Hoe vaak is het al niet voorbij gekomen, de verzuchting: "mijn paard red het niet op hooi alleen"?
Voor mij speelt dit, deze vraag, al sinds de discussies met Pien alhier (2005 of daaromtrent). Indertijd werden we het eens dat jaarrond
alleen hooi niet werkt. Aangevuld met vers gras werkt wel, zonder wat dan ook aan industrieproducten bij te geven. Mijn conclusie toen was dat er iets wel ruim voldoende in gras (ook in natuurgrasvegetatie) zit maar niet in hooi, alleen geen flauw idee wat precies die bottleneck was.
Vooropgesteld dat nmm verreweg de meeste paarden in NL (veel) te dik zijn - nee mijnes niet, eerder ietwat aan de schrale kant naar NL maatstaven als ik het optimaal naar zin voor elkaar heb en dat lukt natuurlijk niet aldoor, maar daardoor vallen fluctuaties in aanzien en dus gewicht wel veel sneller op - heb ik zo langzamerhand wel idee gekregen wat de oorzaak is van afvallen wanneer alleen hooi gevoerd wordt: simpelweg eiwit tekort, niks anders. Hèhè, eindelijk toch eens een tekort ontdekt, althans geïdentificeerd -
geen hippe supplementjes,
"gewoon" eiwit.
Die bevinding maakt dat het stuurbaar wordt en dat is precies wat ik sinds 2011 uitgeprobeerd heb. Als je iets met een hoog, goed opneembaar eiwitgehalte door het hooi heen doet, maakt niet uit wat, geeft dat relatief snel resultaat. Dat moet je natuurlijk wel met mate en geleidelijk doen anders gaan ze ervan aan de schijterij (vgl. de NLse koeien die chronisch aan de racekak zijn
) en dat schiet ook niet op.
Terugkijken is altijd makkelijk: de ijslanders voerden de ponies op IJsland 's winters stokvis, de combi bietenpulp/lucerne/haver werkt ook prima zoals veel eerder op PN al naar voren gebracht, het is niet moeilijk nog veel meer te bedenken. Eiwit is zelfs gedroogd puur te koop.
Martina zou natuurlijk graag berekeningen willen zien, en kwantitatieve onderbouwing van de veiligheid van mijn bevindingen, maar die heb ik niet. Berekeningen in VEM zie ik niet zitten, omdat er, net als onder mensen, ponies zijn met aanleg tot vermageren of met aanleg tot vervetten, te individueel om daar gemiddelden op los te laten.
Wel, en dat is mij helaas lang achteraf pas opgevallen, valt uit de voedingswaarde tabellen in Bouwman (1988) op de maken dat de eiwitgehalten van lang vers gras naar grof hooi met maar liefst 25% terug loopt. In diverse soorten "stro", en daar vat ik ook na de zaadzetting geoogst grof natuurhooi onder, ligt het eiwitpercentage nog (veel) lager.
Het staat weliswaar niet zo percentatief duidelijk in die tabellen maar ik vind het toch nogal dom van mijzelf er 10 jaar lang overheen te hebben gelezen. Dat komt denk ik omdat "eiwit" in mijn beleving altijd als een no-go voor ponies werd/wordt gepresenteerd, o.a. in verband met laminitis, waardoor ik aannam dat eiwit sowieso in voldoende mate voorhanden is en dus geen aandacht behoeft (ook al omdat in NL vooral sprake is van tevelen i.p.v. tekorten).
Bovenstaande bevinding staat eveneens in logisch contrast met het eiwitrijke NLse boerengras dat als hoofdfoerage zo ongeschikt voor onze paarden is.
Voeding
