Hallo allemaal,

Ik ben voor mijn paard opzoek naar iets waarmee ik zijn ruwvoer gedeeltelijk zou kunnen vervangen.
Hij staat momenteel op voordroog, maar hij is te dik dus ik zou hem graag op hooi hebben. Echter mag ik op de pensionstal niet zelf hooi inkopen, dus daarom zat ik te denken aan een soort ruwvoermix met weinig suiker+zetmeel waarmee ik zijn ruwvoer toch gedeeltelijk zou kunnen vervangen, zoiets als de Aspero van Agrobs, deze schijnt alleen vrij stoffig en kort gehakseld te zijn waardoor deze sowieso afvalt.

Kan iemand mij helpen?

Hoi Joep,

Hoe wordt je paard gehouden? Als hij een deel van de dag op stal of in een paddock staat, ben ik bang dat het niet zo gemakkelijk zal zijn om z'n ruwvoer gedeeltelijk te vervangen. De vervangers zullen namelijk in (veel) kortere tijd opgegeten worden dan normaal ruwvoer. En dat terwijl je normaal gesproken juist wil dat je paard zo lang mogelijk over zijn eten doet. Niet alleen voor zijn geestelijk welzijn, maar ook om problemen als maagzweren te voorkomen. Als je paard gewoon 24/7 in de wei staat en het ruwvoer alleen als bijvoeding dient, geldt het bovenstaande natuurlijk niet.

Ik denk dat anders een goed gesprek met de staleigenaar toch de beste optie zal zijn. Wat is precies de reden dat je niet zelf hooi mag inkopen? Willen ze niet dat je het daar opslaat of gaat het om het principe dat je iets anders wil voeren dan de rest krijgt? Als opslag het probleem is en daar echt niet over te praten valt, kun je misschien elders een opslagplaats vinden en bijv. dagelijks gevulde hooinetten naar je paard brengen. Verre van ideaal natuurlijk, maar beter dan een ongezond dik paard of een paard dat uren achtereen zonder eten staat.

Omdat goed en voldoende ruwvoer voor het psychisch en fysiek welbevinden cruciaal is, zou het voor mij persoonlijk een dealbreaker zijn als je stalhouder je laat kiezen tussen ongepast ruwvoer en onvoldoende ruwvoer. Anders misschien toch eens uitkijken naar een plek waar ze wel aan de primaire behoeften van je paardje kunnen voldoen?

Groetjes,

Wieteke

Wieteke schreef op zaterdag 15 november 2014, 22:47:


Ook Hoi Joep,

Je eigenlijk vraag is "wat kan ik doen aan het gebrek aan slanke lijn bij mijn te dikke paard"?

Kort door de bocht maar wel eerlijk heb je nmm de volgende opties:
1) je veel meer tijdseenheden met je paard bezig houden én daarmee je paard evenzoveel meer laten werken. Echt werken, calorieën verbranden! "Duurtraining". De nmm met stip beste methode omdat daarmee tevelen aan vet en bindweefselachtige blubber niet alleen afgebroken worden maar ook optimaal omgezet worden in spierweefsel.
2) een basis-ruwvoer uitzoeken dat minder voedingsstoffen heeft. Dat is nog zo makkelijk niet en je stalhouder en omgeving werken naar ik begrijp niet mee dus dat zou "verhuizen" betekenen zoals Wieteke al aangeeft.

thx.
Ik zou willen overschakelen op bietenpulp maar probleem is dat ik niet elke dag naar mijn paard kan (werkgerelateerd) en de stal dit moet geven. bietenpulp moet toch klaargemaakt worden dus dat is een beetje een probleem. maar las dat luzerne en zemelen ook een optie zijn.
Ja ze had tijdens de laatste bloedcontrole (was in voorjaar) een seleniumtekort. Vitamine e moet ik altijd bijgeven want anders heeft ze een tekort (vaak bij quarters) dus ze krijgt dit in onderhoud.

joop schreef op zaterdag 15 november 2014, 18:46:



Dan heb je het alleen over je eigen weitje, Myriam? Welke boterbloem? Welke zuring en welke distels?
En als je, zelfs met die paar enkele gegevens, in "plantengemeenschappen" gaat grasduinen, waar komt je dan mogelijk terecht? Let op de randen en overhoekjes.
Bij ruderale, "verstoorde" gemeenschappen natuurlijk, dat kan ik ongezien ook nog wel vertellen, maar wat verder? Wellicht vertelt plantengemeenschappen op welke plantensoorten en het al dan niet voorkomen daarvan je speciaal zou kunnen gaan letten?
Mossoorten zijn in dit kader ook interessant. En wat is er te vinden ROND je weitje? Wat zijn de dichtstbijzijnde "natuurgebieden"? Grondkaarten? Waterhuishouding? Etc.


Puur gebruiksgerelateerd... maar "arm" (aan wat dan?) of KALKarm? - dat kan, zo zijn "blauwgraslanden" ontstaan, maar ik weet alvast zo goed als zeker dat het daar niet over kan gaan omdat die bij mijn weten in Limburg niet bestaan
Dus waarom arm?
En vooral, arm t.o.v. wat?
Als je geen zo duidelijk en nauwkeurig mogelijke referentie hebt gaat het nergens over. Voorbeeld? Naar typisch Nederlands welvaartsdenken ben ik arm, maar naar mijn eigen welzijnsdenken ben ik rijker dan Croesus en dat zelfs nog nadat ik chronisch ziek ben geworden. Je zou op deze weg kunnen beredeneren dat NL welvaart, naar consumptiepatronen als economische referentie afgemeten, verbouwt en daar het gegeven "rijkdom" aan relateert in de nmm foute veronderstelling dat welzijn daar als vanzelf aan gekoppeld is. Fout, omdat ik niet alleen vermoed maar zeker weet dat ik veel meer welzijn geniet dan de meeste veel "rijkere" NLers.
Dus ja, wat is dit nou ineens voor simplistisch boerenknuppeldenken van onze forumbioloog!
Als je arm bedoelt in de zin van dat er steeds biomassa weggehaald is zonder er iets voor terug te geven, heeft dat op zich niets met kalk te maken maar alles met humus en bodemleven.

"Traditioneel", wat ik vroeger bijv. op school moest leren, is dat we het over "arme zandgronden" kunnen hebben. Echter behalve dat daar arme aardappeleters o.i.d. op woonden ben ik daar ook nooit verder mee gekomen, maar volgens school zoals ik me herinner stond dat in contrast en dus onderscheid met "rijke" klei-, maar ook lössgronden (daar woonden dan bijv. naargeestige, maar wel stinkend rijke Grunneger hereboeren op die hun arbaiders knevelden en uitpersten, minachten en op alle verder mogelijke wijzen ook kwalijk behandelden en in Limburg was dat, meen ik, niet anders).

Maar al die vooral historisch-sociale connotaties zijn toch niet van toepassing? Of toch wel, als we ruimer denken?
Is een "rijke" wei dan bijv. een wei waarin veel (>100) verschillende plantensoorten voorkomen? Of is "rijk" gelijk aan zoveel mogelijk biomassa waarbij het best mogelijk is dat dat van slechts een (1) species afkomstig is?
Ook hier een principieel verschil tussen "welvaart" en "welzijn"?


Hoezo weet je het toch al? Is "kalktekort" een wetmatigheid dan?
Leg mij, die er allemaal niets van snapt, dan ook eens uit hoe (schelpen)kalk zou moeten "werken". Ik ben nog net slim genoeg om te snappen dat niet bedoeld wordt dat het zomaar een spoorlijn voor je aanlegt of spontaan spruitjes gaat verbouwen, maar als de werking chemisch bedoeld is, wat dan precies?
"(Schelp)kalk" = calciumcarbonaat CaCO3, calciet/aragoniet, toch?


Wat is "snellere" kalk dan precies? Zit dat in een Ferrari?
Ligt de vraag niet eerder in wat we precies willen dat "kalk" als bemesting veroorzaakt? Ontzuren? Stikstofbinding? Structuurverbetering? Nog iets anders?
En is dit allemaal geen exponent van een buffer? Als er kalkbuffer aanwezig is heeft toevoegen toch geen ander effect dan tevelen opstapelen?
Zou het niet zinniger zijn te "bemesten" met niet-zure humus? Wormaarde bijv. van je eigen vaste mesthoop, evt. daar wat kalk aan toevoegen als dat echt nodig is?


Wat (chemisch) dan wel?

In dit kader is het misschien leuk te vertellen hoe mijn erf de afgelopen jaren veranderd is:
ik kreeg het aanbod van mijn boerenbuurman, die graag wat mag graven met zijn grote graafspeeltjes en die mijn voedselrijke, aangestampte, ondoorlatende paardenblubber graag wou hebben, dat gratis voor mij te vervangen door woudzand. Zand, arm dus zou je denken maar wel lekker doorlatend zodat mijn waterprobleem in de vorm van periodieke privémeertjes iig opgelost zou worden. Maar, er bestaan vele soorten "zand"! Allerlei soorten duin- en/of rivierzand werken zo uiteraard weer niet.
Wat ik daarvoor terug kreeg blijkt 2 jaar later (zoals ik verwacht had, want lokaal woudzand) geen kale zandbak maar een oude, dus grotendeels oorspronkelijke zaadbank zonder dat ik daar iets voor hoefde doen. Niks ingezaaid, niks bewerkt, helemaal niks en helemaal tevreden mee
Natuurlijk gaat het weer kapot, net zoals alle kunstwerken en archeologie die opgegraven wordt kapot gaan (de enige reden dat het nog bestond, "geconserveerd" was dat niets erbij kon ), maar voorlopig is mijn erfje fijn terug gezet naar de tijd van voor de bouwvoor en dat zal met enig geluk mijn tijd nog wel duren. Mijn kleine reservaatje

e m kraak schreef op zaterdag 15 november 2014, 23:17:


Eigenlijk was ik op basis van de info van de TS ervan uitgegaan dat het paard in een traditionele pensionstal staat, met individuele huisvesting in boxen. Op de stal waar mijn pony's vroeger stonden, werd vrijwel al het ruwvoer in de box gegeven (wat dus betekende dat ze bijna heel de dag met een lege maag stonden...). Wij hadden toen overigens de keuze tussen voordroog en graszaadstro.

Als het paard in een groep staat, wordt het inderdaad lastiger om het ruwvoer aan te passen. Al is er dan wellicht een subgroep te maken met andere paarden die ook wel wat kilo's kwijt kunnen, aangezien vrijwel alle paarden te dik zijn . De laatste jaren raakt het voeren van voordroog sowieso wat meer in opspraak, dus er zijn dan vast wel meer mensen te vinden die liever gewoon weidehooi voor hun paard willen.

Op een ander forum kreeg ik de meest bijzondere berichten toen ik aangaf een winterplek te mogen inrichten bij een boer, dus ik hoop hier wat meer gelijkgestemden te treffen.
Ik sta op een boerenpensionstal. Het gras van de mensen is hier heel traditioneel en ligt er geen nacht wakker van om hun paarden in de winter 24/7 op stal te hebben staan. Nergens is hier een alternatieve stal te vinden, dus wat ik deed was halve dagen op stal zitten om mn paarden maar in de paddock te hebben.Van april-november staan ze 24/7 op de wei (afhankelijk van het weer snachts binnen in het voor en naseizoen)

Ik heb aangegeven bij de boer dat ik er slecht mee kan leven, en nu mag ik mijn paard (9 maanden oud) met zijn beste vriend (minishet ruin) en stiefmoeder (grote shet merrie) op een reep grond neerzetten van zo ongeveer 25 meter lang en 4 meter breed.
Over de hele 25 meter lengte staat een bomenrij van geschikte bomen, ideaal als windbreker. Aan de andere kant ligt een sloot en is de ingang.
Op de kop zn kanten gaan we aan de ene kant de schuilstal maken en aan de andere kant is de ingang van onze zomerweide.

Er is geen gras, dus het word vrij snel blubberig en dat is waar mensen op het andere forum allemaal over vielen. Ons plan is om in de schuilstal niets te leggen, aangezien het daar vrij zanderig is, en dat leek ons juist ideaal. Voor de schuilstal willen we een stukje bestraten van zo ongeveer 16m2. Daar weer voor willen we paddockmatten plaatsen ongeveer 40 m2. En daarvoor willen we de rest gewoon laten voor wat het is. Bij nat weer dus inderdaad blubber.

Ik was ontzettend blij met deze kans, maar werd compleet afgebrand terwijl ik zoiets heb van hee, ze staan toch super zo in de winter?? We hebben op stal ook nog paddocks waar ze ook elke dag een uurtje in kunnen voor het betere rol-en-race-werk maar ik zie echt niet in wat hier verkeerd aan zou moeten zijn....

Het doel is om, als de schuilstal af is, ze er 24 uur op te zetten. Tot die tijd snachts dan nog op stal.

Graag jullie mening!

Egon je legt de woorden van Letje in mijn mond. Bedankt voor het compliment. Nu ga ik verder met lezen en bookmarken van je schrijfsels.

Myriam

Hoi Nane,

Top dat de boer je deze mogelijkheid heeft gegeven, dat is al een flinke verbetering voor je paard en de pony's!

Op wat voor grond ligt het perceeltje en wat versta je precies onder blubberig en blubber? Wordt het alleen een papperig bovenlaagje, of echt onbegaanbare blubber waar ze een centimeter of 30 in wegzakken? Die laatste variant heb ik (leve de zeeklei - NOT), waardoor onverharde delen in de winter totaal onbruikbaar zijn. Als het bij mij eenmaal nat wordt in de herfst, blijft het water vervolgens tot het voorjaar staan...

Als het echt vreselijke blubber wordt, zou ik persoonlijk toch kijken of je niet het hele stuk winterproof kunt maken, anders heb je waarschijnlijk aan het achterste stuk helemaal niets in de winter. Omdat het zo'n smal perceeltje is, is de kans op kniediepe blubber natuurlijk groter dan wanneer je een grote wei tot je beschikking zou hebben.

Heeft de boer gezegd dat je aan het achterste stuk niets mag doen, of mogen jullie zelf bepalen hoeveel er verhard/verbeterd wordt?
Bij sommige grondsoorten is het mogelijk om de bodem te laten keren, waardoor de zandlaag naar boven wordt gehaald. Bij mijn wei was dat helaas niet mogelijk. Paddockmatten zonder fundering bleek bij mijn wei niet te werken. Inmiddels heb ik een groot stuk verhard met puin (sommige stukken heel grof, andere stukken heel fijn), en dat bevalt erg goed. Dat was voor mij de enige manier om enigszins betaalbaar een flink stuk blubbervrij te houden in de winter. Maar het is natuurlijk maar de vraag of jullie boer daarvoor open zou staan . Gronddoek met daarop een laag zand zou ik ook nog wel durven proberen, mits je dat onder afschot kunt plaatsen, zodat regenwater kan weglopen naar de sloot langs je perceel.

Je zou ook eens kunnen kijken op http://paddockparadijs.actieforum.com/ , daar kun je meerdere praktijkvoorbeelden (met foto's) vinden van mensen die hun wei/track blubberproof hebben gemaakt.

Succes met alle plannen. Het is in elk geval super dat je probeert om de winters voor je paardje wat leuker te maken .

hartelijk dank voor jullie reacties.
Hij staat momenteel 's nachts op stal en overdag op het gras. Hij krijgt in zijn stal voordroog in een slowfeeder met mazen van 2x2, zo heeft hij toch de hele nacht ge eten. Echter blijft hij dik. Van het gras afhalen gaat niet want hij moet in de kudde blijven, duurtraining zijn we mee bezig voor zover mogelijk. Aangezien hij ruwvoermix oid idd sneller opheeft dacht ik eraan het gedeeltelijk te vervangen naast zijn beperkte hoeveelheid voordroog en onbeperkt stro zodat hij kan knabbelen als hij dag wilt.
Afvallen moet uiteraard gebeuren door er meer energie uit te halen dan in te stoppen (even kort door de bocht genomen). Dat gaat erg lastig als hij vrij rijk ruwvoer krijgt.

Vandaar mijn vraag of iemand een geschikte ruwvoermix kent, zonder melasse, weinig suiker+zetmeel en met veel structuur.

Ik heb een 7 jarige IJslander ruin die al veel heeft mee gemaakt, ik weet niet precies allemaal wat dat is geweest maar met rijden is er veel mis gegaan. Zo zou hij volgens de eigenaar soms ineens er vandaar gaan, dat is dan uit paniek. Er heeft ook iemand op gereden maar ook dat is niet goed gegaan zo blijkt. Zodra hij een halster ziet weet hij dat er gewerkt gaat worden, en dan heb ik heel veel moeite om hem te vangen.

Voor dat ik met hem ga wandelen krijgt hij druppels van Puur, dat is om rustig te worden dat doet hem ook echt goed. Laatst zijn we begonnen met een zadel en hoofdstel, en dat ging best goed. Later ging er iemand op, en zo lang er iemand naast loopt die hem vast houd gaat het vrij aardig. Maar als je zachtjes aan de teugels trekt en aan geeft dat hij halt moet houden dan wil hij er juist vandoor gaan.

Wat ik nu van hem weet is dat hij niet geaard is, hij zweeft zeg maar over de aarde. Hij voelt zeg maar zijn benen niet als hij aan het wandelen is, dat gevoel schakelt hij uit. Maar wanneer er iemand op zit en het wat zwaarder wordt dan is hij genoodzaakt om zijn benen te voelen en te gebruiken. En dan raakt hij in paniek, want hij is het niet gewend om op eigen benen te lopen.

Zijn gevoel heeft hij uitgeschakeld, hij is nog jong want IJslanders zijn met 9 jaar pas echt volwassen. Ik heb geen haast maar wil nu toch echt een stap verder gaan. Wie weet wat ik nu verder moet doen, het is echt zo'n prachtige IJslander en er zit geen kwaad in.

Edit: van stal switchen, met de staleigenaresse overleggen of ergens anders hooi opslaan is helemaal geen optie. Je mag niet zelf voer of stalbedekking inkopen.

Dank je wel voor je reactie! Op dit moment is het wel wat modderig (het heeft hier de afgelopen 2 dagen aan 1 stuk door geregend) maar het is wel gewoon begaanbaar. Niet erg dramatisch, maar ja ze lopen er nu niet zoveel op nog omdat ze de wei in konden tot nu toe. Ik denk dat het lastig word om het stuk aan de rechterkant te bestraten, aangezien de trekker daar doorheen moet om de sloot te baggeren en de wei te bemesten. Dus het deel wat we kunnen bestraten zal maximaal de helft zijn.

kan je overdag geen graaskorf om doen? mede hierdoor kunnen onze shetjes die snel hoefbevangen raakte in het verleden en de veeeel te dikke fjord toch de hele dag de weide op, ze zijn nu mooi op gewicht, zelf erg tevreden over de tough1 easybreathe, tegenwoordig hoef je die niet meer helemaal uiot the usa te bestellen maar hebben ze ze in belgie ook via www.cookiesmountain.be

en evt een hooinet vullen met hooi gemengd met stro voor de nacht?

liefst natuurlijk op zoek naar een plekje waar je zelf je voer in mag kopen/mag meebeslissen en waar je paardje snachts ook lekker in (semi) vrijheid kan staan. snachts op stal is zo in de winter al snel van 17.00 (wordt het donker) tot 8.00, dat is zo'n 15 uur waarbij je paard vrijwel stil staat...

"It's not about waiting till the storm has past, it's
about
learning to dance in the rain"