Peet schreef op zondag 27 oktober 2013, 16:54:


Lees nou allemaal eerst die paper eens goed

Ik weet er niks over m.b.t. paarden, daarom werd ik juist geïnspireerd er een beetje mee te experimenteren.
Het gaat eigenlijk om http://nl.wikipedia.org/wiki/Spiegelneuron denk ik.
Daar kan je als ik goed begrepen heb niets aan doen, die dingen zitten ergens in je kop, triggeren je onwetend tot allerlei empathie, ToM en dergelijke engigheden
Triggeren niet zomaar in het wilde weg natuurlijk, maar selectief op soortgenoten bijvoorbeeld, of op goed bekenden, want anders zijn de sterke correlaties tussen honden en baasjes er niet. De correlatie valt weg tussen honden en willekeurige mensen.
Waarom ik nou zo onmiddelijk benieuwd ben naar hoe dat tussen paarden en mensen zit komt omdat paarden een beetje op een soort sociale wip zitten, op veel grotere afstand vaak naar hun mensen toe. Hoe close moet je samen zijn om die spiegeldingen af te vuren? Speelt de mate van dubbelsocialisatie een rol?
Ook tussen paarden onderling zie ik in een oogopslag interessantigheden: het is niet zo dat alle paarden vriendjes zijn of elkaar als bekenden zien. Paarden zijn heel close in familieverband, veel minder in kuddeverband en volgens mij helemaal niet close t.o.v. onbekende individuen. Misschien verklaart dit wel de lijnrechte tegenstrijdigheid in aanname of paarden nou wel of niet tot imitatie in staat zijn. Best belangrijk als daar beter inzicht in komt.

e m kraak schreef op zondag 27 oktober 2013, 21:46:


Slecht 1x gezien, hoe close 2 voor elkaar wildvreemde paarden van de 1e moment heel close kunnen zijn. Alsof ze elkaars schaduw waren.
Andere kleur vacht, ander ras, wel zelfde leeftijd en beiden vroeg gespeend.

Nils en Olly
Zonder fouten,
geen leerproces.

Nils Vellinga schreef op maandag 28 oktober 2013, 21:03:


Discussie gemist, maar dit heb ik wel vaker gezien.
Ook met mijn eigen paard trouwens. :)
Ik weet niet hoe hij afgespeend is, wel dat hij sociaal is opgegroeid. :)