e m kraak schreef op zaterdag 14 september 2013, 14:45:


En dan Egon? Wat doe je als er een te dik word? Wat voor maatregelen neem je dan?

Ik moet zeggen dat ik juist mijn minipaardje weer ben gaan bijvoeren, omdat ze heel erg ondervoed bleek! Ik voerde haar bij aan het begin, maar ben daarmee gestopt doordat andere mensen zeiden dat hooi en gras voldoende moet zijn. Zelfs de natuurlijk bekapper waarschuwde me dat dit soort minipaardjes al hoefbevangen raken van de lucht.
Als je ziet wat er nu aan bergen voer in gaat!! Ze eet als een groot paard en begint eindelijk bij te trekken, fitter te worden, komt wat vlees op de schouders en nek. Ze krijgt onbeperkt hooi, beetje gras en 4x daags afwisselend bietenpulp met zemelen en weide/kruidenbrok (zonder melasse of granen of gentech), ijslands zeewier, n wat kruiden. Eerst durfde ik niet zoveel te geven, maar de acupuncuriste zei dat ze meer mocht en liet zien hoeveel en sinds ik meer geef gaat ze sneller vooruit.
Ik weet niet of het komt doordat ze door maag of darmproblemen niet genoeg voedingswaarde haalt uit het hooi en gras, of dat het komt doordat haar lichaam gewoon veel meer nutriënten gebruikt, waardoor hooi en gras niet voldoende is.
Toen ze geen bijvoeding kreeg had ze ook heel erg honger, dat is nu duidelijk veel minder.

Christel Provaas schreef op zaterdag 14 september 2013, 13:22:

Ja, in een gevangenis hoef je je om een heleboel dingen geen zorgen meer te maken.

Talitha schreef op zondag 15 september 2013, 13:13:


Verkeerde vraag. Te dik worden is mijn ponies niet overkomen want daar voer ik te gierig voor. Als er 1 te mager werd dan moest die voorgetrokken natuurlijk, maar dat moet de DA je leren voelen want zien kun je het niet goed (ribben zien zegt niet zoveel, het gaat om of er spierweefsel opgegeten wordt of niet, of juist opgebouwd. Aan vetweefsel heb je niets behalve een beetje om om te zetten naar spierweefsel).

[knip]

Ik durf ongezien niets over jouw ieniemienie te zeggen. Op je avatarfotootje zie ik niets wat eraan mankeert.
Alleen, als jij schrijft: "Als je ziet wat er nu aan bergen voer in gaat!! Ze eet als een groot paard en begint eindelijk bij te trekken, fitter te worden, komt wat vlees op de schouders en nek"... dan snap ik het verband tussen reuzeveel voeren en snel groeien wel maar krijg ik angstjes en zou wel beter willen weten wat je precies met vlees op de schouders en nek bedoelt. Dikke nekken zijn echt niet goed.
Dat ze nu eens groeit is ook weer niet meteen reden tot paniek. Het gaat meer om het beeld over langere tijd. Ik zou zeker zorgen dat ze aan het eind van de winter weer schraal zijn. Het zichtbaar worden van effect van voeren duurt vaak langer dan het geduld van mensen; als je nú iets structureel in je fourage denkt te verbeteren zie je daar pas na een week of 6-8 effect van. Als je sneller effect hebt is het niet goed, als er geen effect is uiteraard ook niet.
En nog iets, ik heb de indruk dat jij van alles en nog wat even probeert. Daar ben ik niet zo'n fan van, omdat paarden net als konijnen erg afhankelijk zijn qua spijsvertering van de dikke darm en de microflora aldaar. Dat heeft tijd nodig om zich in te stellen op een "gezond" patroon en wordt alleen maar gehinderd door constante veranderingen. Die basisinstelling kan wel een jaar duren... we hebben op PN al vaak gezien aan de hand van overschakelen naar alleen hooi voeren dat ze daar ineens na pas een half jaar of een jaar van gaan groeien en dat vervolgens het probleem wordt dat ad lib hooi voeren niet meer lukt omdat ze daar dan te dik van worden.

Ik probeer niet zomaar wat hoor. Op alleen hooi en gras heeft ze zo'n 9 maanden gestaan, met achteruitgang dus, hoe lang moet je wachten voor je resultaat ziet? En na hoeveel tijd beslis je dan dat het niet werkt?
De verandering in voer gebeurt nu onder begeleiding van die acupuncuriste, die naast acupunctuur, reeds lange tijd paardentandarts is en nu sinds kort ook de opleiding chiropractie voor paarden heeft gedaan. Ik heb er wel vertrouwen in dat deze mevrouw wel weet waar ze het over heeft. Zij wees mij op de ondervoeding en heeft laten zien hoeveel ik haar mag geven.
Dat ze meer vlees krijgt, bedoel ik mee dat de hals zich vult met spieren, ook op de schouders word ze wat steviger. Ze zag er niet broodmager uit, geen uitstekende botten ofzo, bolle opgeblazen buik, waardoor je de ribben ook niet zag. Daarom had ik niet het idee dat ze te mager was.
Nu ze begint te vullen zie ik wel wat ze eigenlijk te kort kwam.
Ik voer haar niet moddervet hoor, ik probeer er gezond vlees (lees: spieren) op te krijgen
Duidelijk is dat ze zich beter voelt, ze is actiever, draagt haar hoofd hoger en kijkt meer naar buiten, in plaats van in zichzelf te zitten.
Ik probeer niet steeds zomaar wat hoor, ik heb gewoon lang lopen modderen, omdat 2 verschillende veeartsen en een paardenkliniek mij niet konden helpen. Zo ben ik uiteindelijk bij acupunctuur beland. Met eindelijk vooruitgang!! Ik twijfel er nu niet aan of ik goed bezig ben of niet. Gelukkig maar, want het is niet leuk als je niet weet wat je met je zieke diertje moet.

Als je alleen hooi voert en je paard doet het er niet goed op is het een goed idee om het hooi te laten testen. Het kan heel laag in energiewaarde zijn, of heel laag in essentiele aminozuren.

Wat ook een mogelijkheid is is dat je paard om de een of andere reden de juiste bacterieen mist om de cellolose te fermenteren en de energie beschikbaar maken. Sommige paarden die hun leven lang op krachtvoer hebben gestaan hebben dit probleem.

Mijn ex manegepaard had dit probleem vroeger. Hij stond op 8 kilo (!) biks en was slank. In de zomer ging hij naar de wei. Daar wed hij in 1 a 2 maanden broodmager. De "experts" adviseerden me dan muesli met molasse e.d. Daar werd hij alleen heel stijf en nerveus van. Hij is nu 24 en gaat perfect op alleen hooi en gras (met aanvullende mineralen) omdat hij nu wel een gezonde darnflora heeft die niet elke dag weer om zeep wordt geholpen door granen, zetmeel en suikers.

Talitha schreef op maandag 16 september 2013, 9:26:


ik kan me dit niet erg goed voorstellen


als je een paard iets wil laten aankomen moet je altijd heel voorzichtig te werk gaan, langzaam maar zeker. Niet ineens veel voeren want dan is je paard al snel zijn streefgewicht voorbij met alle risico van dien. Beter iets te mager dan iets te dik


wat is er dan volgens de acupuncturist aan de hand met deze pony?

Talitha schreef op maandag 16 september 2013, 9:26:


Sinds je op PN bent heb je mij de indruk gegeven 1 van de mensen te zijn die bijna iedere week wel een voertje of supplementje uitproberen. Een indruk kan ook verkeerd zijn hoor


Ik WEET dat hooi als voer voor paarden wél werkt en dubbel zeker als ze er ook nog wat vers gras/kruiden/blaadjes bij krijgen. Als dat het niet naar behoren doet is er iets verkeerd en moet dat uitgezocht en gerepareerd worden i.p.v. dat wat toevallig goed is te vervangen.

Sorry maar ik ben niet snel onder de indruk van NLse acupunctudingesen-en-van-alles-en-nog-wat-alternatieven. Acupunctuur is, serieus aangepakt, in China een van de zwaarste en langste univ studies. Een jaar of 8 terug was er een afgestudeerde Chinees voor een tijdje in NL, behandelde in Gron. en Haarlem, maar die is allang weer weg.



Nogmaals, ik kan geen mening of oordeel over je pony'tje hebben. Ik weet niet eens of ik haar ook te mager of ziek zou vinden. Zelfs als ik er naast zou staan zouden we het wrsch. niet eens worden, en... het is jouw pony'tje.

joop schreef op maandag 16 september 2013, 16:33:

Misschien een vorm van relatieve ondervoeding?
Wel voldoende calorieën in de voeding, maar een tekort aan of een verkeerde samenstelling van eiwitten, mineralen, vitamines. Een onbalans in de eiwitsamenstelling of een ontregelde opname van eiwitten kan leiden tot een dikke buik, terwijl andere weefsels niet of slecht worden opgebouwd.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Joop de acupuncuriste zei dat er blokkades zaten in haar maag- en mildenergie. Wat dat precies inhoud kan ik je niet vertellen, maar duidelijk is dat ze aan de beterende hand is.
Ik kon me er ook niets bij voorstellen, een pony die te mager is, zonder dat je dat ziet dat ze te mager is. Ze was opgeblazen, billen zagen niet ingevallen, maar normaal, maar voelde wel slap van binnen. Nu vult het zich met spieren en ziet het er nog steeds hetzelfde uit, alleen voelt het steviger.

Egon ik probeer niet zomaar van alles, met mijn vorige pony Fleur deed ik dat wel, maar hoe meer ik leerde over PN, hoe meer ik begreep dat dat niet werkte.
Als ik de veearts laat komen, probeert die ook dingen uit, alleen grijpt die gelijk naar chemische middelen.
Ik heb heel lang geprobeerd Noortje alleen op hooi en gras te houden, maar de honger die ze dan heeft kan ik gewoon niet aanzien. Ik ben ergens begin juli weer begonnen met bijvoeren (zonder granen en suikers), eerst heel klein beetje en langzaam opvoeren. Toen de acupuncuriste zei dat ze nog veel meer nodig had, ben ik dat ook langzaam gaan opvoeren. Steeds een beetje meer, om haar lichaam te laten wennen.
En nu ik op de hoeveelheid zit die de acupuncuriste noemde, gaat ze ineens echt goed vooruit. Dan denk ik dat deze mevrouw toch wel weet waar ze het over heeft.
Zij is ook Paard Natuurlijk ingesteld, maar zegt ook dat Noortje nu gewoon veel nodig heeft, omdat ze heel veel tekorten heeft opgelopen. Volgens haar kan het best zijn dat als Noortje weer beter is, ze het straks ook zonder bijvoeding wel af kan.

Els misschien is dat het probleem wel, het is in ieder geval wel duidelijk dat ze het hooi niet goed verwerkt. Ik dacht dat ze na een tijdje vanzelf wel de juiste darmbacteriën zou krijgen als ik haar op alleen hooi en gras zou zetten, maar na 9 maanden was daar nog steeds geen verandering in. Had ik langer moeten doorzetten?