Spirithorses schreef op donderdag 15 mei 2008, 9:26:


Florien de Graaf heeft ervaring met een paard met kissing spine. www.sincerita.nl

Collane schreef op donderdag 15 mei 2008, 10:44:


Ik heb gelijk mijn nichtje gemaild met jullie tips.

Spirithorses schreef op donderdag 15 mei 2008, 9:26:


Hoi Pien,

Een paard van een stalgenoot van mij had kissing spine, zo was hij in ieder geval gediagnosticeerd. Ze kon ook absoluut niet meer op zijn rug zitten, dan zakte hij gewoon door zijn benen van de pijn. Ze heeft haar paard een maand in training gezet bij Antoine en van stokkreupel, depressief en levenloos is hij veranderd in fanatiek, werklustig, alert en vrolijk. Ook loopt hij weer goed.

Ik moet zeggen dat ik nog niet helemaal begrijp hoe het precies zit, want de slijtage in de rug kan niet meer teruggedraaid worden en wanneer het paard zijn rug hol trekt blijven de doornuitsteeksels elkaar raken wat altijd voor pijn zorgt.
Het hangt dus erg van het stadium af denk ik. In een licht stadium is alleen het botvlies geïrriteerd en doormiddel van juiste training zijn de rugspieren weer sterker te maken. Het trainen van de buikspieren is erg belangrijk omdat die ervoor zorgen dat het paard zijn rug kan opbollen (wervels uit elkaar). Ik denk dat dit paard het dus nog in een licht stadium had, want hij is door middel van training weer 'beter'' geworden.

In een ernstiger stadium (botwoekering of oplossing) kan de pijn chronisch zijn en heeft het paard zelfs pijn als hij alleen nog maar in de wei staat. Het grazen (lange rug, wervels uit elkaar) zorgt voor verlichting maar een hoge hoofdhouding zorgt altijd voor pijn.
Er zijn vele therapiën bekend, zoals het inspuiten van hyaluronzuur (kunstmatig gewrichtssmeer) of ontstekingsremmers, of een tildren infuus (remt de botafbaak) en zelfs het inspuiten van goudkorrels (klikt haast als een sprookje, maar meerdere dierenartsen hadden het er over, schijnt iets met acupunctuurpunten te maken te hebben?).

Wat ik ervan heb begrepen, is dat bijv. een ontstekingsremmer goed kan helpen om de ontstekingen aan het botvlies te doen minderen, wat de pijn wegneemt en er na een periode van rust vervolgens aan training begonnen kan worden. Want dat is het allerbelangrijkst, anders komen de syptomen net zo hard weer terug. Alle overige manieren van inspuiten lijken mij dus ook symptoombestrijding.

Groetjes Franca

Het is hoog tijd om te worden wie je bent

en ik kan alleen maar zeggen dat het echt waar is bij antoine

en dat je les moet nemen om het te zien gebeuren

of gaan kijken, kijken en nog eens kijken

Spirithorses schreef op donderdag 15 mei 2008, 9:26:


Ik weet niet hoeveel reacties hierop gekomen zijn, heb niet alle berichten gelezen, ben achter dus, maar AdB is een optie!
Piet

My Best Whisper is a Click

Christel Provaas schreef op donderdag 15 mei 2008, 10:22:


Ben je tegengekomen in mijn inhaalslag Christel
Piet

My Best Whisper is a Click

Christel Provaas schreef op vrijdag 16 mei 2008, 17:15:


Zij heeft niet 1 kruidenelixer dat tegen van alles helpt. Zij beschrijft in haar boeken welke kruiden tegen welke kwaaltjes (kunnen) helpen. Veel van die kruiden worden tegenwordig als onkruid aangezien en zoveel mogelijk vernietigd. Veel dingen die tegenoordig onder een dure merknaam worden verkocht (zalfjes etc.) kan je zelf maken en ook dat beschrijft ze in haar boeken.
Ook mijn oma liep weg met Maria Treben en had allerlei (heksen) middeltjes tegen kleine kwaaltjes. Als je niet veel geld en genoeg tijd hebt, leuk om alles zelf te maken. Maar ook leuk om te lezen dat de natuur zelf allerlei middeltjes heb om iets op te lossen (naast brandnetels groeit altijd iets wat de jeuk weg kan halen bijvoorbeeld).

groetjes Raymonde

Anijs (pimpenella anisum L.)

In de volksgeneeskunde is anijszaad vooral geliefd omwille van zijn werking bij buikkrampen en winderigheid. Anijs, dat onder meer anethol bevat, brengt als het ware kalmte in de maag. Thee van het zaad (1 theelepel gestampt zaad op 1/4 kokend water, 10 minuten laten trekken) vewarmt maag en darmen en verdrijft darmgassen. Wie dus een opgeblazen gevoel heeft en last ondervindt van een slechte spijsvertering kan toevlucht zoeken tot het anijszaad. Zelf de Romeinen gebruikten het zaad al in speciale kruidenkoeken die men op het einde van grote maaltijden serveerde om indigestie te voorkomen. Vandaag zijn het vooral de anijsdrankjes die worden geserveerd als digestief, maar ook als aperitief. Ook in het oude China en India was men zich reeds bewust van de gunstige werking op het spijsverteringssysteem. In Europa vinden we het vanaf de 8°eeuw in recepten terug. Niet alleen de maag maar ook de luchtwegen ondervinden baat bij anijs. De zaadjes hebben immers ook slijmverdunnende en ontsmettende eigenschappen zodat ze ook bij problemen met de luchtwegen worden ingezet. Tenslotte stimuleert anijs de productie van moedermelk en geeft de melk een zoete smaak waar de baby's gewoon dol op zijn!!!!

Dit is een deel van de tekst van de site http://blog.seniorennet.be/amerhist/archief.php?ID=104

Wat dus zegt dat anijszaad ANETHOL bevat. Echter vond ik op Wikipedia het volgende:

In het bijzonder anijszaad, maar ook andere delen van de plant, bevatten een aantal mogelijk schadelijke stoffen, met name anethol (een isomeer van estragol) en safrol. Uit dierproeven en ander onderzoek blijkt dat deze stoffen gentoxisch zijn en daarmee mogelijk kankerverwekkend. Of anijs daarmee ook kankerverwekkend is is momenteel nog niet duidelijk.

Dus of het goed of slecht is,maakt het voor mij niet echt duidelijker...

groet,

Raymonde

Nu ik toch bezig ben:

In de tijd van de farao’s was anijs al een veel gebruikt kruid. Ook de romeinen gebruikten het. De zaadjes hebben een weldoende en verwarmende werking. Het is ook een kruid dat zeer goed verdragen wordt door maaglijders, want het is eetlustopwekkend en spijsverteringsbevorderend.


Anijs De zaadjes worden vooral gebruikt voor gebak en daarnaast ook voor inmaak van bv. augurken en zilveruitjes of voor likeur, de "Anisette". Ook op brood of in cake worden ze wel eens meegebakken. De zaadjes mogen gerust meestoven in een stoofpotje, hun aroma komt veel moeilijker los dan van de blaadjes. Verse gehakte blaadjes doen het goed bij vis, varkens- en lamsvlees, groentenschotels en zelfs in slaatjes.

In de Indische keuken komt anijs in nogal wat kruidenmengsels voor. Het wordt er evengoed bij vlees, vis of groenten gebruikt.

De zaadjes mag je licht roosteren voor je ze gebruikt. Daarna kan je ze in de vijzel fijnmaken of in zijn geheel aan stoofpotjes toevoegen.

Anijs heeft een zoetachtig aroma en een typische smaak. Niet iedereen vindt anijs even prettig, gebruik het dus voorzichtig. Het aroma komt van anethol, een etherische olie die ook in dragon en steranijs zit. Anethol is desinfectant, schimmelwerend, giftig voor duiven en zou ook een onweerstaanbaar lokmiddel voor muizen zijn. Daarnaast bevat de plant ook anisol, ethanol en anijsaldehyde. Gebruik bij zwangerschap is dus eerder af te raden.

Er is ook "Russisch anijsextract" op de markt dat fenchone bevat. Een gelijkaardig extract maakt men van Clausea anisum olens, maar dat bevat tot 95% methylchavicol.

Anijs-Pimpinella-anisum.html" target=_blank>http://objectief.be/Anijs-Pimpinella-anisum.html

Dus anijs bevat, volgens dit artikel ook: Anisol, ethanol, anijsaldehyde

Anisol is een kleurloze, brandbare vloeistof met een karakteristieke, aangename geur, lijkend op anijszaad. De verbinding kan formeel gezien worden als de ether van fenol en methanol en wordt daarom ook wel methylfenylether of methoxybenzeen genoemd. Op industriële schaal wordt anisol gemaakt door fenol te laten reageren met dimethylsulfaat onder invloed van een base. Anisol kan gebruikt worden als oplosmiddel, als koelintermediair en als uitgangsstof bij de synthese van andere organische verbindingen. Zo kan anisol bijvoorbeeld in de ortho-positie gelithieerd worden met n-butyllithium.

Ik ben absoluut een nul in scheikundige dingen, maar het laatste vond ik ook nog even.....

groetjes Raymonde

Esther schreef op zondag 25 mei 2008, 0:49:


Klopt, ik vind dan ook dat je bij 'ernstige' kwalen ook niet zomaar zelf moet gaan dokteren. Alternatievieve geneeskunst moet altijd samen gaan met de reguliere.
Maar dat er van veel kruiden de kennis verloren is gegaan, of dat er vaak niet genoeg op vertrouwd wordt, omdat het door sceptici al van tevoren van tafel wordt geschoven, vind ik heel erg jammer.
En verstandig zou zijn om niets zomaar iets klakkeloos aan te nemen in het leven. Ook niet van de reguliere geneeskunst, wat vaak wel wordt gedaan.
Bovenstaande heb ik opgezocht, niet omdat ik zeg dat ik achter PenS staat, maar puur omdat ik nieuwsgierig werd van Nick zijn vraag.

groet,

Raymonde

Geertje schreef op vrijdag 27 juni 2008, 8:26:

Metacam en Quadrisol kunnen beter niet gegeven worden aan paarden met een leverprobleem. Phenylbutazone is niet lever, maar wel weer darm en nier belastend, dus niet geven aan een paard die in die organen een "gebrek" heeft. Dit kun je door middel van een bloedonderzoek laten bekijken.

Verder heb ik een eigen stukje website gemaakt met veel informatie, artikelen, foto's en vooral verhalen van mensen met een (ex) hoefbevangen paard.
te vinden op www.home.versatel.nl/remcodo/bevangen.html

Spirithorses schreef op zaterdag 8 oktober 2005, 0:17:


hoe kan het nou dat ik opeens hele oude berichten tegen kom?

linda lou schreef op vrijdag 12 september 2008, 20:06:


Omdat de titel van het bericht dan gelijk is aan een oude titel

van lennep schreef op zondag 1 februari 2009, 13:13:


Ik vind het ook jammer dat je alleen een zak ziet, zonder analyse, zonder alle ingredienten. Ik heb al een e-mail gestuurd via z'n website, 9 dagen geleden, maar geen reactie gehad. Na die infoavond had ik steeds meer vragen, dus heb ik heb geprobeerd te benaderen over zijn visie. Wie weet lukt dat nog.