>> Of het is gewoon voor haar nu de makkelijkste manier van wenden met die
>> voeten, en de rest van de stijfheden in het hele lijf door langdurig niet
>> normaal op je voeten kunnen staan/lopen. Als ze hier een korte wending
>> moeten maken op het krappe erf gaat dat altijd op de achterhand. Lekker
>> draaien op die achterhoeven en pootje over voor. Scheelt mij vijlen
>
> Ja, kan ook, maar het is vooral pijnlijk, lijkt het. Op een vlak
> oppervlak, zoals de straat en in de garage, loopt ze rechtdoor redelijk
> door (eerst wilde ze echt niet lopen, dus er is wel een verbetering.) Nog
> stijf natuurlijk en kort, maar goed ... Het wenden vindt ze ook dan
> moeilijk, gebeurt heel stijf, maar het lukt
Lijkt me een goed teken dat ze wil bewegen, met de anderen mee. En tja... volgens mij is alle revalidatie pijnlijk. Maar is wel iets waar je doorheen moet. Des te meer beweging des te beter, lijkt me. Logisch dat een vlak oppervlak goed gaat, dat vraag het minste van haar lijf. Is een goed begin, grenzen moeten verlegd gaan worden. Voordat dat allemaal weer goed en recht zit gaat er wel ff wat tijd en pijnlijkheid overheen denk ik. Zelfs zonder alle enge dingen als cushing etc. Zeker ook als het een type paard is dat vanzelf niet zo 'door alles heen ramt'. Ons valkje hier heeft overal poep aan, die speelt bv stug door op 3,5 voeten met een dikke hoefzweer vlak voor doorbreken, maar die geneest dan ook wel weer verdomd snel.
>
> Op de ongelijke bevroren bodem van de wei (niet overal, maar delen hebben
> bevroren modder, stenen etc) loopt ze zeer voorzichtig, voetje voor
> voetje, met steeds weer een lange adempauze tussendoor en wil het wenden
> soms helemaal niet lukken (of durft ze het niet) Maar ze kan dus ook
> gewoon enorm vast zitten in d'r lijf of bv d'r rug. Als ik zelf rugpijn
> heb, loop ik ook voetje voor voetje, juist op ongelijke onderlaag.
Warboel
