Mijn paard en die van mijn vriendin (Tinker en kruising Camarque) staan 24/7 buiten. We hebben 1,5 ha. weiland, verdeelt in 3 lange stukken en 2 kleinere stukken. 's Zomers hebben ze de beschikking over een kaler stuk en doen we aan strip begrazing. 's Winters krijgen ze een van de lange stukken als soort van overwintering zodat ze de andere stukken niet kapot lopen. Maar dat ene stuk dat ze in de winter krijgen wordt compleet omgewoeld, het lijkt alsof er een groep varkens bezig is geweest. Ze doen dit elk jaar. Ze lopen met zijn tweeën en hebben dag en nacht de beschikking over een rondbaal natuurhooi, dit hooi komt van een weiland dat niet (meer) bemest wordt. Daarnaast krijgen ze ook wel eens ander hooi van een beter bemest weiland. Doordat we het gevoel hebben dat ze mineralen tekort komen omdat ze de wei zo omspitten (het lijkt of ze de wortels van het gras opzoeken) krijgen ze brok en muesli bij ... maar ik begrijp dat jullie daar geen voorstander van zijn. Ze hebben wel de beschikking over een blauwe mineralen emmer die eigenlijk voor rundvee is omdat ze van de rode paardenliksteen geen gebruik maken. De weidegrond is hoge zandgrond.
Nu is mijn paard een paar weken flink aan de diarree (dunne brei) geweest, mest onderzocht; geen wormen, geen zand ... (vond ik wat vreemd gezien het gewroet in de wei). Nu ik sinds kort luzerne bijvoer krijgen de mestballen weer wat vorm.
Het andere paard heeft geen diarree, wroet ook in het zand, krijgt hetzelfde voer.
Wat mij betreft mogen ze de wei wel omwroeten als dat goed voor hun is maar als ze het doen vanwege een tekort dan wil ik graag weten wat dat tekort dan is. Hoe kom je daar achter? En wat kunnen we ze geven om dat tekort op te heffen?
Heeft het nut om grasbrok of kuilmais bij te voeren, of moeten we een beter soort hooi voeren?
Graag jullie reacties,

Greet Abbink

Volgens mij doen ze het om iets te doen te hebben. Het gras is op en de verveling slaat toe. Dan maar op zoek naar iets lekkers onder de grond en daar fijn mee bezig zijn. :)
Mijn jongste doet dit ook ieder jaar in de loop van de winter, als er echt geen grassprietje meer te knabbelen is. Dat is voor mij dan de tijd om de wei af te sluiten en ze de rest van de winter in de paddock te houden. En daar krijgen ze dan verse takken (beuk en wilg) en wat boomstronken om zich mee te vermaken.

De diarree kan trouwens wel wijzen op zand. Een mestonderzoek zegt mij niet of er wel of geen zand in de darmen zit. Dus een zandkuur zou je sowieso kunnen doen.

Je kan misschien wat takken in de wei gooien, onze paarden kunnen zich erg goed mee amuseren in de winter. Ze durven hier al wel eens "takje trek" doen.

Peet schreef op donderdag 30 januari 2014, 18:10:

Precies, hier ook geen zand gevonden in de mest, Toch maar wél een Psyllium Husk kuur gegeven. Mooie mest is weer terug

Nils en Olly
Zonder fouten,
geen leerproces.

Dankjewel, ik ga dat inderdaad toch maar proberen

Bedankt voor de tips, ik ga er mee aan de slag!

Dat zal ik doen, ik heb een hele berg takken die pas gesnoeid zijn. Zijn er nog takken die niet mogen? Vogelkers bijv.?

Greet Abbink-Burgers schreef op vrijdag 31 januari 2014, 13:33:


Vogelkers inderdaad niet, geen enkele prunus soort. Een heleboel liever niet eigenlijk en/of ze lusten het normaliter niet (maar aangeboden weet je dat maar nooit).

Veilig zijn: wilg, berk, es (niet esdoorn). Hiervan weet ik tenminste zeker dat ze het zowel in vrijheid als aangeboden blieven.

Mijn paard is ook zo'n ploegend varken.

En die heeft al weleens zandkoliek gehad. En geen diarree van te voren. Dus kijk daar echt mee uit. Mijn paard vindt boomwortels opgraven het einde om te doen, maar als ik genoeg takken neerleg (ik doe dat op het verharde deel zodat ze niet onder het zand komen te zitten en de paarden dat weer binnenkrijgen tijdens het knagen aan de takken) dan houdt dat haar wel zoet. Prima bezigheidstherapie.

Ik geef in principe iedere acht weken een psylliumkuur, tenzij de mest slapper wordt tussentijds, dan geef ik meteen. Ze is nooit meer koliekerig geweest (klopt af). Psyllium valt wat mij betreft in de categorie 'baadt het niet, schaadt het niet', dus waarom zou je het niet doen?

Mijn pony's zijn dol op takken! Ze laten er zelfs hun hooi voor staan