Arabesk schreef op donderdag 21 januari 2016, 19:55:
>
> Maar waarom zijn hoeven dan toch zachter als het nat weer is. Dat bekapt
> een stuk makkelijker dan wanneer het ultra droog is.
Jaren terug was er ook zo'n discussie op een ander paardenforum, kan ik mij herinneren. Ik sla altijd alles op, wat ik plaats, dus ik heb mijn bijdragen nog van toen.
Gortdroog = keihard= Super!!
Gedachtekronkel van ons.
Alles moet altijd, zacht, flexibel en soepel zijn.
Hoeven van paarden moeten juist hard en droog zijn.
Je kan er ook havermoutpap induwen :) ..ze blijven gewoon hard en droog(zoals het hoort) HG. A3
Beste Femmie,
Een hoefwand groeit vanuit het paard. Een eenmaal gevormde hoefwand is niet meer te veranderen, door te smeren met zalfjes, lijnmeelolie of het voeren van biotinepreparaten.
Een hoefwand is te vergelijken met onze nagels. Doe een proef. Smeer jouw nagels dagelijks in met lijnmeel(olie). Worden ze zacht, flexibel en soepel? Ik kan je de uitslag al voorspellen..helpt geen reet !! :lol:
Misschien heeft jouw smid wel een gedachtenkronkel ? Veel suc6. A3.
M.i. ontstaan scheuren en brokkels uitsluitend door een TE lange hoefwand voornamelijk in de kwartieren en als gevolg van nagelgaten. Tuurlijk als dood hoornweefsel zich volzuigt met vocht, wordt het even soepel, daarom gaat knippen vlak na het douchen makkelijk. Een uur later is al het vocht weer verdampt en zijn ze weer..hard ! Zo gaat het ook met een hoefwand. Zelfs paarden in de Camargue, die vooral in het water lopen, hebben keiharde hoeven. Arabische paarden in de woestijn zien ook weinig water...wat nou vochtbalans? Vocht en/of olie inbrengen heeft echt geen zin.
Paarden krijgen hoeven, die afgestemd zijn op de soort grond waarop ze worden gehouden. Een paard dat altijd loopt in een drassige lage veenpolder, krijgt hoeven zo groot als ontbijtbordjes en paarden in de bergen krijgen kleine keiharde hoeven. Dat is niet rasgebonden heb ik gemerkt. Ik zie Arabieren in de polder met flinke hoeven en ik zag Arabieren in Noord-Afrika met vooral kleine harde hoeven.
Zo'n 25 jaar geleden, verkocht ik, via een tussenhandelaar, 2 drie jarige Friese hengsten, aan een Meréns-fokker in de Pyreneeen. Hij wilde dat ras wat groter maken (Hij kocht later ook de Friese stamboekhengst Romke) Die hengsten waren bij mij opgegroeid in een lage polder en hadden flinke platvoeten. Een paar jaar later was ik op vakantie in Zuid-Frankrijk en ben ik die man gaan opzoeken. Eén van de hengsten liep bij een kudde van zo'n 20 Meréns merries in de bergen. Ik kon mijn ogen niet geloven. De hoeven van de Friese hengst waren nog maar de helft zo groot, zwart glimmend en echt keihard !!(nooit een smid bij geweest)
De commercie wil ons doen geloven dat hoeven soepel moeten zijn, trap er niet in, kost je alleen maar geld!
HG. A3.
----------
Achteraf lezend, zou ik bepaalde zaken nu wat anders hebben geformuleerd.
Ik ken zat paarden, die nooit met water in aanraking komen(drinkbakken) die ogenschijnlijk geen andere/mindere hoeven hebben, dan paarden die wel vaak door het water lopen(zoals de mijne die vaak door de zee lopen.) Waarom zou Strasser dit beweren? Hoefmechanisme misschien(uitzetten van de hoeven bij het neerkomen mogelijk?)
Warboel
