Van harte gefeliciteerd Piet!

Hoi

onze grote shetlandponymerrie van 12 jaar oud , 103 cm schoft, (met een licht overgewicht) loopt al enkele dagen nogal kort.

Voor de rest is ze wel vitaal , het is natuurlijk warm, vandaar minder actief ?

Ze wordt steeds natuurlijk bekapt, en loopt normaal altijd in de wei, nooit problemen gehad op die 7 jaar dat we haar hebben. In de zomer staat ze uiteraard altijd een beetje ronder, maar nooit echt veel last van gehad. Ze heeft geen eczeem en ze is normaal altijd héél vrolijk, de laatste dagen vind ik haar er wat minder vitaal uitzien, maar haar vacht en ogen glanzen mooi.

Ik vind dat de zolen platter zijn vooraan, maar ze heeft al een tijdje niet meer gewandeld buiten, daardoor lijken de zolen ook wat zachter dan gewoonlijk.
Wat raar is , dat ze vooral achteraan korter en stijver loopt. Daar zijn de zolen niet platter dan anders. Ze vindt het niet leuk als ik de achterhoeven optil (normaal geen probleem met het geven van de achterhoeven)

In de voorhoeven zijn enkele kleine ringen zichtbaar, dat is normaal niet zo bij haar. (Jammer genoeg heb ik nog geen foto's)

Ik heb haar voor de zekerheid apart op een klein afgespannen stukje van de wei gezet (+/- 15mx15m), met schaduw en water, op kort gras, maar waar nog wel een beetje te eten aan is.
Dat geeft haar natuurlijk wel wat stress, omdat de 2 andere pony's in de wei lopen (die zijn niet te dik en die mogen 'vrij' grazen op een afgezet stuk van ongeveer 3000m²)

Met een graasmasker op de wei zetten kan ook natuurlijk, maar ik heb gemerkt, dat ze dan helemaal niets eet, omdat ze geen moeite doet met het masker op om te grazen, tenminste haar pogingen zijn onhandig en zonder succes, en ik vermoed dat ze dan ook niet gaat drinken...en met het masker op, doet ze vervelend tegen de anderen (probeert tegen de flanken van de andere pony's het masker af te schuren en ze doet kribbig)

Mijn vraagje :
indien dit beginnnende hoefbevangenheid zou kunnen zijn, is het dan voldoende om haar gewoon op het klein stukje te houden, en indien nodig enkel wat hooi bij te voeren?
Of haal ik toch een dierenarts bij ?
Kan die eigenlijk wel iets doen, indien het om een beginnende bevangenheid zou gaan ?

Alvast bedankt voor enkele tips,

groet
Wendy

hiphip hoera!! santé !

Jet van Gulik schreef op maandag 8 juli 2013, 13:59:

Hoezo niet, als die hoeven dat niet gewend zijn... Blijkbaar loopt het paard vooral op ijzers. Dat kunnen geen uitgeharde blote voeten zijn, lijkt me. En als je dan veel gaat rijden. Lijkt me logisch dat die voeten gevoelig zijn. Hoe dik is de zool? Hoe wordt die voet bekapt? En sinds wanneer? Hoe is dit paard gehuisvest? Hoe wordt het gevoed? Hoe ziet die hoef er in z'n geheel uit, etc etc?
En áls ie nou de straal wegsnijdt, wat weet je dan?

Liesje_Olli schreef op maandag 8 juli 2013, 13:59:

Blijven proberen. Misschien is de beste man op een welverdiende vakantie...
Heb je 'm ook gemaild?

Heb je op de site al gelezen over hoefbevangenheid?, klik op de link en je hebt veel info...Kort gras is gestrest gras, wat vaak dus juist meer fructaan bevat....
Groetjes Marlies

Ik houd me in dat soort gevallen altijd maar dom. Oh zeg ik dan, daar heb ik nou nooit last van... Wat raaaaaar!

We hebben ook heel erg veel droogte gehad, daardoor is het gras dit jaar zowiezo wat meer gestressed en gestressed gras maakt meer fructaan aan.
Het kan best zijn dat het eerder nooit een probleem was, we hebben dan ook niet eerder zo'n vreemd voorjaar gehad met kou, maar wel heel erg lang droogte. En als het dan regent, dan plenst het ook extreem en dat kan de bodem niet goed opnemen, waardoor het wegspoelt, in plaats van de grond in sijpelt.
Op mijn weitje viert het klaver hoogtij, door de droogte groeit het gras heel slecht, maar klaver groeit ook bij droogte, dus daar staat het vol mee.
Mijn pony's groeiden van maar 2 uurtjes in de wei, dus heb ik ze toch maar graasmaskers om gedaan, want vooral mijn mini paardje voelde zich zo beroerd na de wei, dat ze het gewoon benauwd had en eruit zag of haar buik ging ontploffen.
Gelukkig accepteren ze de maskers, ze gedragen zich rustig ermee, daar ben ik erg blij mee, want ik vind het ondingen, maar het lost wel het probleem op.
Als jouw pony dat masker niet accepteerd, moet je iets anders bedenken. Soms duurt het ook even voordat de pony begrijpt hoe hij ermee moet eten. Aan het begin heb ik het masker maar kort omgedaan en ben erbij gebleven.
Misschien is het een goed idee om toch wat vaker te gaan wandelen, om het hoefmechanisme te stimuleren.
Ik zou je pony niet op kort gras zetten op een klein stukje, dan krijgt hij nog minder beweging en nog meer suiker (fructaan) binnen.
Succes!
Groetjes Talitha

Hallo,

sinds 1,5 jaar ben ik het dolgelukkige baasje van 2 adoptiepaardjes: een KWPN-ruin van 19 jaar en een Shetlander-ruin van 17 jaar. De paarden staan bij elkaar in een paddock paradise achter onze woning en zijn de dikste vrienden. De KWPN-ruin is de hoogste in rang.
Ik heb altijd al in mijn achterhoofd gehad om eventueel nog uit te breiden naar 3 of 4 (adoptie)paarden omdat ik daar de mogelijkheden voor heb, en zo ben ik gisteren een paardje tegengekomen waarmee het helemaal klikte. Het gaat om een grote ruin van 10 jaar. Hij is het gewend om in een kudde te staan, is rustig en braaf, maar laat zich niet doen naar andere paarden toe, dus het zou wel eens kunnen dat hij gaat strijden om de hoogste in rang te worden (waarmee mijn KWPN-ruin het mogelijk moeilijk heeft - want hij laat zich ook niet zo snel doen).

Het enige wat mij afschrikt en mij kan tegenhouden om hem erbij te nemen is: wat is jullie ervaring met een derde paard? Wat is jullie ervaring met 3 ruinen samen? Is een even groepje paarden beter dan een oneven? Gaat de shetlander wel opgewassen zijn tegen 2 grote paarden?
Het is niet mijn bedoeling om de eerstvolgende maanden/jaren ineens naar 4 paarden te gaan, moest blijken dat 3 niet ideaal is.

Als het echt zou tegenvallen kan het paard sowieso terug naar zijn huidige plaats, dat is geen enkel probleem. Maar ik zou via deze weg graag wat raad krijgen zodat mijn beslissing hopelijk wat makkelijker wordt...

Alvast bedankt!

Groetjes,
Marijke

Ik zou ook denken voeding en huisvesting. Een stalpaard dat biks eet kan niet 3 uur per dag op de weg met blote voeten, daar komt echt wat meer bij kijken.
Het paard zou minimaal 4 uur per dag op verharding moeten staan/lopen om echt harde hoeven te krijgen.

Dan neem je toch ook nog een (adoptie)shetlander erbij, dan heeft iedereen een vriendje

Piet schreef op maandag 8 juli 2013, 6:24:


Er zijn zowiezo extreem weinig insecten, ook vliegen, bijen, vlinders, muggen, enz. Ik denk dat de dazen hetzelfde probleem hebben als de rest van de insecten, koud voorjaar en droogte. Het is zelfs te merken aan de vogels, er zijn veel minder vogels dan normaal. Dat komt waarschijnlijk weer doordat er zo weinig insecten zijn.
Niet dat ik de werking van de dazenval wil tegenspreken, het zal absoluut wat schelen, maar ik denk dat hier toch meer aan de hand is.
Ik zag vanmorgen voor het eerst een paar dazen ggrrr rotbeesten zijn het!
Weinig insecten heeft ook voordelen, er zit ook nauwelijks iets op mijn voorruit

Ciska Willemse schreef op maandag 8 juli 2013, 16:08:

Hij zag de voeten van mijn paarden en zei: die zal toch wel gevoelig lopen..die lijkt wel op de zool te lopen............ ze moeten toch op de hoefwand lopen en ze moeten op 45 graden staan anders wordt de buigpees te veel belast.. (tja ..dát weet ik dan niet hé..)
En néé hij heeft onder dit paard geen ijzers..alleen 's nachts op stal..
Ik merk dat ik mijn paarden PN verzorg én dat ik beter beslagen ten ijs moet komen!

Myriam

Je kan hem renegates(of andere maar ik vind deze geweldig!) adviseren tot de hoeven goed uitgehard zijn?
Groetjes Marlies

Martina schreef op maandag 8 juli 2013, 14:43:


Ik dacht dat de straal een graadmeter was voor de hoefgroei??...
de rest maakt niet meer uit..hij wordt er alleen maar chagrijnig van als we het over hoeven hebben.. Hij zou graag nog wat gaan bekappen hier en daar en werkt degelijk maar já "natuurlijk bekappen" dát niet............. bedankt voor alle reacties..jammer maar niks aan te doen.

Myriam