niet op te slaan en in de winter is het veel makkelijker, ik geef geen hooi, ze grazen gewoon de hele winter door. (7 hectare met 6 paarden) De wei wordt in de zomer niet gebruikt, alleen van november tot april. Het is nu net februari en ik zie nog geen kilo's verliezen, helaas.


of het werkt weet ik niet, maar het zo fijn zijn als je zo in ieder geval verschillen kan meten.

angelique hage schreef op maandag 3 februari 2014, 10:07:


Kunstmest of organische mest maakt heel veel verschil hoor, juist voor de plant! Planten (gras is gewoon een plantje) leven in symbiose met het bodemleven (insecten, bacteriën, schimmels, gisten, enz.). En juist die samenwerking zorgt voor gezonde en voedzame planten (grassprieten). Is er geen bodemleven aanwezig, door gebruik van pesticiden, fungiciden of kunstmest, dan staat de plant er alleen voor en kan nauwelijks goede voedingstoffen aanmaken tijdens zijn groei.
Dus de plant ziet er wel hetzelfde uit, maar bevat inhoudelijk niet de vitaminen en mineralen die een plant bevat die biologisch geteeld is.
Daarom bevat conventioneel groente en fruit maar weinig vitaminen en mineralen en bevat biologische groente en fruit dat nog wel.
Gras wat kunstmest krijgt bevat veel meer fructaan, zeker als het ook nog eens raaigras is, dat is heel goed voor koeien, maar heel slecht voor paarden.
Organische mest verzorgd dus inderdaad niet de plant, maar juist het bodemleven en dát verzorgd weer de plant. En de cirkel is rond