De DA heeft terug gebeld en zei dat als ik het wil laten onderzoeken of de paraciet erin zit, ik een bioptie moet laten nemen van de bult. Dit word dan opgestuurd naar lab en onderzocht. Hierna zou ik dan 3 weken ab moeten geven.
Hij zei dat als het zijn eigen paard was hij dit niet zou laten doen, maar klei op de bult zou smeren.

Moeilijk...maar ik denk dat de kans dat hij iets vreemd heeft erg klein is dus ga proberen om er groene leem op te smeren.

Iemand nog tips?

Gr hanne

Hanne schreef op maandag 21 mei 2007, 19:01:


Nog een vraagje Hanne,
Was de teek bij jouw paard een volgezogen teek , of een ieniemienie verschrompeld teekje?

Ik vind het zo vreemd om te zien dat de teken die hier op de honden en katten zitten , vaak ' normale' teken zijn , en die op de paarden zitten al zo verschrompeld zijn.Het lijkt wel of paarden bloed niet echt de geschikte voeding is voor teken??

Gr Esther

Risah schreef op woensdag 21 november 2007, 21:35:


Ik hoop echt dat het bij ons ook zo is!!!
Nu in deze periode is ze niet zo koliekgevoelig. Meestal rond periode voorjaar tot zo september- oktober.

Spirithorses schreef op zaterdag 8 oktober 2005, 0:17:


Aargh, hier heb ik ook deze afgelopen woensdag een schimmelinfectie bij een van de shetten opgemerkt. Vreemd, want dinsdagmiddag heb ik m nog gelongeerd, niets gevoeld, Op zijn hoofd meerdere korsten, alles rondom de korsten weggeschoren en met neocidol goed gewassen. De afgelopen drie jaar gebeurt t altijd bij de shetten in het najaar, nu dus pas eind november. Het gaat nu nog om 1 shet. Ik weet ook niet wat t is, t moet haast wel een verminderde weerstand zijn, ik denk dat ik volgend jaar iets ga verzinnen. Dit is niet leuk meer. Succes met jouw schimmelbeest. Groetjes Ingrid

vagebond schreef op zondag 2 december 2007, 17:34:

Het is weer 'schimmelig' weer zoals ze dat hier noemen. Schimmel op de gewassen, schimmel op de paarden, schimmel op de lederwaren als jenu niet stookt.
Drie kennissen met schimmel op hun paarden: tegelijkertijd kale plekken (8x4 cm) links en rechts op de rug daar waar het zadel in het midden drukt: meteen kaal, haaruitval die terug begint te groeien, wit beginnend, maar in de originele kleur eindigend.
Die Sinterklaas ook... neemt altijd die schimmel mee...

Christel Provaas schreef op zondag 2 december 2007, 17:53:


Pas er wel mee op!
Wij hadden afgelopen zomer een ringworminfectie onder een aantal paarden en dat is niet leuk.
Ringworm herken je als een euro-rond plekje, begint met een bultje, daar komt een korstje op dat je kunt wegkrabben en vervolgens een kaal plekje eronder. Zeer besmettelijk, ook voor mensen.
Wat je ertegen kunt doen? Dagelijks aanstippen met Imaverol, en paarden die het heel erg hebben kunnen van de DA een weerstandverhogende injectie hebben. Als je ringworm 'in huis' hebt zijn al je paarden besmet, wat niet wil zeggen dat ze ook allemaal de verschijnselen krijgen. Bij ons hadden maar een paar paarden plekjes; één heel erg, die moest ook spuiten daarvoor, hij leek wel een wrattenzwijn. Met Imaverol is bijna elke vorm van schimmel goed te bestrijden mits je het consequent dagelijks insmeert (ik heb de paarden er verder niet mee gewassen, alleen aangstipt en goed ingewreven).
We hadden het in een spuitflacon gedaan.

Ik zag bij Spirit en Puck vandaag weer een verdacht plekje, wat droog, schilferig en kaal (geen ringworm, andere vorm) en ik ben gelijk begonnen met Daktarinzalf (voor mensen).
Hup, geen risico, al dat plekjesgedoe

Groet, Pien

Spirithorses schreef op zondag 2 december 2007, 18:02:

Dit was geen ringworm, maar wat het wel was...? Het begon patsboem van de ene dag op de andere met vrij grote plekken totale haaruitval aan weerszijden van de ruggengraat. Alsof je met een heeeel slecht passend zadel hebt gereden. Geen geirriteerde huid, geen schilfers, gewoon kaal, niet open. Na enkele dagen begon er weer wit haar te groeien (grote schrik bij de eigenaren! -het ging nl om een haf, een fries en een bruine) maar naarmate het haar langer uitgroeide kregen de topjes de kleur die het paard had, niet blijvend wit dus.
De eerste heeft waarschijnlijk de tweede besmet middels een uitgewisseld zadeldekje. Ze hebben de plek met Imaverol gewassen.
Gek he!

Christel Provaas schreef op zondag 2 december 2007, 18:24:


Regenschurft misschien?
Zie: http://www.dierenklinieklemmer.nl/page37/page99/huidaandoeningen.html#dermatophilose

Groet, Pien

Spirithorses schreef op dinsdag 4 december 2007, 13:18:


Nee hoor je hebt niets gemist... Hierboven heb ik er al over geschreven. Tijdgebrek is nooit een issue geweest! Als ik Peppa's gedrag met dat van Mike vergelijk is dat een wereld van verschil. Peppa moet door haar jonge leeftijd nog het één en ander leren maar is daar heel ontvankelijk voor. Mike als volwassen klophengst vond het nodig regelmatig 'controlevragen' te stellen bij soms de meest simpele uitgekauwde dingen. Ik kwam daardoor in een neerwaartse spiraal terecht met Mike. Had er de energie niet meer voor om elke keer opnieuw aan te moeten tonen de 'leiding' aan te kunnen.

Met Peppa is dat zo ongelovelijk anders! Net als Mike een goed karakter, maar als ze iets nieuws tegenkomt wat eng is aarzeld ze even, ziet dan dat ik er niets van maak en hoort mij haar rustig aanmoedigen, en neemt de 'stap' gewoon!!! Een onbekende enge wasplaats, een paar geulen op de wei die vol water staan; als ze ziet dat ik er gewoon doorheen banjer neemt ze heel snel aan dat het kan en loopt ze er met mij mee doorheen. Aan het 3 meter touw meelopen: keurig netjes, af en toe wat kijkerig, even een snurk waar iets spannends te zien is... Is alleen nog geneigt achter me te lopen i.p.v. schuin achter me. Maar dat is peanuts om haar te leren. Net als het voeten geven en haar van haar kopschuwheid af te helpen...

Misschien is het toch ook een betere 'klik'... Misschien ligt een warmbloed me toch beter dan een koudbloed... Ik denk dat het een combi van factoren is geweest waardoor het tussen Mike en mij niet lekker meer ging.

Peter Donck schreef op woensdag 12 december 2007, 17:37:


Wij laten hier ook elke winter één lading Scheldezand komen. Vooral om de inloopstallen "op te frissen" en en paar droge pleken te creëren. Maar het duurt allemaal niet lang. De paarden vinden het bijzonder fijn om in de inloopstallen te pissen en te mesten en er daarna in te gaan liggen.

Maar...., zeezand zou beter zijn dan Scheldezand! Het zou minder snel in elkaar kleven, dus minder snel een ondoordringbare pasta vormen. Als je een handvol proper zeezand vergelijkt met Scheldezand dan kleeft het Scheldezand inderdaad terwijl het zeezand in losse korrels valt.

Dus... dit jaar proberen we het met zeezand... wie weet?

Marianne

Ik heb een haflinger van 17 jaar en vier maand geleden is er bij haar peesonsteking vast gesteld. Ze heeft toen cortisone gekregen en poeders om beter te herstellen. Ze moest ook drie maand volledige stalrust houden. Ondertussen zijn we vier maand verder en haar been is nog steeds warm en opgezwollen, de dierenarts zegt dat hij niets meer kan doen dan afwachten en zien hoe het uit zich zelf hersteld. Ik zou wel graag iets doen, buiten benen afspoelen en afwachten. Heeft iemand advies voor mij?