Wil schreef op donderdag 10 mei 2012, 22:18:


Hoe lang was het geleden dat dit paard gedaan werd Wil?
Tuurlijk hangt het af van hoe meewerkend een paard is. Als je mijn DVD bekijkt, het eerste stukje van mijn bezoek aan Karin van "karin ment graag", dan zie je hoe snel een paard wat veel op de verharde weg komt én regelmatig wordt onderhouden bekapt kan worden en hoe simpel het is.

Piet

Waar zit de logica in een dier laten doen wat je
wil door middel van een voortdurend afleren

Ja, toch 9 uur ongeveer per etmaal.
Ik vind dat zelfs erg weinig
Player stond p onze vorige weien 24/24 op het gras en is nog nooit een grammetje te dik geweest.
Carmen, het Welshke dat ik geadopteerd had, moest met een graaskorf omdat ze ook te dik werd en een enorme cresty neck had plus insulineresistent was.
Toen zij overleed heb ik voor een arabier gekozen als maatje voor Player met de gedachte dat ze dan samen lekker het gras op konden, evenveel hooi nodig hadden en ik ze dus nooit uit elkaar zou moeten halen en me in honderd bochten zou moeten wringen om de één niet teveel laten eten en de ander niet te weinig - want die valt direct in hoog tempo af als ze niet genoeg krijgt. (is nog eens een verschrikkelijke viesneus en vindt niet makkelijk dat iets effectief eetbaar is )
Dat een haf, een shet ,welsh, enz al die koudbloeden qua voedselbehoefte totaal anders liggen, lijkt me duidelijk maar ik wist dus niet dat een Arabier een sober ras was. Had beter even gegoogled op voorhand, maar dit is zelfs niet in het verste uithoekje van mijn brein opgekomen ..
Een EV is ook gekweekt uit arabieren, ( Player stamt af van Darley Arabian) maar blijkbaar is die soberheid niet mee gefokt.
Had ik dit maar geweten dus.
Ik had Nazyra niet genomen dus omdat ik weet hoe lastig het is maar nu is het te laat, ben al ongelofelijk aan haar gehecht, ze is dikke maatjes met Player en ik kan gewoon mijn dieren niet wegdoen of inruilen.
Dus, daar gaan we weer; paarden uit elkaar halen, die ondingen van graaskorven weer boven halen....
zucht

Elk paard heeft recht op een staart

Ik zit daar dus ook mee. Uit elkaar halen is erg lastig hier. Billy kruipt overal onderdoor en Hälga wandelt dwars overal doorheen. Vandaar dat ik vorig jaar ook weken eindeloos geklungeld heb met strookbegrazing en paddock paradise en het moest opgeven.

Grasmaskers lijkt de enige optie.

amar schreef op vrijdag 11 mei 2012, 1:40:


Da's een van de weinige voordelen van het feit dat wij hier in het open veld zitten en geen bos om ons heen hebben. Nooit last van dazen.

We hebben de groepssamenstelling wat veranderd en dus is het iets onrustig hier (paar nieuwe paarden en tijdelijke opdeel-weitjes) dus links en recht wat kleine oorlogsverwondingen waar je nu snel vliegen op krijgt. Op alle plekken waar we Isobetadine op gesmeerd hebben komen geen vliegen. Maar om nou zo'n heel paard oranje te smeren....

Het ligt altijd aan de combinatie.
Hoe er gereageert wordt, die reactie heeft een bepaald gedrag gevormt of houd het in stand, of kan het verbeteren.

Het paard gaat al gauw associeren, maar hoe anticipeert de begeleider / nieuwe begeleider daarop, wij zijn degene die het gedrag kunnen omvormen.
Maar dan moet je wel de juiste handvaten hebben.
Iets creeren waardoor wij, en het paard, de situatie aankan, zodat je ook kan werken aan verbeteren.


Uitsluiten kunnen we het niet, maar wel situatie's creeren waarin het minder/snel ontstaat zodat we aan verandering kunnen werken.
De begeleider die consequent, niet bang en anticipeert kan voor veranderingen zorgen.
Daarnaast iemand die niet opgeeft en gelooft in verbetering en zijn eigen kunnen.

Beetje late reactie:
Mijn Haf deed dit ook altijd. Bijna altijd.
En ook bij andere paarden heb ik dit gezien/gehoord.
Geen enkel probleem.
Volgens mij moet, bij diepere ademhaling tijdens het werken, er even wat slijm uit gehoest worden, uit de longen. Zodat er meer zuurstof kan worden opgenomen.

Mijn Haf is 30 jaar geworden en heeft verder nooit last van haar longen gehad. Dus...

Toevallig bij mij op 'stal' (wei) iemand met een nieuw paardje met hetzelfde probleem.
Het paard heeft van begin af aan geleerd om werken met ENG te associëren. En wil er direct in volle vaart tussen uit hollen. Wat bij diverse vorige eigenaren altijd is gelukt.

Het gaat heel goed met dit paard! Leert nu, stapje voor stapje, dat werken LEUK kan zijn.
En het lukt nu om haar (t is een merrie) tijdens het werken ontspannen te houden.
Zodra er door omstandigheden toch stress ontstaat in het paard, stapt de berijder af (nog voordat ze op de hol gaat natuurlijk ) en gaat er naast lopen.

t Is een heel leuk paardje aan het worden!

http://www.zooplus.nl/shop/paarden/accessoires/halster/halster/140343
Dit mss beetje wat je zoekt?
Groetjes Marlies

Mandyc schreef op vrijdag 11 mei 2012, 9:25:


Ik dek dat dit de kern is. Juist omdat mensen niet op de hoogte waren van het probleem/dan wel van mening waren dat 'ie maar moet weten wie de baas is' is mogelijk steeds te ver gegaan, met escalatie tot gevolg.

Ik denk dat de belangrijkste therapie zou moeten bestaan in het niet komen op dat punt waar het mis gaat.
Maar goed... dat zal niet gemakkelijk zijn.
Tenslotte is niet bekend wat dit paard allemaal precies heeft gedaan/hoe en wanneer en onder welke omstandigheden het mis liep

En waarschijnlijk zullen we dat nooit weten.

Wat mij vooral interesseerde is of zeer sterk geconditioneerd gedrag ooit volledig af te leren is. Volgens McLean bv blijft het risico aanwezig dat een dier bij bepaalde trigger/stress weer in oud gedrag vervalt.
En als het dan een keer daar (ongewild) positief voor wordt bekrachtigd, ben je terug bij af.

Jacqueline v d Berg schreef op vrijdag 11 mei 2012, 8:01:


Is er misschien iets mis met het verterings systeem van Player?
En zou daar iets aan te doen kunnen zijn? (Heb je haar ooit probiotica gegeven, bijvoorbeeld?)

(Want volgens mij wordt ieder gezond paard dik van 24/24 op gras...)

Coralie schreef op vrijdag 11 mei 2012, 10:20:



Dat zou je dus denken.
Ze wordt wel voller hoor, ze ziet er blakend uit zomers, maar altijd slank. Ze ziet er ook wel meestal nogal gestroomlijnd uit: een grasbuik heeft ze niet of nauwelijks.
Haar mest is goed. (nu met het voorjaarsgras is het wat platter)
Ik denk dat het haar aard is. heb ook wel van ander EV bezitters dezelfde ervaringen gehoord. Meestal staan deze paarden nogal schraal, zeker als ze met de andere paarden worden mee gevoerd. Voor die Ev is dat gewoon niet voldoende. Een snel metabolisme zeker, en gekweekt op het leveren van explosieve prestaties? In Player haar geval ook nog eens in combinatie met kieskeurigheid. Eet ook niet al het gras, ook niet als al het andere gras op is.
Alleen het lekkerste gras, het lekkerste hooi en anders zet ze zichzelf op overlevingsrantsoen - met lange tanden.
Ze glanst ook, soms lijkt het of ze geolied is, vooral met het zonnetje erop. Haar energiepeil is méér dan ok.....ze geeft een gezonde indruk.
Alleen als ze terugvalt, wat ik haat, kan ze wat schraal tonen. Maar ok ze is al 21 he. Al denkt ze zelf dat ze 11 is - of jonger...gezien aan haar temeprament

Elk paard heeft recht op een staart

Sandra van Bommel schreef op vrijdag 11 mei 2012, 7:37:


Dat bestaat. heb het ergens op het internet tegengekomen, weet alleen niet meer waar

Elk paard heeft recht op een staart

Coralie schreef op vrijdag 11 mei 2012, 10:16:


Ik had deze gemist. Top dat het hier lukt. Misschien heeft het ook met situatie/reden te maken. Ik weet het niet
Mbt het genoemde paard is het koffiedik kijken. Ik weet niet wat en wanneer iets gebeurt. Maar ik was wel benieuwd naar de visie of een sterk geconditioneerd ongewenst gedrag altijd volkomen weg te wissen is.

Marlies Sanders schreef op vrijdag 11 mei 2012, 10:18:


zoiets heb ik... die bedoelde ik met bloempot. Stinkt een uur in de wind naar rubber.