hahah ja moest ik in Nl ook hoor
Eigenlijk overal, lekker makkelijk.

OK... nu heeft Rappa dus een onderzoek gehad.

Haar spronggewricht is deels vergroeid. Je zag wat onrust in de knie van hetzelfde been, maar dat was vlgs DA niet echt van betekenis. In de nek zag hij bij de atlas ook een kleine afwijking, maar hij vermoedde dat dar niet tot problemen hoefde te leiden. Hij zou het nog bespreken met zijn collega's tijdens zijn tweewekelijkse bespreking.

Paard liep niet zuiver en was daarnaast verkeerd getraind.

Hij denkt dat ze nog geschikt zal zijn voor recreatie na gedegen training. Die training zou iig belangrijk zijn omdat ze haar lichaam weer op de juiste wijze moet leren gebruiken. Ze is zo scheef als een wokkel.
Hij kan echter niets garanderen.

Wat hem betreft moet ik nu beginnen met sneeuw te schuiven in de wei en aan de hand trainen/longeren tot voorjaar. Dan zadel erop en later opnieuw beginnen met opleiding onder zadel.
Hij vermoed dat ze dan weer redelijk op de been komt, maar het probleem zelf zal uiteraard niet verdwijnen. Ze zal alleen haar lichaam dan beter gaan gebruiken, waardoor ze er minder last van heeft
Maar zekerheid over de uitkomst is er niet.
Het wordt een kwestie van hard werken, continue dat been in de gaten houden en elke maand rapporteren bij DA
Daarnaast heeft hij glucosamine aangeraden

Moet eerlijk zeggen dat ik gisteren een potje heb zitten huilen.
Ik heb echt het gevoel met de rug tegen de muur te staan.
Ik heb noch de faciliteiten, noch de benodigde kennis, en eigenlijk noch de tijd voor een dergelijk strikt programma en toch is dat voor haar de enige mogelijkheid.

Zie er echt als een berg tegenop. Punt is dat bij het wegvallen van bespiering dmv nietsdoen het gewricht meer leidt en het terugkomen voor haar des te moeilijker wordt.

Als het mijn paard was begon ik met het lange teugelwerk in stap. Daarmee kun je op den duur alle gymnastische oefeningen doen en perfect de spieren opbouwen. Elke dag een half uurtje in het begin
Als je hem nog niet hebt, koop de dvd van Piet Bakker en bekijk hem 10 keer
Ik zou NIET gaan longeren of het moet met dubbele teugels zijn, maar dat zou ik dan pas doen nadat ik ernaast/achter lopend spiertjes en een goede houding had gekweekt en pas als laatste de rug belasten.
Dan ben je zo voorzichtig mogelijk met het paard omgesprongen.
Clickertraining is trouwens uitermate geschikt om het lange teugelwerk mee aan te leren.
Als het plaatje in je hoofd overeenkomt met het gedrag van het paard: Klik en beloon en hij gaat met je meedenken.....
Dus niet huilen , maar aan de slag!

Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Helemaal eens met Piet, kop op joh, bij zo'n bezoek van de DA is alles gefocust op de problemen. DA's zijn iha helemaal niet gewend aan de revalidatie capaciteiten van paarden omdat ze veel met stalpaarden met ijzers te maken hebben. Op dit moment zit het weer natuurlijk tegen is er gebrek aan gemakkelijke beweging maar dat gaat ook weer voorbij en in het voorjaar komen er vanzelf betere tijden. Echt, je kan pas na de zomer beoordelen of het allemaal goed gaat, beweging is het beste middel. Vergroeing van het sprongewricht is iets wat veel paarden hebben (spat, in GB bone spavin, tenminste ik neem aan dat je paard dit heeft?) Door de vergroeing van de botten wordt de pijn minder. De vergroeiing treedt op nadat het kraakbeen is versleten. Ik zou nog eens met Cindy Helms mailen over deze aandoening.

Piet schreef op donderdag 30 december 2010, 11:04:


Neeeeeeeeej, ik wil eerst huilen
Merk gewoon dat het na het gedoe met toontje, amber en tommy allemaal ff teveel wordt.

Lange teugelwerk is ook een optie. De dvd van PB heb ik al een hele tijd en ik heb er ook mee geexperimenteerd. Maar het is best lastig zonder bak. En nu in de sneeuw helemaal een ramp. Eerst maar eens zien dat ik een boer zover kan krijgen dat ie een vlak sneeuw schuift. Liefst iemand die dat wil herhalen na een evt nieuwe fikse sneeuwbui.

Ik heb momenteel een haflingertje hier staan. Geleend. Twee keer mee door het bos gestapt met alleen touwhalstertje en dat ging best goed. Wil hem alleen niet meer rijden zonder zadel want zijn ruggengraat ligt er een beetje bovenop omdat hij erg schraal was en geen rugbespiering had. Maar hij blijft hier tot 1 apr en dan zal ik een keuze moeten maken. Als ik weer met Rappa ga rijden (of iig volop ga trainen) kan ik het hafje niet kopen. Dat wordt gewoon teveel (hafje is ook niet echt goedkoop)
Hafje is wel een heel ongecompliceerd, beetje ondeugend ding. Maar weer wat klein voor mij, wellicht.

ach... kweet het ook allemaal ff niet meer...

Sandra van Bommel schreef op donderdag 30 december 2010, 11:40:


wat is er dan met die merrie gebeurd die zou komen?

Joop ik had je vorige inlage gemist.
Het is geen spat. Een gewrichtsspleet is deels dichtgegroeid en ze loopt dus niet zuiver daardoor.
Vandaar dat ze haar lijf makkelijk verkeerd gebruikt.
(zeker omdat ze lange tijd verkeerd is getraind en daardoor verkrampt is gaan lopen.)

Het zou aangeboren zijn of op jonge leeftijd ontstaan. Exacte oorzaak is nauwelijks te achterhalen.

De ardenner die eerst zou komen is niet doorgegaan. Ik twijfelde al een beetje omdat het niet mogelijk was om haar te kopen als ik dat zou willen. Maar een bijkomend probleem was vervoer. Omdat ze 1000 kilo weegt en niet stil blijft staan op transport, moet ze met een vrachtwagen(tje) worden vervoerd en ik kon hier in de wijde omtrek noch een huurvrachtauto vinden, noch iemand die haar kon vervoeren.

De enige optie was een veestransport wat ook naar de slacht rijdt. Die konden pas over een paar maanden en waren behoorlijk duur.
Zou het hier niet functioneren met het paard of zou ze terug moeten, dan zit ik weer met hetzelfde probleem.

Gezien een kennisje van mij hier in de buurt een haf had die te koop stond, maar die ik ook zo lang mocht lenen (wintertijd verkoopt toch niet) heb ik uiteindelijk daar voor gekozen.

Laten bezinken dus.
Je zal vanzelf de draad weer op willen pakken met dit paard.
Dat je geen kennis hebt, valt volgens mij wel mee, gezien de reactie's over de training de afgelopen tijd!

Hier nog een link:
http://www.mastersonmethod.com/pdf/dressagetoday_may2010.pdf
http://www.mastersonmethod.com/pdf/dressagetoday_may2010.pdf

Sandra van Bommel schreef op donderdag 30 december 2010, 11:40:


En dát lijkt me volkomen begrijpelijk!

Het lijkt me een heel moeilijke beslissing, Sandra. Je moet of voor het één, of voor het ander kiezen. Haffie helemaal voor jezelf of Rappa, waarmee de toekomst voor jezelf onzeker is. Mooiste zou natuurlijk zijn als het allebei kon, maar daar moet je wel de tijd en het geld voor hebben.
Misschien is het beter om alles eerst te laten bezinken. En soms helpt het alle plussen, minnen en mogelijkheden voor jezelf op te schrijven. Maar het blijft gewoon heel moeilijk!

Els.
***Medicus curat, natura sanat***

Een héle schrale troost;
De toekomst met elk paard is onzeker.
Het meest gezonde paard kan er morgen ineens niet meer zijn.
Krakende wielen leven het langst, denk ik dan maar
Elke Osteopaat- fysiotherapeut- of hoe het allemaal mag heten, vind in elk dier of mens wel iets en in veel gevallen zelfs wonderen dat het nog werkt.

Kop op, je kan het

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Nils Vellinga schreef op donderdag 30 december 2010, 21:38:


Yep ... Carpe diem
Geldt overigens ook voor mensen, Nils ... morgen kan het over zijn! Dus lief, zullen we dansen?

Je komt ons toch echt ergens tegen, is het niet op deze aard kloot, dan wel ergens in het hiernamaals (boven of onder )

Goede jaar wisseling gewenst en een gezond en voorspoedig nieuw jaar

Nils en Olly
Creatief met IJzer,
maar niet aan mijn paard

Nils Vellinga schreef op donderdag 30 december 2010, 23:03:


Ik ga er naar uit zien en probeer het op deze aardkloot nog te laten geschieden, Nils!
Jij ook een goede jaar wisseling en moge het, in alle opzichten, een goed 2011 worden!

idd... alles is onzeker.
Maar om ff op els d'r woorden in te gaan. Het hafje aanhouden als ik met rappa voor een poging ga is geen optie. Trapt echtgenoot niet in.
Paardje is te duur om voor de lol erbij te hebben, terwijl ik alle energie dan in rappa steek.

Ik heb geprobeerd met Rappa te werken in de sneeuw, maar dat gaat het echt niet worden. Ongeacht of het rechtrichten of lange teugelwerk is.
Je zakt gewoon tot voorbij je knieen weg in de sneeuw, de ondergrond is hobbelig door stukken met ijs/aangestampte stukken en je ziet niet wat er onder de sneeuw ligt.
Na 10 minuten worstelen in de sneeuw en tig keer bijna op mijn snuffert gaan, terwijl ik het paard probeer te begeleiden, wat ook al moet worstelen om te doen wat ik vraag terwijl het zelf moet opletten waar het loopt, moest ik met gevoelloze vingertjes, muts voor de ogen en sneeuw in de laarzen er een eind aan knopen,.
No way dat ik het paard op deze manier kan trainen. En die situatie verandert niet tot april
Ik ben op zoek naar een boer om sneeuw te schuiven, maar de meeste hebben rond deze tijd geen tijd/zin en de neus al aardig vol van het schuiven op eigen plak. Moeilijk dus en bij een volgende sneeuwbui heb je weer iemand nodig.

Wachten tot de zomer lijkt de enige optie, maar goed... hoe moet het dan met het onderhouden tijdens een volgende winter?
Ik denk dat ik maar een inzamelingsactie hou voor een binnenbak.

Eigenlijk zou ik het in de zomer wel willen proberen... werken met haar en dan het hafje houden voor de ritjes en ontspanning. Maar ik denk dat mijn echtgenoot mij dan iets anders verteld.

Misschien moet ik daar ook maar een inzameling voor houden

Ik heb geen flauw idee hoe erg je van de bewoonde wereld afzit , en of er ook openbare platgereden wegen in de buurt zijn die niet al te druk zijn , maar is dat geen optie voor volgend winter?
Dan ben je inmiddels al veel verder met het trainen...
Als ik nu iets zou willen , zou ik de weg opgaan , die is goed begaanbaar nu , wel glad , maar voor het rechtrichten hoeven die van mij nu niet in draf.

Gr Esther
Stokpaardjes zijn op stal gezette idealen.