Kun je een foto maken van de zweetplek?

Ik heb een shetland merrie van 12 jaar met veel last van hoefbevangenheid.
Tot voor 3 weken terug was de situatie zo erg dat de dierenarts haar weinig hoop gaf.
Ze kreeg equipalazan (pijnstilling/ ontstekingsremmer) voorgeschreven en verder dieet van alleen hooi geadviseerd.

Na wat gegoogled te hebben kwam ik uit op deze site en heb gelijk de magnesium chelaat besteld en ben hiermee gestart.
Gebruik dit nu 3 weken en wij zien gelukkig al verbetering bij haar.

Nu is mijn vraag:
Heeft iemand ervaring met het voeren van grasbrok (merk) bij hoefbevangenheid?

Ze staat samen met een andere shetlandpony en vind het zo zielig voor haar wanneer de andere pony brokken krijgt en zij niet, ze hinnekt dan zo zielig.

Ik heb op internet rondgekeken en nu is er toch wel een diversiteit en vooral kwaliteit aan grasbrok te krijgen.
Twijfel zelf tussen "Wiesencops" en "Dodson en Horrell" gezien de kwaliteit van het gras/kruiden en de lage suikerwaarden.

Je zou beter de andere pony ook geen brokken meer geven, voordat die ook bevangen raakt.
De shetlander is een sober ras en heeft echt niet meer nodig dan hooi, water en liksteen.
Groetjes Marlies

Waarom geef je een shet brokken?
Luister naar je DA!
In iedere brok zit rommel.

Zo'n twee maanden geleden vroeg ik naar jullie ervaringen betreffende zomereczeem.
Ik zat toen nog in dubio of ik een leuke merrie aan zou schaffen waarvan bekend is dat ze eczeem heeft.

Ze is nu een aantal weken bij me en ze is geweldig! Zo vrolijk, nieuwsgierig, zelfverzekerd, rustig en een tikje dominant. Constant met haar lippen alles vastpakken of grote happen nemen van sneeuw of modder om te onderzoeken wat het is.
Zij is het eerste paard dat ik mag verzorgen met dit karakter en ik vind het geweldig!

Gevoeligheid mbt tot haar gezondheid is wel direct naar voren gekomen. Aangezien ze flinke regeneczeem had toen ik haar ging ophalen waarna ook nog een flinke mok op is komen zetten. Er is in de drie jaar die ze nog maar oud is flink met haar gesleept en verhuisd. En ook is ze twee keer per jaar tegen alles geënt wat maar mogelijk is.

Tijd voor een rustig en paard natuurlijk leven..

Na 13 jaar te hebben mogen genieten van een geweldig lief, blond en trouw hondenvriendinnetje heb ik gisteren afscheid van haar moeten nemen. Een week geleden at ze niet meer en begon ze slecht te lopen. Heel plotseling ging het helemaal niet goed met haar. Een scan maakte duidelijk dat ze een uitgezaaide lever tumor had. De laatste dienst die ik haar kon bewijzen was haar verder leed te besparen.

Mijn dierbaarste vriendinnetje verliezen zorgt ervoor dat ik extra blij ben met mijn nieuwe paarden vriendin.

Fleur,
Verdriet en vreugde liggen weer héél dicht bij elkaar daar bij jou.
Ben ook heel benieuwd hoe het verder gaat - liefst zonder eczeem natuurlijk. Afhankelijk van de oorzaak en mss zit er wel iets van oorzaak tussen wat je allemaal noemt, kan het wegblijven. Is mijn gelukkige ervaring. Veel goeds voor jullie.
Myriam

Op deze miezerige dag ben ik heel blij.. en om dat gevoel kracht bij te zetten...effe in de kroeg
We hebben ondanks het feit dat er in de verte een wel héél groot gevaar school doorgezet - met dank aan alle docenten in de loop van de jaren :) van clickeren tot doorzetten tot stapje terug doen - tot herkenning van wat het paard aangeeft - tot herhalen - tot geen rekening houden met mensen :) heerlijk het mag ! ...
1) Ik maak de fout haar te laten draaien en in gelop weg te rennen..(ik geniet wel van het galopje)
2) Ze weigert door te stappen als we opnieuw beginnen
3) Ik stap af (is geen rek. houden met event. oordelen :) )
4) Ik leid haar een eind op weg - snuif snuif ..onrust, er duiken ook nog silhouetten in de mist op van wandelaars...
5) we gaan nóg eens - aan de hand terug - en nog eens.. beloning is dan wat gras eten langs de kant - de rust zit er nu duidelijk in
6) Ik stap op en we rijden tralalalal!
Ik ben er trots op dat we sámen dát gedaan hebben wat aan de orde was zowel voor haar als voor mij en dat we zonder noemenswaardige druk tóch het obstakel overwonnen hebben. Warm gevoel :)
oh ja op dit trainingsmodel mag je schieten maar dan wel nú want ik ben nú nog onkwetsbaar
Myriam

Bedankt voor jullie advies, zal haar zeker alleen hooi blijven geven.
Vind haar alleen wat afgevallen vandaar dat ik dacht aan het (bij)voeren van grasbrok.

Groetjes, Nathalie

Dat komt vanzelf wel goed :) heeft tijd nodig.

Ja ze heeft natuurlijk ook moeten wennen aan haar nieuw dieet en daarbij ook nog eens hoefbevangen zal toch wel wat van haar lijf vergen.
Wel drinkt ze meer sinds ze alleen maar hooi krijgt, misshien dat dat te maken heeft met het hooi (vertering?)

joop schreef op donderdag 3 januari 2013, 11:59:

Maar jij leest schijnbaar iets anders in de onderzoeken dan ik.
Ik lees dat het excessief voeren van grote hoeveelheden graan en/of melasse-bevattend voer kan leiden tot vorming van maagzweren. En dat deze producten in kleine porties gevoerd en in combinatie met voldoende ruwvoer géén maagzweren hoeven te geven. En dat lijkt me belangrijk voor mensen met paarden die het op hooi en gras alleen niet redden, zoals paarden met ernstige gebitsproblemen of andere opnamestoornissen.

(Bijv.: http://cp.vetlearn.com/Media/PublicationsArticle/PV_25_12_974.pdf en
http://www.journalofanimalscience.org/content/83/13_suppl/E18.full.pdf+html )

Mensen lezen vaak in een onderzoek wat ze willen lezen (waarbij ik mezelf niet uitzonder) en vertellen dan de feiten verdraaid verder. Dit heeft ook bij humane voeding tot de nodige fabels geleid, zoals het nog altijd niet uitgebannen verhaal dat je maar 1 ei in de week zou mogen eten vanwege het cholesterol dat er in zit.

Ook al weet ik nog steeds het verschil niet tussen hooi en gras; ik weet wel dat mijn paarden op één na het prima doen op een dieet waar alleen dat in zit. Maar die ene heeft wat extra's nodig, of dat nou Paardnatuurlijk is of niet. En als ik dan een betaalbaar product vind waar hij het goed op doet, dan durf ik dat ook hier kenbaar te maken.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Het is in de States heel erg gangbaar om de paarden op hun tweede al te starten onder het zadel. En wanneer de paarden groot uitgevallen zijn dan zelfs al vanaf 18 maanden. Het zit hier in de cowboy cultuur en ik denk niet dat je dat er erg makkelijk uit krijgt.
Voor mij in ieder geval een grote rede om liever geen al ingereden paard aan te schaffen. Men verklaard mij hier voor gek dat ik zoooooo lang wacht met inrijden. Men is hier gemiddeld harder voor dieren dan in Nederland. Dierenarts bijvoorbeeld doet alleen honden en katten.... Met mijn zieke haan kon ik hier in de buurt nergens terecht bij dierenartsen, want daar ga je toch geen geld in stoppen? Draai zijn nek om en koop een nieuwe? Konijntjes? Cavia's? Parkietjes? Nee hoor... Gewoon "jammer dan"