Dank voor de tips!
Ja in eerste instantie had ik t touw dus op 'normale' lengte waardoor hij kon dubbelvouwen, daarna had ik m op 10 cm haha!
Het lastige is met oefenen, dat hij dus bijna altijd WEL braaf is!
Als ik dus iemand meeneem om mee te kijken, is hij een engeltje, heel lastig oefenen met moeilijk gedrag dus.
Het is ook zo'n extreem verschil, zooooo braaf en dan zoooo stout!
@Christel: dat meisje van 2moons ken ik wel, die hou ik zeker even in gedachten!
En ja, mijn twijfel is dus: wel of niet de weg op. Want 95% gaat dat fantastisch, maar die enkele keer is het dus gewoon gevaarlijk!

Suzanne Graauw schreef op zondag 23 december 2012, 11:40:


Nou simpel Suzanne.... bij twijfel niet doen! Je moet hem eerst goed onder controle hebben en er op kunnen vertrouwen dat hij zulk soort stuntwerk niet meer uithaalt.
Is hij onvoorspelbaar? Dus je kunt niet zeggen: hij heeft zus of zo'n bui...? En afhankelijk daarvan wel/niet naar buiten?
Vreemd trouwens dat als er iemand anders bij is... hij dit niet doet.
Dan zou je haast zeggen dat er iets aan jouw houding is, wat dit uitlokt?
Denk eens na hierover als je wilt?? Wie weet?? Iets triggert het?

Wil.

Wie met z'n gezicht naar het verleden staat,
staat met z'n rug naar de toekomst....

hoi suzanne,

mss eerst even laten rennen in een buitenbak ofzo en dan op pad? en hoe ik het doe is dat hij echt een beetje achter me moet lopen , zeg maar als je je arm laat hangen en dan naar achter wijst met je hele arm zeg maar , dat is de plek waar ik hem wil en in de andere hand neem ik een takje ofzo als ik voel dat ie boeverig is dan kan ik daarmee ook terugsturen want je voelt wel het verschil tussen volgen of dat je paard "duwt"
met mijne gaat het ook echt niet altijd goed hoor hahaha maar als ik het echt wil dan gaat het zo en anders idd in zijn achteruit. om je paard op te laten letten verzin ik altijd allemaal spannende dingen in mijn hoofd om daar voor te zorgen . dus soms ga ik sluipen en fluisteren en maak het heeel spannend en dan weer heeel erg verend lopen en natuurlijk doe ik net alsof ik opeens iets hoor of zie wat er niet is maar waardoor ik hem voor de gek hou dat ik mss wel meer hoor en zie en ruik dan die grote sterke boef! hahaha en samen naar achteren lopen paar passen . mss doe je dit wel allemaal al hoor maar ik vertel ,maar even hoe ik het doe en als je iedere dag gaat wandelen wat ik met mijn vorige paard deed dan is 1 of 2 dagen rust in de week ook erg effectief!! ik merkte meestal heel erg dat hij juist in die dagen heel veel leerde en verwerkte wat we de dagen ervoor hadden gedaan. en die kon zelfs los naast de fiets in stap draf en galop, maar die liep ik trouw iedere dag minimaal een uurtje mee. groetjes pipp en veel succes en PLEZIER met je paardje!

Het is niet zo dat hij dit doet ALS er iemand wel of niet bij is, ik heb m nu bijna een jaar en hij heeft nu 5 duiveltjesdagen gehad, en dus 340 engeltjesdagen.
En nee, ik zie die bui niet al in de wei aankomen, wel binnen 1 minuut zodra ik op pad ben, maar moet ik dan doorzetten of direkt terug de wei op, morgen weer n dag?
Het komt dus maar heel zelden voor, maar ALS t zo'n dag is, is het wel heftig en STEL dat er steeds meer van zulke dagen komen, dan moet ik toch ook daar mee om kunnen gaan?

Suzanne Graauw schreef op zondag 23 december 2012, 16:42:


Naast alle opvoedkundige tips en misschien al iets opspelende hormonen is het natuurlijk ook gewoon een jong dier dat in de wintermaanden op sommige momenten bárst van de energie. Da's hier ook met de jongere paarden. Ik zie op dit moment hier thuis ook echt verschil tussen de lespaarden die regelmatig werken en dus hun energie kwijt kunnen en een aantal andere (pension- of jonge) paarden die veel minder uitdaging hebben. De meeste paarden die minder bewegen nu (minder weidegang, paddock, modder) zijn Blij en Jolig als ze even op andere ondergrond komen.

Als het zo zelden voorkomt... is het dan wel een probleem? Zal het dan niet met de tijd gewoon verdwijnen, omdat ie volwassen wordt?
Als je doorgaat met zo af en toe trainen, zul je toch steeds meer de leidinggevende figuur voor hem worden. Ik ga er dan vanuit dat dit soort gedrag verdwijnt.
Maar... ik vlak de opspelende hormonen niet uit. Je moet eventjes opletten of dit gedrag vaker voor gaat komen,.... of juist minder wordt.

En soms vertoon ik weleens probleemvermijdend gedrag.
Omdat ik gewoon geen zin in 'n gevecht heb. Dan begeef je je alleen nog in situaties waarbij je wél de controle hebt en kunt houden. Om bepaalde problemen niet op te roepen, dus dat gedrag te vermijden en in plaats daarvan iets te doen wat voor beiden positief uitpakt. Om op die manier, via een omweg, toch het gewenste gedrag te bereiken....
Maar ik besef dat dit niet voor iedere situatie opgaat... en je kunt ook niet altijd problemen vermijden.

Wil.

Wie met z'n gezicht naar het verleden staat,
staat met z'n rug naar de toekomst....

Ja precies, aan de ene kant wil ik doorzetten omdat je soms toch in een situatie komt waarin je hiermee moet dealen, aan de andere kant wil ik dit ook niet opzoeken.
Ik denk dat ik t ook vooral van MIJN bui moet laten afhangen, de ene dag sta je ook gewoon sterker in je schoenen dan de andere dag.
En misschien moet je met een dubbele hernia niet met een jonge arabisch volbloed hengst willen wandelen

Suzanne Graauw schreef op zondag 23 december 2012, 16:42:


Als je je sterk genoeg voelt, zou ik zeggen ; Doorzetten!
Voel je je minder ; tactisch terug trekken?
Olly is er nu 15 en die had voor een paar jaar terug ook nog wel eens dit soort gedrag. (is om je op te peppen )

Nils en Olly
Zonder fouten,
geen leerproces.

Haha Fijn Nils.......