Gisteren dacht ik toch echt weer even aan de winter met zijn -20. Het geeft hier en daar wat beperkingen, maar wat vind ik het dan heerlijk rondom huis. Die kou en de lucht. Eenmaal binnen is daar lekker de warmte, maar niet die hitte van de afgelopen dagen.

Ik wil ook wel graag wat meningen horen over hoeveel een jaarling 'mag' doen.
Ik ga 1x per week 'iets' doen met Cuba, dat is soms een kunstje van 5 minuten ofzo en soms een lange wandeling van 2 uur, de ene keer naast Damien en de andere keer helemaal alleen met mij.
Verder laat ik m maar gewoon groeien, hij beweegt behoorlijk wat in de wei en speelt met de twee anderen.
Aan Cuba merk ik nooit dat iets teveel is, maar ik denk dat hij dat ook niet gaat laten merken ook.
Ik zou ook wel eens een half dagje met hem op stap willen, hele lange wandeling zoiets.
Vroeger met Damien liep ik uuuuren, maar die stond dan ook op stal ipv wei (jajaja ik wist niet beter 19 jaar geleden...).

Denk dat je Cuba met wandelen niet moe krijgt, vooral niet omdat ie in de wei staat. Heel veel betere basis conditie dan een paard op stal. Denk ook eens aan een wilde kudde. Dat gaat echt niet van blijf jij maar hier, je bent nog te jong om met de kudde mee te gaan
Piet

Waar zit de logica in een dier laten doen wat je
wil door middel van een voortdurend afleren

Het was inderdaad een abces. Maar dan wel een zeer heftig abces, deels volledig ingekapseld en met een taaie dikke inhoud, die er vanzelf nooit uitgekomen was. De d.a. in de kliniek maakte eerste een echo, om te zien wat ze het beste konden doen.
Ze zijn begonnen met het leegmelken van de uier, waarop het abses op 1 punt open ging en er werkelijk een berg troep uitkwam. Daarna hebben ze het 'kapsel' moeten openen, om de aangekoekte pus aldaar weg te halen.
Vervolgens is de hele handel gespoeld met fysiologisch zoutoplossing.

De oorzaak was niet duidelijk maar de d.a. zei dat het of een sluimerende infectie is geweest, die niet is opgemerkt omdat hij heel diep lag en uitwendig nauwelijks zichtbaar was, of het was een soort einschuss, maar dan met de uier aangedaan ipv het been, mogelijk door insectenbeet.
Het blijft echter een beetje gokken.
Er was iig geen tumor en dat was wel waar iedereen een beetje bang voor was.

Nu is het een kwestie van pijnstilling, penicilline injecties, wonden schoonhouden en uier masseren omdat haar lichaam nog even wat troep blijft lozen, vlgs de d.a. (zat nog troep in de weefsels en die heeft tijd nodig om naar buiten te komen)
Verder is er pus opgestuurd naar het lab, om te bekijken wat de veroorzaker is en of de therapie aangepast moet worden.

Sandra van Bommel schreef op vrijdag 27 juli 2012, 14:04:


altijd gokken als er niet duidelijk een vreemd voorwerp zoals splinter wordt aangetroffen.


Al die spullen heb je niks meer aan, de pijn is weg door het wegnemen van de druk en peniciline doet niks behalve de darmflora negatief beinvloeden. Ook bij mensen heeft bij zo'n abces antibio geen zin. Wond indien nodig een beetje wassen met schoon water, de wond een tijdje open houden en de natuur doet de rest. Maar ja, op de natuur vertrouwen, daar zijn DA's niet zo goed in. Liever wat mariadistel om de al ingenomen medicijnen te helpen verwijderen.

De troep is er nog lang niet helemaal uit. Dat gaat niet. Dat zit gewoon te diep. Vandaar de penicilline en het meerdere keren per dag masseren (er komt echt nog een akelige lading uit) en natuurlijk het monster, wat onderzocht wordt en tja... eerlijk gezegd durf ik het echt niet zomaar weg te laten. Zolang de troep niet weg is, kan het bloedvergiftiging veroorzaken.
Ben je wellicht niet met mij eens, maar het komt wel voor in dergelijke situaties.

Zul je best laf van mij vinden, maar ik hou mij braaf aan de voorschriften.

Sandra van Bommel schreef op vrijdag 27 juli 2012, 15:32:


Heel veel sterkte ermee Sandra.
Paarden hebben een groot zelf-genezend vermogen (heb ik ervaren), dus vertrouw er maar op dat het uiteindelijk helemaal goed gaat komen!
En vergeet niet probiotica (of mest van een gezond paard) te geven (voor de darmflora) na al die anti-biotica!

Sandra van Bommel schreef op vrijdag 27 juli 2012, 15:32:


Sandra, mijn vorige paard is bijna doodgegaan aan een hoefzweer.
Ik vind het verstandig dat je je aan de voorschriften houdt.

Monique