Wendy74 schreef :
> Wie rijdt er in ardennen of soortgelijke ondergrond altijd ijzervrij? Ik
> weet dat dit mogelijk is (kijk maar naar spirithorses), maar ik heb het er
> toch heel moeilijk mee. Hoelang duurt het ongeveer om te wennen, en zijn
> echte 'ardennerhoeven' mogelijk als we enkel maar in het weekend rijden??
Als je je paard(en) probleemloos over elke ondergrond wilt kunnen laten gaan dan zul je de hoeven inderdaad moeten trainen door je paard regelmatig (dagelijks) op het harde te houden.
Anders kom je er niet echt doorheen. Reken voor het harden van de hoeven op gemiddeld een jaar. Sommige paarden gaan sneller door dit proces, anderen zullen nooit voor de volle 100% probleemloos over keien en steentjes lopen.
Veel zal afhangen van de voorgeschiedenis (ijzers, altijd op zachte ondergrond gestaan, dunne zolen etc). Het is ook de keuze die je maakt. Ik vind het geen probleem als een paard eens wat gevoelvoller loopt op de steentjes, als-ie voor de rest maar wel lekker loopt en plezier in het buitenrijden heeft. Door de ijzers af te nemen creëer je gevoel in die voeten, zo hoort dat eigenlijk ook te zijn. Maar het pijnlijke moet niet de overhand krijgen. Daarnaast is er een verschil in gevoel
ig en gevoel
vol. Een paard met echt pijn in z'n voeten zal geen stap meer willen verzetten.
Hier gaat het in praktijk bij eigenlijk elk nieuw paard zo dat ze aanvankelijk (de eerste 2 á 3 weken) erg goed lopen op het harde, dus je denkt al gauw dat het wel zal meevallen maar wij weten wel beter inmiddels. Na een aantal ritjes, zo'n 3 keer per week een uur harde ondergrond, beginnen ze toch allemaal wel korter te lopen, zelfs de meest doorgewinterde ijzerloos gehouden paarden op deze ondergrond hoor, laat je maar niks wijsmaken.
Wij geven deze paarden dan tegenwoordig hoefschoenen of, als dat erin zit, uiteraard minder belasting. Bij een trainingspaard dat hier maar een maand blijft om te lren buitenritten te doen is dat wat moeilijker dus hoefschoenen lossen wel wat op.
Rubio is de laatste die het echt wel zwaar had. Hij was blijkbaar in Argentinië vierkant beslagen, in Engeland ook nog dus toen ik hem kocht was hij pas 3 weken van de ijzers.
Hij is nu hier van juli en eergisteren heb ik hem voor het eerst buiten een uur zonder hoefschoenen gereden. Hij loopt best OK nu maar maakt in de berm grotere passen, een teken dat hij nog wat tijd nodig heeft. Er zijn tijden geweest dat hij in de paddock zelfs niet op het verharde wilde komen omdat hij zo moeilijk liep. En strompelde over de betonpuin. Rot is dat, er komt een goed lopend paard binnen maar na enkele weken krijg je dat, niet fijn om te zien. Gelukkig weten wij inmiddels wel dat dit altijd slechts tijdelijk is dus ik maak me er niet druk over! Als er maar vooruitgang in zit.
Nu zondag rijd ik hem weer op een buitenrit, dat betekent dat ik hem de rest van de week niet buiten gereden heb om zijn hoeven te sparen. Maar hij staat wel elke dag op stoeptegels en betonpuin en gaat goed in het proces maar we zijn er nog lang niet. Tot die tijd zal hij op langere ritten hoefschoenen dragen.
Hoefschoenen zijn een goede (tijdelijke) uitkomst maar ook een blok aan je been want altijd dat aan- en uitdoen, modder krabben, tis zo'n gedoe en je kunt ze wel eens verliezen (zadeltas mee of riempjes aan je zadel om ze aan te hangen als er een stuk is)
Drie van onze lespaarden lopen buiten altijd op hoefschoenen; Puck omdat ze snel gevoelige zolen heeft en een
hoefbevangenheidsverleden (nu al 6 jaar klachtenvrij maar ik wil het niet uitlokken) en Sunny omdat ze gewoon voorwaartser en soepeler is met hoefschoenen aan. De rest heeft er geen (behalve Rubio dan maar dat is geen lespaard).
Warboel
