Sandra van Bommel schreef op donderdag 23 februari 2012, 8:10:


Ik voel me wel gevleid


Graag gedaan.

Als de prikkel zo onvoorspelbaar is, dan is mijn oplossing vrij onpraktisch. Al zou je er wel een opgezet trainingsmoment kunnen creeeren als iemand bereid is op afspraak met een hond voorbij te lopen...

Als ik dan verder meedenk, dan zou ik zeker het komen op commando verder gaan oefenen. En dan zo, dat er 1 speciaal "nu moet je hierkomen want het wordt SUPER feest bij mij" commando is. Dus bijvoorbeeld in de tuin regelmatig roepen en dan zo af en toe, als je ziet dat hij ook komt en je dus 100% zeker bent van succes er een speciaal commando aan vast plakken en dan alles uit de kast halen. Komen is goed, komen bij dit commando is GEWELDIG.
Dat oefen je tot je er heel zeker van bent dat het werkt. Ben je nog niet zeker, dan laat je hem voorlopig lekker schelden op de andere honden. Het geweldige-kom-hier commando moet echt 100% succesvol zijn en blijven.
In het begin pas jij dus je commando aan hem aan. En later, na voldoende trainen, is het commando zo sterk en geweldig geworden dat de hond zich naar het commando gaat schikken. Maar voor altijd geld: denk je dat hij niet gaat komen, gebruik het commando dan niet, dan verpest je de kracht er van!

Ik train zelf ook veel op het "kijk eens" commando. Als Oscar dan wat verder van me weg is en heel graag ergens naar toe wil, dan gaat hij staan twijfelen. Het hier commando is dan "te groot", die beslissing is teveel alles of niets. Maar als ik hem zover krijg dat hij naar me kijkt is er contact en dat helpt heel erg in mijn voordeel. Dit soort aandachts-commando's leggen ook letterlijk de aandacht bij jou en geven de hond een hoog succesratio, wat positief is voor de totale training.

Groetjes Karin

Sandra van Bommel schreef op zaterdag 25 februari 2012, 7:41:


Gaat vast goed komen! Niets in het leven is 100% perfect, maar je kunt vast indrukwekkende resultaten behalen als je er tijd een aandacht in stopt.

Succes er mee!

Groetjes Karin

Op zich hoeft schweinepass niet super erg te zijn. Mijn verzorgpaard is er vrolijk en wel 20 mee geworden en gaat warempel sinds een paar maanden opeens heel stiekem wat tolten, terwijl wij daar niets aan doen. Maar als het paard echt zijn rug vast zet en als een plank door de bochten gaat is er naar mijn idee meer aan de hand.
Beste laat je een keer iemand die veel ervaring met ijslanders heeft er naar kijken. Als je aangeeft in welk deel van het land je woont, kan ik wel aangeven waar je heen zou kunnen. Als je moeders rijkunsten niet al te hoogstaand zijn, is het wel raadzaam dat zij hier ook aan gaat werken.

Als je zelf al een en ander wil doen, werk dan vanaf de grond met het paard. Werken aan de lange lijnen van Piet Bakker is een hele leuke. Ook zou je hem door los te werken (dus in een kleine bak zonder longe te laten lopen) hem onbelast zijn ritme en houding kunnen leren vinden. Balkjes neerleggen en later cavaletti lopen helpen hier heel erg bij. Vaak gaan paarden die heel moeilijk draven dit eerder onbelast doen, dan wanneer er ook nog een (niet al te getalenteerde) ruiter op zit.

Zoe Veurman schreef op maandag 19 maart 2012, 7:48:


Zuid Friesland, dan zou je eens kunnen kijken bij

http://www.paradisarheimt.nl/les.html

of

http://www.thrastarsong.nl/lessen.html

Beide kleine ijslanderstallen waar je les kan nemen, al dan niet met een eigen paard. Wel op met bit rijden ingesteld, maar dan kan je moeder wel meer feeling met de gangen (van jullie ijslander) krijgen.

Mijn verzorgijslander staat niet zo ver bij je vandaan, als je het leuk vind kan ik ook wel eens komen kijken? Ik rij mijn verzorgijs ook bitloos en weet wel aardig wat van de gangen.

Groetjes Karin

Zoe Veurman schreef op maandag 19 maart 2012, 19:22:


Heeft geen haast hoor. Laat maar weten als je tijd en zin hebt. Kijken we tegen die tijd voor een geschikt moment. Mocht ik niet op het forum reageren, dan PB je maar.

Mijn verzorgijslander staat bij het Tjeukermeer, tussen Joure en Heerenveen in. Wij rijden altijd in het stukje bos bij Joure. Of we rijden over de dijkjes van het Tjeukermeer, maar dat is alleen leuk met mooi(er) weer

Groetjes Karin

Fem schreef op donderdag 29 maart 2012, 7:17:


Haha heel leuk filmpje! Hoop dat de kat snel een fijn thuis vindt!

Mijn vriend kon het filmpje niet zien op mijn beeldscherm en hoorde jou wel praten. Hij dacht dat ik een heel ander soort filmpje aan het bekijken was

Hier ook ervaring met hoesten in relatie tot hooi en stof.

Hooi weken hielp wel, maar niet afdoende. Na lang tobben en veel (reguliere) medicijnen op kuil over gegaan en nu is het paard weer vrij van medicijnen. Terwijl hij een lange periode 3 prednison pillen per dag nodig had en er heel wat keren aan inslapen is gedacht.

Het enige vervelende is, dat in het voor en najaar er altijd een periode is, dat er nog niet genoeg gras is om ze volledig op te zetten en er dan te weinig kuil doorheen gaat. Dan moet iedere keer de helft of meer weggegooid worden en dat is ook zonde. Dus nu krijgt hij weer geweekt hooi. Zolang hij grotendeels kuil en gras krijgt, gaat dat wel, maar hij hoest nu wel weer af en toe.
Het hooi wordt smorgens in een kruiwagen onder water gezet en dat wordt savonds gevoerd. Over voedingsstoffen maken we ons niet zo druk, aangezien hij er voldoende vers gras naast eet.

Groeten Karin

Ik vond bodemschuw zijn ook altijd een beetje flauwekul, maar heb bij mijn verzorgpaard gemerkt dat er wel iets in zit.

Hij schrikt heel vaak van dingen op de grond. Een schaduw, een nieuwe witte streep op de weg, kleurverschillen. Hoe vaak hij niet volledig in de ankers gaat als hij een andere kleur asfalt op moet...

En ik kan de factor mens in deze toch aardig uitschakelen. Ik vond het verschijnsel zoals gezegd een beetje flauwekul en ik wist niet dat hij er last van had. Dus ik ben destijds nietsvermoedend met hem gaan rijden en er gaandeweg achter gekomen. Door dus ergens heen te willen en er niet te komen wegens kleurverschil. Door in zijn nek te belanden omdat een stukje zand in het gras écht levensgevaarlijk is en door met grote bogen om witte strepen op de weg heen te gaan terwijl ik eerst niet eens door had dat het om die strepen ging.

Heel dramatisch is het allemaal niet, maar ik ben wel beter vooruit gaan kijken als we hoger tempo rijden. Hij is beter in noodstops dan ik

Groetjes Karin

Piet schreef op woensdag 9 mei 2012, 18:21:


Dat is super leuk bedacht, maar daar heeft het paard wat nú hoefkanker, een dikke schimmelinfectie, ontschoening of wat dan ook heeft niets aan.

Groetjes Karin

Herman schreef op donderdag 28 juni 2012, 11:30:


Opmerkelijke situatie en uitspraken voor iemand die een paar jaar geleden nog zo'n sterke mening had over iedereen die zijn paard niet sociaal en ijzerloos hield...

Groetjes Karin

Herman schreef op vrijdag 29 juni 2012, 8:46:


Jep en meestal als dat beter bij jou situatie past. Sorry, maar daar heeft je paard dus helemaal niets aan, dus ik heb er weinig begrip voor.

Groeten Karin

Arabesk schreef op donderdag 2 augustus 2012, 10:31:


Ik krijg elke keer als ik dat spotje hoor vreselijke jeuk. Echt schandalig dat dit gebeurd is en nog schandaliger dat de meute er in geloofd. Net als in de verschillende brokjes voor de verschillende rassen flauwekul van hetzelfde royale konijn.

Ik heb wel een verzekering, ook al voer ik rauw, ent ik niet onnodig enz. Maar dat komt jammer goed dan weer voort uit het risico op verwondingen wat een hond in de stad loopt. We hebben Oscar nu 1,5 jaar en hij is 2 keer aangevallen, met aardige verwondingen als gevolg. Uiteraard op zondag en dan tikt het al snel erg aan. Als gevolg van die aanvallen is hij kort daarna ook nog zelf in een iets te overdreven knokpartijtje beland en kassa. Gelukkigis dat inmiddels alweer een hele tijd geleden en is hij weer net zo sociaal als voorheen geworden. Maar mocht onze verzekeraar op enig moment ook maar zijn mond open doen over wat voor soort voer ik zou moeten voeren is het einde verzekering. Dat feestje gaat mooi niet door. De korting die ik misloop door geen royaal konijn te voeren verdien ik dubbel en dwars terug door een gezondere hond, dus dat is geen punt.

In aanmerking genomen dat dit echt de dressuurtop op de olympische spelen is, vind ik dat de ruiter er prima op reageerd. Rustig blijven, paard veilig houden. Geen ruk en pluk werk en geen gebruik van de sporen.
Kan me, ondanks dat ik niets met (dat niveau van) paardensport heb, goed voorstellen dat het heel jammer is dat op zo'n moment je paard zo schrikt. En velen worden vanuit die teleurstelling boos of ongeduldig.

En het lijkt me ook nog eens extra moeilijk om op zo'n soepel en wendbaar paard te blijven zitten, hij leek wel van elastiek in sommige draaien en sprongen!

Groetjes Karin

Onze katten krijgen alle smaken die haaksbarf voor de kat heeft, daarnaast ook een aantal hondenversies. Dat wissel ik af met de kattenvariant van lotgering.
Aan prooidiertjes krijg ik ze niet en hier in ons rijtjeshuis vallen er ook niet veel muizen te vangen...

Waarom ik ze dit voer? Haaksbarf is hier goed verkrijgbaar, hele goede kwaliteit. Lotgering drukt de prijs flink en is voor de prijs ook een prima kwaliteit. Ik voer graag de diersoorten los, zodat we veel kunnen afwisselen in smaken en ze niet zat worden van 1 smaak.
Het liefste zou ik ze laten barfen, maar vooral Otje stikt al als de kvv te grof is. Wordt ook niet beter na maanden kvv. Het heeft lang geduurd voor ik ze over heb gekregen van brokjes af, katten zijn daar grote zeurpieten in.
Darf is een prima merk en indien hier verkrijgbaar zou ik het graag voeren. Biologisch heeft zeer zeker mijn voorkeur!

Fem schreef op woensdag 15 augustus 2012, 18:02:


Carnivoer en carnibest zijn niet echt vergelijkbaar.
Carnivoer is namelijk compleet doordat je er voldoende verschillende diersoorten van moet voeren. Carnibest gebruikt een premix om elke variant compleet te maken. En er heerst een voorkeur voor compleet door voldoende diersoorten, omdat een premix toch weer een kunstmatige toevoeging is.
Daarnaast is carnivoer veel opener over ingredienten, verhoudingen bot/vlees/orgaan en kwaliteit. Carnibest houdt de verhoudingen in het voer nog steeds geheim en ondanks dat ik denk dat het zeker geen verkeerd merk is, wordt het dan wel een kwestie van geloven en niet van openheid.

Carnivoer heeft ook een hele uitgebreide reeks gedroogde snacks. Als ik te lui ben om zelf te drogen leef ik me altijd heel graag bij ze uit

Groetjes Karn