Dinsdag 2 juni kwam ik 's middags thuis en trof mijn 19 jarige paard don Carlos zeer ziek aan in de wei. Aan de manier waarop hij stond dacht ik direct aan
hoefbevangenheid, dus direct de
DA gebeld en deze kwam na een uurtje. Na klein onderzoek (hoeven konden niet worden opgetild) werd diagnose bevangen gesteld, dus injectie met ontstekingremmend middel en pijnstiller was de remedie. Zodra hij weer wat kon lopen moest hij op advies
DA uit de grote wei naar de rijbak (zand) met aansluitend kleine wei gebracht worden. Dit lukte na ca 2 uurtjes (over harde en zachte bodem). 's morgens was hij redelijk, hij liep weer wat (weliswaar heel gevoelig) maar toch. Om niet teveel gras te laten eten heb ik hem 's avonds in de bak gezet en 's morgens weer het hek naar de kleine wei opengezet. Na een uurtje echter was hij in de wei gaan liggen(dat doet hij normaal nooit) en schudde met zijn achterbenen en mijn man die gelukkig thuis was heeft direct de
DA weer gebeld. Deze kwam binnen een half uur en Carlos bleek 39,2C koorts te hebben. Weer een spuit en hij moest uit de wei. Dat valt natuurlijk niet mee met een paard dat pijn heeft met lopen. Echter mbv
Da toch gelukt. Tot en met maandag moest hij elke dag een antibiotica injectie en een rustgevend middel zodat hij veel zou gaan liggen. Tevens dagelijks Metacam geven.
Volgens
DA was vroeger beweging goed voor bevangen paarden nu zou dat achterhaald zijn dus hij moest zoveel mogelijk liggen.
In de loop van het weekend ging hij wat meer lopen (hooi, water en wilgentakken eten verspreid over de bak), dus ik had goede hoop. Echter hij ging anders lopen, het leek wel of hij zijn rechter achterbeen scheef naar binnen zette. Hij stond ook rondjes te draaien met zijn hoofd (tollen) Dus wederom
DA gebeld en deze is maandagmiddag langsgeweest. Hij loopt op zachte bodem anders kreupel als op harde ondergrond. Alle benen/voeten bekeken en
DA bang dat hoefbeen in voorvoet gekanteld was omdat zijn zool naar beneden was gekomen. Dit kon hij alleen zien met foto, dus gisterenmiddag foto's gemaakt. Wat bleek: geen kanteling, geen artrose (zoals mij 5 jaar geleden in Utrecht verteld was) geen beschadigingen. Echter wel zeer dunne zolen voor. Advies: hij moet wel ijzers. Nu ben ik er inmiddels wel achter dat dat niets is dus ik heb dat pertinent afgewezen. Hoewel hij het niet slim vond luisterde hij wel. Volgens
DA is de bevangenheid ontstaan door ontsteking ergens in het lichaam maar het is niet bekend waar. Dus aan de ene kant ben ik blij dat zijn hoeven en benen goed zijn op de foto, maar voorlopig heeft hij nog steeds pijn en sleept hij nog steeds met zijn achterbeen. Morgen komt de hoefsmid (eerder kon hij niets doen omdat DC zijn benen niet wilde/kon geven) en ik hoop dat hij iets kan doen. Maar de adviezen van de
DA (3 stuks) zijn voor mijn gevoel geheel tegen de PN gedachte in. Vandaar mijn vraag: zijn er in Zuid Holland ook dierenartsen die paarden genezen op de PN manier? Na vele slapeloze nachten en radeloze dagen wil ik zo graag mijn paard helpen. Zijn er tevens adviezen om zijn zolen te verdikken?
Ik heb ivm zijn bevangenheid al magnesium besteld maar ondanks betaling via Postkantoor is blijkbaar de betaling nog niet verwerkt, dus daar moet ik nog even op wachten.
Misschien is dit stukje wat onduidelijk geschreven maar door de zorgen die ik me maak ben ik wat warrig op dit moment.
Mariël
Warboel
