Hoi,

Bij ons op de gehandicapten manege gebruiken ze een ' eenhandsteugel', als je deze even googled krijg je er meerdere plaatjes en beschrijvingen van, evt ook waar ze te koop zijn. Ik weet niet of je daar iets aan hebt.
Het ziet iig uit als twee teugels maar daar waar de pn teugels los liggen en de 'reguliere' teugels met een gesp bevestigd zitten aan elkaar zit er bij de eenhandsteugel een recht stukje hout, of stevig leer.

Een aantal eenhandige ruiters kunnen hier perfect mee rijden

Piet schreef op dinsdag 25 maart 2014, 17:06:


En lees dan hier eens waar shiitake allemaal goed voor zou kunnen zijn: http://www.extractchina.com/showcp_Mushroom.asp?title=a8
Ook weer zo'n hele lijst, net als kurkuma.

Mensen krijgen dan neiging zo'n kruid aan alles en iedereen voor van alles en nog wat aan te bevelen en dat vind ik niet zo verstandig. Zelfs kruiden kennen bijwerkingen. Ik heb de shiitake-tinctuur ook geprobeerd tegen het oedeem in mijn benen, maar kreeg van een paar druppeltjes al maagklachten (zoals ik van veel vochtdrijvende kruiden krijg).
En ik heb bijvoorbeeld kurkuma aan onze St.Bernard gegeven tegen de artrose. Hielp totaal niet en ze kreeg in die tijd twee "bloedoren". Misschien wel door de bloedverdunnende werking van de kurkuma? Ik zal het in ieder geval nooit adviseren bij een hond met flaporen

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Nou, je schreef over sinckers en in de wei lopen, dus daar wilde ik even het fijne van weten. In dit geval zijn de sinckers dus permanent?

ja de sinckers zijn permanent, maar de pony red zich er goed mee, galoppeerd en draaft achter de paarden aan alleen zullen zn hoefjes altijd voor het oog langer ogen dan normaal omdat zn hoefbeen dus lager zit, en natuurlijk loopt ie wel wat anders dan een pony waarbij de hoefbenen op de normale plaats zitten. voor nu: al met al een vrolijke 23 jarige pony en geen hoefbevangenheid! (zit wel aan de cushing medicatie)

groetjes Cindy

"It's not about waiting till the storm has past, it's
about
learning to dance in the rain"

Els Kleverlaan schreef op woensdag 26 maart 2014, 9:00:


je snapt dat ik natuurlijk gepokt en gemazeld ben ( was) over alles wat met shiitake te maken heeft en ik heb samen met een vooraanstaand veearts op kanker bij dieren gebied uit Terneuzen een proef gedaan met extract van een shiitake tinctuur bij een kater met kattenaids. De verwachting was dat - als ik het goed zeg want het is jaren geleden- het immuunsysteem en daarmee de T helper cellen zouden moeten toenemen.... niets van dat alles

Piet

Elke dag één keer de rasp heen en weer halen

is óók bekappen

Piet schreef op woensdag 26 maart 2014, 15:03:
Waarbij je je ook af kunt vragen of een kat, die een vrij pure vleeseter is, wel hetzelfde reageert op shiitake als een mens of paard zou doen. Lijkt me toch niet dat die in het wild paddenstoelen zou gaan eten

Maar toch vind ik jouw verhaal over shiitake en migraine gecombineerd met oedeem wel interessant. Is iets om te onthouden, misschien kan je er nog wel weer eens iemand mee helpen.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Els Kleverlaan schreef op woensdag 26 maart 2014, 15:17:


Ik zou je nog een veel mooier verhaal kunnen vertellen over shii-take, maar dan krijg ik, misschien wel terecht , mensen over me heen die het over "anecdotes"hebben...

Piet

Elke dag één keer de rasp heen en weer halen

is óók bekappen

Ons land grenst aan een brede sloot, achter die sloot staat een geluidscherm met klimop en daar weer achter ligt een vrij druk bereden weg, de N242. Onze bak ligt ca 5 meter vanuit de slootkant en op die 5 meter is een pad naar het winterland, waar de paarden de hele winter al op een track lopen. Het pad is aan beide zijden afgehekt met schrikdraad. De paarden zijn wel eens wat schrikkerig bij de sloot door een opvliegende eend of een blazende zwaan, maar ze durven er toch altijd wel overheen te lopen.
Vanmorgen toen mijn man ging voeren echter niet. Ze liepen met zijn vieren op de track, maar geen kwam naar de stal voor het hooi dat daar werd neergegooid. Uiteindelijk is mijn man de track opgelopen, heeft Boully bij zijn manen gepakt (hij is de meest dappere ...) en hem meegenomen het pad op. Maar halfweg het pad wilde zelfs Boully weer omdraaien; 't is dat er al een woest snorkende Willem achter hem aan zat, anders had het hele spul weer terug gegaan. Het laatste stukje ging in wilde rengalop richting hooi ...
De rest van de dag staan ze angstvallig bij de stal of in de bak, maar de track zijn ze niet meer opgegaan.

Mijn man hoorde van een buurman net waardoor dat zo is gekomen. Vannacht is er een paardje dood gereden op de weg achter het geluidscherm. http://www.noordhollandsdagblad.nl/stadstreek/alkmaar/article27026078.ece/Loslopende-pony-overleden-bij-botsing-met-auto-op-N242?lref=vpll
Schijnbaar zijn onze paarden daar erg door van slag geraakt. Ik ben toch benieuwd wanneer ze het pad weer op gaan durven ...

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

He bah, Els, die hebben natuurlijk de doodsangst van het dier gehoord ofzo...
Hoop voor je dat ze er snel weer overheen zijn!
Groetjes Marlies