e m kraak schreef op dinsdag 21 februari 2012, 16:45:


Dan vind ik dit een heel mooi voorbeeld, Egon.

Spirithorses schreef op dinsdag 21 februari 2012, 16:51:


En ik snap echt wel dat praktijkvoorbeelden voor de meesten veel aanschouwelijker zijn. Maar mag ik dan nu weer terug naar mijn lab in de ivoren toren op de hoge berg in de verte?

e m kraak schreef op dinsdag 21 februari 2012, 16:45:


Maar ik vind het toch wel een lastige associatie voor een pony. Halster om bij de stal en dan pas naar het draadje van het land. Maar dat kan hem aan mij liggen. Ik was het eigenlijk gewoon een beetje beu dat Arco telkens "moeilijk" doet met het halster en had zoiets van "wie niet horen wil, moet maar voelen". Geen halster = geen land. De andere twee, Boully en Lotte, zouden helemaal geen halster om hoeven, die kan je zonder ook gemakkelijk weer van het land halen. Het halsteren heb ik puur ingevoerd om Arco wat beter in de hand te krijgen en het blijkt te werken als de anderen ook een halster om krijgen en niet alleen hij. Het is een heerlijk speelse en buitengewoon eigenwijze pony, die wat lastig te "trainen" is. Beloningen slaat hij veelal in de wind, er is niets lekker genoeg om hem ergens toe over te halen.
Gelukkig kunnen we heel veel van hem hebben, hij bedoelt het allemaal niet zo kwaad En wij worden steeds inventiever om iets van hem gedaan te krijgen

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

e m kraak schreef :

Als je ons belooft dat je dan af en toe wel even je lichie komt laten schijnen....

Els Kleverlaan schreef :


Ach, aardig of niet, ik krijg hier ook wel eens de pip als er zich één van de 23 niet laat halsteren op cruciale momenten terwijl het op dat moment gewoon effe een 'ik-wil-nu-effe-zeuren' verhaal is. Er kan vanalles aan ten grondslag liggen en ik heb er niet altijd zin in om het psychedelisch aan te gaan lopen pakken, lokken, wachten, belonen etc terwijl we elk met 4 stuks paard in onze handen staan. Ik heb wel eens een niet meewillend paard 10 minuten in z'n/haar eentje op de weide achtergelaten terwijl we met de rest terug naar huis liepen. Dat was altijd maar eenmalig dan. De keer erna dook die dan gewoon weer mee in het halster.

Rubio heeft dat ook een keer of twee gedaan toen hij pas hier was, effe testvraag stellen. Heb ik zijn grote vriendin Amber eruit gehaald, stond hij zo aan het hek. Halster aan, snoepje erin en hij was alweer vergeten dat hij eigenlijk van plan was om zich niet te laten vangen.

Tja, onze kleine lastpak staat nu in zijn uppie in de bak. Hij wil zijn halster niet af Telkens als ik bij hem in de buurt kom gaat hij ervan tussen.

Hij mag er blijven tot ik het normaal af kan doen. Waarschijnlijk vanavond bij de laatste voerbeurt, als de andere wel krijgen en hij niet. Maar ik ga het zo ook nog even proberen.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Els Kleverlaan schreef op dinsdag 21 februari 2012, 20:22:


Ik zou het ook zo doen als ik zeker wist dat er verder nks aan de hand kon zijn. In geval van angst etc zou ik dat natuurlijk nooit doen.
'Ga je niet mee? Doei, bekiek het maar even'....

Els Kleverlaan schreef op dinsdag 21 februari 2012, 20:22:



LUVVIT!!!!!!!!!!!!

Maar hoe weet je of het om zijn halster gaat dat niet af mag? Of is dat niet meer dan een veronderstelling vanuit je eigen beleving? Ik kan me zo nog wel het 1 en ander voorstellen waar het om zou kunnen gaan en waar het halster op zich niets mee te maken heeft.


Zou ik denk ik ook zo doen.


Waarom? En wat ga je dan precies proberen? Met precies bedoel ik helemaal in detail!
Voerbeloningen reageert hij toch niet zoals gewenst op (schreef je)?

Spirithorses schreef op dinsdag 21 februari 2012, 20:28:


Inderdaad Pien en overal kan dan ook nog een ongeziene reden voor zijn.
Ik was sinds zaterdag niet zelf bij mijn paarden geweest. Vandaag zag ik dat Shiny zijn halster voor z'n ene oor getrokken had. Sinds zaterdagavondavond zei m'n vader.
Toen ik het los wou maken ging ie er totaal onverwacht , opzij wegsteigerend, zich lostrekkend, vandoor. Zowat m'n arm uit het lid
Ik moest toen toch wel even al mijn clickerkennis aanwenden. Hij kwam wel terug, maar zéér gereserveerd. Toen ik het halster los had zag ik dat eronder, vlak voor zijn oor dus, een schuurwond zat.....
En ja, tuurlijk weet ik dat je beter geen halster om kan laten.

Piet

Waar zit de logica in een dier laten doen wat je
wil door middel van een voortdurend afleren

Piet schreef :

Ach ja, soms gaan dingen net even wat anders dan je het zelf gepland had, toch?
Maar meestal zie/weet je wel van je paard als er echt iets aan de hand is als-ie normaalgesproken wel gemakkelijk met dat halster is en nu ineens niet. En soms is er gewoon niks aan de hand. Dat schijnt ook nog eens te kunnen....

e m kraak schreef :

Ja dat kan natuurlijk ook zo zijn (zie verhaal Piet).
Wat anders zou jij denken dat het zou kunnen wezen, Egon?