Nou goed, het is best een persoonlijk verhaal eigenlijk, maar wil het toch wel delen omdat je je moet afvragen of je alle uitingen van geneeskunde anders dan de -nemen we aan- bewezen westerse rigoureus aan de kant moet donderen en misschien heeft iemand er iets aan.
Onze dochter, een zeer ijverige, opgewekte havo scholiere kreeg toxoplasmose. Naar ik me heb laten vertellen is dat een zusje van de ziekte van Pfeiffer.
Ze veranderde, puberteit dachten we, naar een emotioneel kind en was eigenlijk altijd moe. Ze moest daardoor stoppen met haar studie.
Ze werkte wat bij, bij ons in de zaak, maar na een uur of twee werken was de koek op, je zag haar bleek worden en eigenlijk kon ze dan alleen nog maar naar bed om uit te rusten. Ik heb het nu over zo'n 2 jaar later. Ze is binnenste buiten gekeerd in het ziekenhuis in Terneuzen en later nog eens in Gent.
De conclusie was ook daar, we kunnen niks vinden, het zit tussen haar oren.
Nou ken je je kind en weet je dat het onmogelijk is dat ze de verschijnselen zou simuleren. Je kunt niet net doen of je wit van vermoeidheid wordt . In die tijd stopten we met de zaak en ben ik om lichter werk te hebben gaan zoeken wat ik nu zou willen doen. Ik ben gekomen bij Shii-take telen. ... Ik ontmoette bij het opstarten een kruidenkweker bij ons in de buurt die vertelde dat hij daarvan een extract maakte wat hij naar Israël en andere Verwegistans stuurde.
"Wat doet dat spul dan....."? Ja weet ik veel, ik koop ze en maak er extract van"
Goed, dan ga je zoeken omdat ik mogelijke extra afzet altijd interessant vond en kwam bij een chinees arts terecht met de vraag: "mevrouw kent u shii-take'" ? Haar antwoord aan mij was:
" meneer kent u aspirine"?
Dus ik heb het hele verhaal verteld aan haar en haar woorden vergeet ik nooit: "gelooft u in toeval? U gaat nu een van de zeer weinige produkten kweken, terwijl u álles kunt kweken, die uw dochter zullen helpen beter te worden." Nou geloof ik dat alles toeval is en niet in voorbestemdheden ed. maar dat maakt toch indruk...
Ik heb haar naar deze mevrouw gestuurd, ze moest een flesje extrect meenemen, het medicijn werd op haar getest en de reactie van de dokter was "ja , zie je wel, dat dacht ik wel "
Ze moest een aantal druppels per dag innemen en over een poos terugkomen.
Natuurlijk vraag je dan hoe gaat het? Voel je verschil? ach... ik weet het niet, maar nu ik erover denk heb ik wel gisteravond de koelkast schoongemaakt. Ik wist dat dat enkele weken eerder ondenkbaar was geweest ook al omdat ze altijd om 8/9 uur op bed lag en dat echt een jaar of 2 a 3.
De tekenen werden duidelijker en de onmogelijkheden kwamen vaker voor. Ze werd weer "gemeten" bij de arts en haar conditie en functies bleken verbeterd en bleven dat doen tot een bepaald niveau. Ze had de Shii-take blijkbaar nodig om uit een diep dal te kruipen en kreeg toen Ganoderma, ook een paddenstoel, omdat volgens de arts, je in het begin die sterker werkende soort niet kunt geven, want dat zou tegendraads werken.
Inmiddels heeft ze 2 kinderen, werkt hele dagen, doet haar huishouden, is actief in allerlei verenigingen. Is misschien nog wel eens moe, maar pfff dat ben ik ook soms
Dus zal het allemaal wel gewoon tussen haar oren hebben gezeten....?
Zou nou iedereen die niet aan westerse geneeskunde doet nou écht helemaal gestoord zijn? Alléén maar oplichters? De rijke chinezen betaalden hun dokter om níet ziek te worden en kregen de zak als ze het toch werden...... zouden die nou niet bij uitstek weten hoe je je immuunsysteem zo sterk mogelijk houdt en dat met natuurlijke doet omdat er niet anders was?
Piet
Elke dag één keer de rasp heen en weer halen
is óók bekappen
Warboel
