Myriam schreef op donderdag 11 juli 2013, 22:04:


En mijn toverstafje heeft maar een beperkt bereik

4bozzza schreef op donderdag 11 juli 2013, 22:23:


Waarom dan niet? Vergeef me, maar ik snap er serieus geen drol van.
Ik vond die hele rits aan genoemde behandelingen niet my cup of tea en duidelijk vanuit een andere wereld. Temeer mijn verbazing dat je gemaild hebt met die meneer en als antwoord ontvangen dat er wel degelijk geamputeerd is.
Dat dan weer voor kennisgeving aangenomen vraag ik me af waarom dat paard het niet gered heeft. Er lopen hier en daar toch paarden met prothesen rond?

Gaaf hè wanneer de vooruitgang doorzet. Voor je het weet maak je ellenlange buitenritten
Wij waren vandaag inmiddels ook weer 4 uur onderweg met de paarden. Half uurtje pauze, krentebolletje peuzelen naast 2 tevreden grazende paarden. Alhoewel, de krentenbollen werden bijna door hen weggekaapt
Ook hier al lang geen gestijger meer. Nog wel een bokje tijdens een wat snelle afdaling in draf wat toch wel wat moeilijk bleek maar daar bleef het ook bij. Nu gelijdelijk de afstanden wat vergroten en dan........ons kadootje inwisselen..

__________________________________________
___
Zolang mensen denken dat dieren niet voelen,
moeten dieren voelen dat mensen niet denken.

e m kraak schreef op donderdag 11 juli 2013, 22:38:


Er loopt dus niet een paard met prothesen rond omdat ie ernstig hoefbevangen was. Dat idee had ik wel toen ik die pagina las. Nu dus niet meer.
Waarom het paard het niet gered heeft vermeld de historie niet.

Talitha schreef op woensdag 10 juli 2013, 14:17:


Ik doe helemaal niets met paarden, en trouwens ook niet met mezelf, als het zo heet is.
Dit soort temperaturen zijn wij niet op gemaakt hoor )
Dat is: luiken sluiten, deuren en ramen dichthouden. Duurt heeeeeel lang voordat dit huis warm wordt, en dan is het alweer avond. Dus alles lekker open en doorwaaien maar!
Paarden staan, heel dankbaar te wezen, in hun inloopstal. Dat vinden ze superlekker met dit weer. Elkaars vliegen verjagend. Er waren veel steekbeesten, veel meer als ik ooit gezien heb. Paarden zijn verstandig... die blijven lekker 'binnen' staan.

Nu mistgolf... het was vandaag hooguit 20 graden. Heerlijk koel, lekker nevelig... illusie van regen, zo rook het. Denk niet dat we regen krijgen hoor... maar ik zou het wel prima vinden!

Ow. 40 graden hier is weliswaar warm, maar de luchtvochtigheid is laag, dus het wordt niet benauwd. Voelt totaal anders aan als in Nederland.

Wil.

Wie met z'n gezicht naar het verleden staat,
staat met z'n rug naar de toekomst....

Rita Klompmaker schreef op woensdag 10 juli 2013, 15:51:

Lekker dan!!!!!! (verdorie!!!)

Wil.

Wie met z'n gezicht naar het verleden staat,
staat met z'n rug naar de toekomst....

Advies gevraagd!
Drie jaar geleden heb ik bij Paardnatuurlijk de cursus 'Natuurlijk Bekappen' gevolgd en om een heel lang verhaal kort te maken loopt mijn paard over grind nog steeds overgevoelig. (Helaas kan ik geen foto's versturen.) Mede waarschijnlijk ook door mijn onzekerheid om soms bepaalde acties te ondernemen aan de hoeven, maar waarschijnlijk ook door de leefomstandigheden (kuilvoer, alleen gras- en zandgrond/land als dagelijkse ondergrond) waar ik helaas nu niks aan kan veranderen. De zool van de voorhoeven zijn nog erg plat, de witte lijn nog steeds poreus en vaak vol met pijnlijke steentjes, de stralen zijn behoorlijk die, maar komen niet boven de hielen uit. Twee van de vier hoeven lijken wat aangetast door rotstraal en behandel ik nu dagelijks met Betadine shampoo en teatree olie. De hoefballen zijn nog steeds erg samengeknepen, terwijl de hielen al behoorlijk laag staan. Ook zijn er wat bloeduitstortingen in een aantal hoefballen te zien. Alle hoeven vertonen verticale lijnen vanaf de kroonrand naar de grond toe. Ik weet het soms echt even niet meer! Heb zelfs een tijdje getwijfeld aan de hele methode en dat is wel het laatste wat ik wil. Stond al op het punt om een hoefsmid te bellen, vooral na het verhaal op hoofcare.nl. Daar werd ik niet vrolijk van. Hoe natuurlijk bekappers hun paard zouden verpesten en na een dag denken dat ze er verstand hebben (arrogant). Inderdaad ik voelde me ineens arrogant! En heel schuldig. Inmiddels ben ik weer zo goed als overtuigd van deze natuurlijke methode, alleen vraag ik me wel af hoe het zit met de voetas die gebroken wordt. En ik vraag me af of ik de hoeven ooit helemaal goed en gezond krijg als ik niet aan alle eisen qua huisvesting en voeding kan voldoen, aangezien ik gebruik maak van een eenvoudige (hoeft niet per se slechter te zijn), conservatieve pensionstalling.
Advies, bemoedigende woorden, mening gevraagd! De onzekerheid nekt me af en toe en alle sceptische woorden en blikken maken het er zeker niet beter op...Hoe gaan jullie daar mee om? Toen ik door ziekenhuisopname en revalidatie 2 maanden niks aan de hoeven mocht doen, kon ik daarna weer opnieuw beginnen en dat is nu een maand geleden. Wel vol goede moed moet ik zeggen hoor!

Hoi,
de pony is al wat opgeknapt, ze krijgt een paar keer per dag wat hooi & er staat water.
Ze staat nu op een redelijk zanderig stukje, amper nog gras te eten, daar valt eigenlijk niets meer te knabbelen.
Ik denk dat het gevaar wat geweken is. Het zal inderdaad een beginnende hb geweest zijn, want op die enkele dagen tijd, voelt ze zich ineens beter.
Nu ze terug beter in haar vel zit, gaan we inderdaad haar laten bewegen, en als de kinderen geen tijd hebben, dan moet ik haar even op de dubbele lijnen naar buiten nemen, vindt de pony heel leuk

Magnesium bijgeven? K wist niet dat dit zou helpen ter voorkoming van hb?

Wendy

Staat toch echt in het stuk dat je kan lezen op de site...
Bij mijn jongste heeft het denk ik dan toch ook al een paar x erger voorkomen!
Maar gelukkig dat het al een stuk beter gaat, lekker aan de slag dan maar...
Succes!
Groetjes Marlies

Marijke Peeters schreef op woensdag 10 juli 2013, 13:27:


inderdaad ik bedoelde : kijk uit dat het nieuwe paard geen ijzers heeft... er zal sowieso effe getrapt worden, bloothoefse paardjes bij elkaar dus

Hoi allemaal sorry was een tijdje op vakantie.
Maar nu ben ik weer thuis en het gaat steeds beter, mijn angst is al een heel stuk minder geworden.
Misschien had ik even een kleine vakantie nodig om het helemaal van me af te zetten. :)
Inmiddels heb ik dus al een paar keer les gehad op mijn eigen draver.
Wat blijkt nu ze heeft een zwakke rug de reden dat ze een bokje geeft (als ze aansprong in galop) komt dus daardoor.
Nu zijn we veel aan het zijwaarts trainen om haar rug weer sterk te krijgen dus galop zit er voorlopig echt niet in.
De achterhand moet er onder nu
Maar het belangrijkste is nu haar rug weer sterker te maken
Ik ben zo blij dat ik daar nu goede begeleiding in krijg
We zijn aan het zijwaarts trainen via de dubbele longe
En als ik erop zit moet ik een paar rondjes rechtsom en linksom.
Dat gaat niet altijd even makkelijk
Ik merk dat het beter gaat in draf het zijwaarts dan in stap.
Maar goed de angst is zo goed als weg
En de training zal nog wel een tijdje zo door gaan
Ik probeer elke dag even 15 min zijwaarts te doen met haar.
Heb een speciale longeerkraal gemaakt in de bak om het iets makkelijker voor mekaar te krijgen.
Ik doe de grondoefeningen zijwaarts in de kraal en de rij oefeningen aan de buitenkant ervan
Moet zeggen het gaat elke keer wat beter, ik vond het erg moelijk om haar zijwaarts te krijgen als ik erop zit
Maar met mijn lesgeefster gaat het super, was ze er maar elke dag haha maar goed ze komt dinsdag weer om te kijken hoe ik het ervan breng :)
groetjes en bedankt voor al jullie steun en verhalen het heeft me echt goed geholpen

Amber! en Cheyenne! Jullie hebben mijn hart gestolen!

Christel Provaas schreef op donderdag 11 juli 2013, 14:44:


een vriendin met een smid
is toch géén vriendin !

joop schreef op donderdag 11 juli 2013, 15:26:


vreemd dat hoorn nog steeds niet als levend weefsel gezien wordt
de doden groeien toch ook niet !?

Sanne Zegers schreef op donderdag 11 juli 2013, 23:28:


Wow Sanne dit is nog niet makkelijk!
Inderdaad als de levensomstandigheden niet optimaal zijn: grond waarop ze rijden = grond waarop ze gehouden worden...blijft het iets moeilijker soms. Prent je in dat jij de gezondheid van je paard bóven alles stelt.
Heb je de hulp en advies van een "moderne" bekapper?
Heb je hoefschoenen? Ga je vaak wandelen met haar- zoveel mogelijk óók over die steentjes?
Staat ze zó dat ze altijd kan bewegen? Heeft ze in de pensionstalling de mogelijkheid om op het harde te lopen?
Knap dat je volhoudt!
Verder is er herkenning hoor over je soms schuldig voelen!
Mijn mantra = voor de gezondheid van mijn paard!
Goed dat je schrijft - je gaat hier vast nog prima adviezen krijgen! Na eerst mss nog wat meer vragen

Myriam