Ik ga er inderdaad ook in mee dat koppig en eigenwijsheid (ook in dit geval) vormen zijn van aangeleerd gedrag. Maar het is een gedrag op dat moment en de beste omschrijving is koppig en eigenwijs. Kan je uiteraard positief ombuigen door een goede timing, correct en consequent te zijn

Martina schreef op dinsdag 22 februari 2011, 12:41:


Kan me voorstellen dat je niet iets anders wilt gebruiken als ze aan jullie eigen trailer gewend zijn. Mooi dat het tot dusver relaxt ging!

Mijn knieen beginnen te knikken als ik weer aan die "fijne" rit denk. Petje af voor paarden die het niets uitmaakt en genoeg vertrouwen hebben. Die oordoppen waren ook wel wat voor mij geweest.....

Monique

Hé Super Pien bedankt voor je uitgebreide uitleg van Hand en leidpaard..
Ik geloof dat ik nog éen en ander vooraf te leren heb. :) en mss wordt het wel nooit iets met die 2 merrie's... "edoch" als je dát zegt is kans op mislukken gegarandeerd ..toch iets gelukt dan............
Laat je invallen maar komen
Myriam

Nou eg wel. Wat ik hier altijd erg grappig vind is het feit dat ik wel altijd ergens van schrik en de paarden (en hond) niet meer. We wonen hier vlakbij een militair vliegveld. En het gebeurt erg regelmatig dat er een ontzettend harde knal hoorbaar (en voelbaar) is doordat zo'n straaljager door de geluidsbarriere gaat. Het hele huis en de ramen hoor je kraken. Ik kan er zelf niets aan doen, altijd trekt m'n lichaam in een autonome reactie even uit schrik. Je voelt die knal tot in je longen. Waar ik me dus om verbaas is dat de paarden tegenwoordig dus totaal niet reageren. Ik heb een stuiptrekking en zij blijven doodkalm,zelfs geen trekje. Dat wil ik ook wel Of het valt me bij hun niet op vanwege mijn spasme

Marianne Gomes schreef op dinsdag 22 februari 2011, 12:19:


Ik heb zelf ook wel eens in de rijdende trailer gestaan, enorm veel herrie, onaangenaam in de bochten en bij remmen. Ik heb zelf een trukje, veel prettiger. Ik kan de paarden zien en zelfs aanraken. Er is veel minder herrie dan in de trailer, wel meer wind als je 100 rijdt


meestal in vrachtwagens met overdwarse stands.

Cindy Helms schreef op dinsdag 22 februari 2011, 11:24:


Ik geloof dat ik jou dat dineetje gekost heb, want als ik haar bracht wist ik al dat ze dat zou doen. Je zei toen namelijk eerst van haar in de stal te zetten en ze aarzelde toen al, toen ik met haar richting stal liep. Maar toen veranderde je van plan en moest ze toch maar op je weide. Dus moest ze ook helemaal die stal niet meer in. Had mevrouw natuurlijk meteen haar zin. En wat 1 keer werkt, dat proberen we nog eens natuurlijk....


Ik heb wel een optie geloof ik ondertussen.
En ik ga nog maar eens een mail-actie houden dat ik eerst toch ook nog een prof iemand kan strikken. En kijken dat ik wat kan oefenen.
Maar als ik je nodig heb, dan hoor je het wel.

Toch maar even een nieuw topic. Ik zie dat er nog wat struikelblokken kunnen voorkomen dus maar vroeg beginnen met vragen en plannen.

Dus, als ik Joop zo begrijp dan is de koeiewagen beter dan de trailer optie. Op heel veel van die weg mag je toch maar 60km vandaar de 4 uur.

4 uur stress arme meissie, maar dan een leven lang puur natuur met maatjes.

Eerst de sneeuw maar even weg.

De volgende vraag komt dan meteen - is het beter om eerst een maatje te zoeken en hier te introduceren of wachten tot ze verhuist is.

Hebben maatjes steun aan elkaar als ze door een stress verhuizing moeten of werkt dat averechts omdat het maatje ook nog nieuw is.

Of is het beter om maatje en Maya op dezelfde dag op het nieuwe land aan elkaar voor te stellen. Dus maatje zoeken en op dezelfde dag laten komen als dat Maya aan gaat komen. Voor allebei een totaal nieuwe situatie, alletwee net vervoerd, dus misschien zoekt paard dan steun bij paard.

Of Maya daar eerst te laten wennen en over de trip heen komen en dan een maatje zoeken.

Heel gedoe en planning die verhuizing maar het is hopelijk de laatste keer.

En dan komt natuurlijk de vraag - Maatje, wat is het beste

Merrie
Ruin
Zelfde soort leeftijd
Jonger
Ouder
Veulen
Merrie met veulen

Alle input en ervaringen zijn welkom.

Alvast bedankt voor het meedenken.

Groetjes Marianne

Ik zou een merrie nemen, in een kudde trekken merries ook naar elkaar toe. Leeftijd is altijd goed, misschien vindt ze een veulen wel enig om voor te zorgen, een leeftijdgenoot enig om samen mee te geiten en een oudere merrie enig om zich aan op te trekken. Ik zou ze op dezelfde dag in het nieuwe land zetten, dan zijn ze nog 'ankerloos' en dus meer op elkaar aangewezen. Goeie reis!

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Marianne Gomes schreef op dinsdag 22 februari 2011, 12:19:
Die stappen gewoon de vrachtwagen in, slapen onderweg twee keer op een plek waar ze de benen kunnen strekken en stappen de volgende ochtend gewoon weer in.
Maak het niet groter dan het is! Dat het 4 uur duurt, weet Maya niet want paarden hebben geen tijdsbesef. Leg haar uit dat je naar een superplek gaat en reizen met de trailer is leuk.
Mijn paarden staan ieder 2x per week in de trailer en stappen erin op mijn tekst "ga d'r maar in". Onderweg staan ze stil, kijken door het raam of doen een dutje. Dus zo verschrikkelijk is dat trailerreizen niet, zeker als het paard het kent.
Het valt of staat met je eigen houding: het is leuk want we gaan naar een plek waar iets te beleven valt! Zorg wel voor een flinke voorraad hooi voor onderweg. Eten maakt rustig.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Een paar dagen geleden was het erg koud, een vreselijk gure wind. Mijn dames vinden dat niet erg en staan gewoonlijk onder de grote eik te suffen. 's Avonds laat kijk ik altijd nog even of alles in orde is. In de bak stonden mijn dames niet, op mijn roepen "Liltje, Kimmie", komt normaal gepruttel van Lily en een toesnellende Kim, nu echter helemaal niets.

Lichtelijk ongerust licht aan in de stal (die keer dat Indy verdwenen was nog steeds vers in het geheugen), nog eens roepen, helemaal niets. Toch maar even in de stal kijken. Kijk ik over de rand van van de hooistal, zie ik daar vier verbaasde slaperige oogjes op mij gericht. Liggen de dames heerlijk tegen elkaar aan gevlijd in de stal. Ik wist niet wat ik zag.

Monique