Nav de opmerking van Harry even een nieuw topic gemaakt.
Is kortgevreten gras echt gevaarlijker dan lang weelderig groeiend gras?
Zou zomaar kunnen, omdat blijkbaar gras wat heel kort is veel suiker bevat. Aan de andere kant moet een paard, om voldoende binnen te krijgen, wel een " hele dag" lopen eten.
Nou zet ik dat paard in een wei met 10 cm lang gras wat naar we aannemen minder suiker bevat. Paard kan bij wijze van spreken gaan liggen om zijn buik vol te eten.
Bij elke hap een hele mondvol. Tjakka!
Zou de suikerdruk die daarmee in het bloed komt zou misschien wel eens hoger kunnen zijn dan dat er verspreid over het etmaal kleine hapjes, sprietjes, gegeten worden en daarmee dus een veel hogere piek in de bloedsuikerspiegel veroorzaken?

Piet

If your horse is only sound when shod, then he is
lame

Het zal per paard en per wei verschillen. Paarden zijn handige grazers. Van een heel kaal stuk weten ze nog heel veel af te halen. Hoe lager bij de grond hoe hoger het suikergehalte. Veel paarden geven ook de voorkeur aan het kortere gras. Andere paarden grazen helemaal niet kort. En de vraag blijft hoeveel meer ze eigenlijk lopen op kort gras...

De proef op de som nemen? Als ze ineens in de zomer gevoelig zijn een paar weken overdag in de paddock op hooi en 's nachts met graaskorf op langer gras. Zou kunnen helpen. Of als ie gevoelig is een maand er helemaal af om te kijken of dat het probleem verminderd.

Je zal moeten uitvinden wat voor dat paard werkt, sommigen worden nooit gevoeilig van wat voor gras dan ook, anderen van een paar sprieten te veel...

http://safergrass.org/pdf/Shade.pdf

2 paarden waar ik op rijd worden gehouden op heel kort gras. Als ik hun geen hooi bij voer, vind ik ze niet te rijden! Ze zijn dan uitgehongerd en willen continue met hun hoofd naar beneden duiken om een hap uit de berm te eten. Ze letten dan niet op, zijn snel moe (hijgen snel en voelen futloos!). Daarbij denk ik dan altijd hoe ik me voel als ik een eind moet fietsen terwijl ik honger heb, dan voel ik me ook slap en futloos! Dat vind ik niet eerlijk voor het paard. Daarbij struikelt één van die paarden heel erg als ze niet voldoende te eten krijgt.
Dus voer ik ze wat hooi bij elke dag en dan hebben ze weer energie en hijgen niet meer. Ook luisteren ze dan weer beter en duiken niet meer met hun hoofd naar beneden in het gras.
Daarnaast valt het op dat ze slanker blijven als ik hooi bij voer. Of dat komt omdat ze veel meer beweging krijgen, doordat ze fitter zijn, of dat dat te maken heeft met het feit dat het lichaam suikers beter kan verwerken als er meer vezels toegevoegd worden (hooi), weet ik niet. Bij mensen werkt dat wel zo, ik weet niet of dat voor paarden ook geld.

Ik heb om ons zomerlandje van ongeveer 1500 m² een track gemaakt van gemiddeld 4 meter breed. Daar lopen Willem, Arco en Lotte nu 24 uur per dag op en het is voor Willem voor het eerst in jaren dat hij geen enkel probleem met het gras heeft. Ook Lotte en Arco doen het er prima op. Ze krijgen vier keer per dag een klein plukje hooi bij. Boully loopt het grootste deel van de dag op het land in het midden. Daar staat nu nog steeds gras, de track is volkomen kaalgevreten. (Over gestresst gras gesproken )

Ik heb in de loop der jaren van alles geprobeerd; strookbegrazing, paar keer per dag een uurtje op lang gras, maar niks werkte voor Willem. Ik ben altijd bang geweest voor kort gras door de verhalen erover, maar omdat zo'n kale track bij een supergevoelige shet van een vriendin goed werkte, heb ik het er toch maar op gewaagd.

Willem ziet er nu goed uit en je kunt zijn ribben lichtjes voelen, Lotte is haar vette plakken op haar ribben kwijt, alleen bij Arco mag er nog steeds wat gewicht af.

Doordat ze voortdurend heel kleine beetjes eten, zal de suikerspiegel in het bloed misschien minder schommelen. En ze bewegen écht veel meer, staan nooit op de zelfde plaats en komen geregeld terug op de paddock en bij de schuilstal om te drinken.

Het bevalt ons prima!

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Els Kleverlaan schreef op zondag 11 augustus 2013, 19:08:


Dát bedoel ik!

Piet

If your horse is only sound when shod, then he is
lame

Ik schop 'm nog even omhoog, want vind het wel een erg interessante conclusie.
24/7 gestresst gras vreten (b)lijkt dus veel minder gevaarlijk dan beperkt grazen zoals 2 uurtjes per dag, van ongestresst gras. En voor gestresst gras moesten we juist zo uitkijken! Het lijkt erop dat we voor een suikerpiek moeten uitkijken en ons niet blind staren op paniekgras.

http://www.paardnatuurlijk.nl/index_js.htm?http://www.paardnatuurlijk.nl/cgi-bin/fotoserieshow.cgi?id=1637

Mmmmmmm.....ik durf t met Lucifer niet uit te proberen...........maar ik zou wel heel graag zien dat hij bij de anderen op t gras kon......nu helft van de tijd apart op crossbaan met draadje ertussen.

Geweldig verhaal Els!
Zolang je hooi bij blijft voeren is dat korte gras volgens mij niet zo'n probleem. Door de vezels van het hooi wat je bijvoert stabiliseert de bloedsuikerspiegel en heb je geen vetopslag. Als ze geen hooi bij zouden krijgen, is de bloedsuikerspiegel steeds te hoog (doordat ze alleen suiker eten), en dan slaan ze veel vet op.
Een vriendin van me heeft ook een track rond de wei, is ook kort gras, maar met hooi bij gaat het heel goed voor haar 2 paarden en 2 ezels.
Bij andere vrienden van me staan de paarden op een wei dat helemaal kort is, zij krijgen geen hooi bij, maar af en toe een strookje langer gras. Die paarden zijn weer moddervet! Ook door gebrek aan beweging, want al is het een grote wei, veel rede tot bewegen hebben ze niet.
Terwijl die paarden en ezels bij vriendin, op de track flinke afstanden afleggen en echt gestimuleerd worden om op pad te gaan, wat ook weer een veel leuker gezicht is dan wanneer ze gewoon in de wei staan

Talitha schreef op zaterdag 17 augustus 2013, 18:44:


Welk kort gras? Ik zie een zo goed als kale track op de foto's. De pony's leven dus van hooi, niet van begrazing. Geen wonder dat dat goed gaat. Het anderhalf sprietje gras dat er nog staat genereert uiteraard geen voldoende suikerspiek om schadelijk te zijn want daar is het gewoon te weinig voor.

e m kraak schreef op zaterdag 17 augustus 2013, 21:08:


Dat zou aan de mest te zien moeten zijn, dat ze geen gras eten. Els?

Heerlijk hè, zo'n PP. Hier ook op heel kort gras met hooi, en af en toe een strookje langer gras.
En ze lopen zo lekker, ze moeten ook wel als ze hooi en water willen
Het vet is verdwenen, maar het blijft uitkijken natuurlijk.

Christel Provaas schreef op zaterdag 17 augustus 2013, 21:42:


Ben het er niet mee eens dat ze geen gras eten, want ze hebben de track zelf kaal gevreten. En in het midden groeit het nog wel, dus alles wat er op de track groeit wordt nog steeds afgevreten. Inmiddels krijgen ze een paar uur per dag dat middenstuk er ook bij en ook dat gaat goed.

Ze mesten een normale hoeveelheid, anderhalve kruiwagen per dag met zijn vieren (2 fjorden, 2 shetten). Dat doen ze al jaren (Tot de shetten er 2 jaar terug bij kwamen 1 kruiwagen). Dus ondanks een meer dan gehalveerde hoeveelheid hooi dezelfde hoeveelheid mest. Dat moet toch ergens vandaan komen.

Ze lopen de hele dag op de track met hun hoofd naar beneden, dat zouden ze niet doen als ze er niets vanaf halen. In de paddock (ook ooit eens gras geweest, maar nu staat daar niks meer) en bak doen ze dat écht niet.

Maar goed, niets wetenschappelijk bewezen natuurlijk Ons bevalt het tot nu toe erg goed. Geen paarden meer die urenlang staan te staan in de bak of voor de stal, maar een stel dat dag en nacht rond aan het wandelen is.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Els Kleverlaan schreef op zaterdag 17 augustus 2013, 22:20:

[knip]

Dat is een groot voordeel!
Geen twijfel dat ze het looppad zowat hebben opgegeten maar op is op toch? 700m² hebben 3 pony's toch ook zo op, is toch normaal? Of is het beeld van de foto's (ik zie kale grond met op 1 foto wat restsprietjes die echt niet snel gaan terug groeien) niet overeenkomstig met de werkelijkheid?
Als ze ieder 4x daags een plakje hooi krijgen is dat 4 plakjes ieder en dat (maar misschien heb ik dan weer een verkeerd idee over jouw plakjes maar bij mij is 4 plakjes een kwart pak is 5 kilo) lijkt me een reële hoeveelheid als ze daar nog wat sprietjes bij knabbelen (wel uitkijken voor zandkoliek). Maar zoals ik het begrijp is hooi toch wel hoofdvoedsel.
Allemaal geen aanmerking op je looppad, lijkt me prima, alleen ingesprongen op dat er geen rare gevolgtrekkingen out of the blue bij bedacht worden.

e m kraak schreef op zaterdag 17 augustus 2013, 23:38:


Ze krijgen 4 plakjes (= ongeveer een kwart tot een derde van een kleine baal) per dag met zijn allen, niet per paard ... We doen 3 tot 4 dagen met één baaltje. Baaltjes zijn wat kleiner dan de standaard, omdat we een oude balenpers hebben en het gewicht is nogal wisselend, varieert tussen de 12 en 18 kg.

Ik bedenk er geen gevolgtrekkingen bij, vertel alleen wat ik ervaar en wat ik zie.
Vooral Willem en Lotte bleken voorgaande jaren supergevoelig voor gras. 2 tot 4 keer een uur per dag op land met lang gras met al dan geen hooi extra bijgevoerd ging niet goed. Nu 24 uur per dag op de track, waar eerst dus nog wel gras stond geeft geen problemen tot nu toe. Hij is nu dus op zijn kaalst, die track en daarom begin ik het middendeel ook af en toe een uurtje vrij te geven. Hoeveelheid hooi is ongeveer een kwart van wat ze krijgen als ze geen toegang tot gras hebben. Hoeveelheid mest is hetzelfde.

Wat ik zelf denk, maar waar ik natuurlijk helemáál geen bewijs voor heb is dat het grazen of knabbelen 24 uur per dag niet alleen goed is voor het spijsverteringskanaal, maar ook voor de hormoonhuishouding. Vreten doen ze met hun hoofd naar beneden, de bekende "ontspan"-houding volgens Piet met clickeren. Voor zover ik weet gaan paarden ook alleen echt grazen als ze zich veilig voelen. Bij veilig voelen maak je andere hormonen aan dan in een stress situatie. Stress hormonen zorgen voor een slechte spijsvertering. Maar is zomaar brainstormen, misschien gaat iemand dat ooit wel eens uitzoeken.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

De afgelopen maanden niet veel hier geweest (oa een TREC georganiseerd), maar wel af en toe een poging gedaan "bij te lezen" (dat valt nog niet mee!). En dit topic volg ik ook met veel interesse, eens te meer omdat Victor dit voorjaar helaas IR is gediagnosticeerd.
Nu heb ik mij zojuist door dat artikel (http://safergrass.org/pdf/Shade.pdf) geworsteld, maar volgens mij gaat het daar niet om het korte(re) gras, maar om gras dat in de schaduw ligt. Of lees ik het nu niet goed?