Christel Provaas schreef op woensdag 9 september 2009, 20:07:


Uiteindelijk Jan Mertens gevraagd voor een diagnose nadat ik de plaatselijke dierenarts er voor de vierde keer bij had gehad.
Zijn diagnose gaat dus idd richting een ligamentblessure of kraakbeen beschadiging.Voor een blessure aan de diepe buiger liep ze niet stijf genoeg, maar dit kan alleen maar echt uitgeloten worden door een mri. Aangezien ze op de wei niet rustig is heeft de dierenarts geadviseerd haar boxrust te geven met stappen 2 x daags 15 minuten aan de hand. Ze heeft een injectie gehad met gewrichtsvloeistof om het hoefgewricht goed te smeren. Over 3 weken zou ze goed moeten zijn. (80% van de paarden is dat nl na zo'n behandeling).

Probleem is dat ze geboren is met een wat steilere hoef die aan de achterkant ingeklemd is en aan de buitenkant (achterkant) naar binnen loopt.. Daarnaast heeft ze te lange benen (ze heeft wel een hele lange hals) waardoor deze hoef altijd naar achteren staat (graasvoet) en licht gekanteld. De hoefas is toch heel erg netjes en het hoefbeen heeft nauwelijks een afwijkende stand van de punt. Mijn hoefsmid heeft het dus jarenlang heel netjes gedaan. Hij wil haar niet op ijzers hebben en ik ook niet. Het platter zetten is doordat het een ingeklemde hoef is volgens mij niet echt goed mogelijk.

Zie foto's

Esther van Hardeveld schreef op woensdag 16 september 2009, 19:58:


Was dit paard door een natuurlijke bekapper bekapt of blootvoets traditioneel?.

Dan kan het ook last hebben van de steunsels op het harde.

Een hoef die bij de hielen smal is kan met natuurlijk bekappen en wanneer er ruimte is door deze manier van bekappen bij de hielen telkens lager gezet worden,natuurlijk telkens klein stukje.

Op een gegeven moment kan het niet verder en blijft het zo.
Dan krijgt de voet de kans om te veranderen en krijgt de straal meer ruimte en worden de hielen vanzelf wijder.

Ik heb een draver getrimt die echt hele smalle pijphoefjes had en bij de hoefballen helemaal samengeknepen.
Straal had totaal geen ruimte.

Ben wekelijks gaan vijlen om te kijken wat eraf kon en het was verbazingwekkend hoe snel de smalle lange hoefjes veranderde in mooie korte hoeven met ruimte voor de straal.

Wanneer het paard gaat hiellanden krijgt het de kans om gezonde hoeven te ontwikkelen.

geef niet te snel op,probeer een goede natuurlijke bekapper die bijvoorbeeld in het begin wekelijks langskomt om de hoeven de kans te geven zich aan te passen en niet te lang wachten tussendoor want dan duurt het alleen maar langer!

stumperd schreef op woensdag 16 september 2009, 23:31:


Oh ja,twee verschillende voeten kunnen ook gewoon weer alletwee hetzelfde worden.
Mijn spierbevangen pony had een witte linker voorhoef die ronder van vorm was dan de rechter donkere voorvoet.
De donkere had de neiging een dunne naar binnen groeiende binnenwand te ontwikkelen en naar buiten groeiende dikke buitenwand.
Het witte voetje was perfect.
Met natuurlijk bekappen zijn ze vanzelf hetzelfde geworden.
Foto's ook in het fotoalbum.