Hallo Gracy,

Ik snap dat het lastig is om van alle kanten allemaal goedbedoelde adviezen te krijgen, vooral als die elkaar ook nog tegenspreken (waarschijnlijk krijg je hier op het forum heel andere raad dan van je - vermoedelijk traditionele - trainer). Waarschijnlijk zal het je veel rust geven (en je paard waarschijnlijk ook..) als je eerst de tijd neemt om je goed te verdiepen in het wezen paard en de verschillende trainingsmethoden (en dan vooral het 'hoe' en 'waarom' daarvan). Dan kun je op basis daarvan al wat beter een idee krijgen van wat het is dat JIJ wilt voor je paard, en raak je niet door elk advies weer aan het twijfelen.

Het fijne van deze site is (vond ik althans) dat er heel duidelijk wordt uitgelegd WAAROM een 'paardnatuurlijk' leven en een 'paardnatuurlijke' omgang met je paard fijner/gezonder is dan wat we op manege's en uit paardenboeken hebben geleerd.

Er is heel veel waardevolle informatie op deze site te vinden, maar ik kan me voorstellen dat het wat lastig te vinden is als je nog niet precies weet waar je naar op zoek bent.

Via deze link kun je alvast doorklikken naar heel veel belangrijke onderwerpen: http://www.paardnatuurlijk.nl/weetjes/index.htm

Ik denk dat de volgende pagina's vooral relevant zijn voor jouw situatie:
http://www.paardnatuurlijk.nl/weetjes/huisvesting.htm
http://www.paardnatuurlijk.nl/weetjes/voeding.htm

En voor meer achtergrondinformatie over de training:
http://www.paardnatuurlijk.nl/weetjes/belonen.htm
http://www.ingeteblick.be/leesvoer/itclicks-magazine (absolute aanrader! Op deze site kun je heel wat tijd doorbrengen!)

Als je wat meer wilt lezen over het gedrag van paarden, over hoe paarden leren en over hoe je daar op een handige manier op kunt inspelen, dan zul je heel veel hebben aan dit boek:
http://www.ingeteblick.be/shop/boeken/denkwerk/ . Eigenlijk vind ik dat dit verplichte kost zou zijn voor iedereen die ook maar iets van doen heeft met paarden .

Zo, nu kun je wel een tijdje vooruit, denk ik zo! Ik hoop dat je er iets aan hebt. Uit je berichtjes blijkt in elk geval dat het je niet ontbreekt aan goede intenties, dus .

Heel veel succes met je paardje en veel lees- en leerplezier gewenst!

Martina schreef op vrijdag 3 mei 2013, 16:20:


Zoiets dus: http://www.viableselfsufficiency.co.uk/SC/saddlechariot ?

Preston schreef op woensdag 8 mei 2013, 13:47:


Ik stel mijn pony's ook niet gelijk aan kinderen (pony's wilde en heb ik wel, kinderen wil en heb ik niet ), maar ik zie wel overeenkomsten in de verantwoordelijkheid die je op je neemt als je ervoor kiest een levend wezen op de wereld te zetten dan wel aan te kopen. Door die keuze te maken, maak je immers een ander levend wezen volledig afhankelijk van jou. En door die afhankelijkheid vind ik dat het hebben van dieren toch beter te vergelijken is met het hebben van kinderen, dan met het hebben van 'een hobby'.

Myriam schreef op woensdag 8 mei 2013, 14:35:


Nee, zo doe ik het niet . Mijn schrikdraadapparaat staat in een inbraakwerende kast (lijkend op http://www.schrikdraad.net/inbraakwerende_kast/ ), die onder stroom staat, en op die kast is het zonnepaneel bevestigd.

Als iemand het apparaat ECHT wil hebben, zal hij vast wel te stelen zijn, maar die kast houdt in elk geval onvoorbereide gelegenheidsinbrekers op afstand.

Preston schreef op woensdag 8 mei 2013, 14:46:



Dat het wettelijk gezien kan, zegt mij niet zo veel. En natuurlijk kan ik niet garanderen dat zich geen situatie zal voordoen waarin ik mijn pony's niet meer kan onderhouden, maar dan zou toch eerst het huis in de verkoop gaan en zouden alle mogelijke baantjes (van krantenwijk tot vakken vullen of schoonmaakwerk) zijn aangepakt.

Het zou ideaal zijn als je dieren zou kunnen verkopen en er dan zeker van zou kunnen zijn dat ze het goed hebben (en houden). Helaas blijkt dat 'perfecte' adres dat je met veel geduld hebt gevonden en waar je zo blij mee was, vaak ook geen permanent adres te zijn. Een dier verkopen betekent niet dat je je er niet meer verantwoordelijk voor zult voelen.

Myriam schreef op woensdag 8 mei 2013, 14:51:


Is het niet mogelijk om de verschillende weitjes aan elkaar te koppelen met behulp van grondkabels of zo, zodat je stroomapparaat op een vaste plaats kan blijven staan (eventueel met een wat zwaarder apparaat erin, i.v.m. de langere draadlengte die van stroom moet worden voorzien).

Wij gebruiken deze opzet: (oude foto overigens - bijna eng om te zien hoeveel gras er toen nog op het pad stond )

Preston schreef op woensdag 8 mei 2013, 15:23:


Sorry, ik bedoelde dat het feit dat je een paard KAN verkopen, niet betekent dat het wegdoen van een paard IN THEORIE iemand minder zou doen dan het 'wegdoen' van een kind (al zou ik er persoonlijk minder moeite mee hebben, doordat een paard - voor zover ik kan inschatten - een nogal andere belevingswereld heeft dan een kind ).

Uiteindelijk zou ik ook mijn pony's moeten wegdoen als ik geen geld meer zou hebben voor hun onderhoud, maar dan zou ik me wel nog steeds verantwoordelijk voor ze voelen. Ze zijn dan immers door mij (uiteraard onbedoeld, maar toch) in die situatie belandt.


Op korte termijn misschien wel, maar het is maar afwachten of de nieuwe eigenaar het paard niet zal doorverkopen aan iemand die het een minder leuk leven kan bieden.

Maar goed, volgens mij ging het bij deze discussie niet over situaties waarin je financieel helemaal aan de grond zit (dan heb je immers geen keuze meer). Volgens mij ging het erover dat sommige partners het hebben van paarden simpelweg als een hobby zien, en daarbij even uit het oog verliezen dat het dieren betreft die voor hun leven en welzijn afhankelijk zijn van hun huidige eigenaar. Om dat aan een niet-dierenliefhebber duidelijk te maken, kan ik me voorstellen dat het helpt om een wat ongenuanceerde opmerking te maken in de trend van: 'als ik kinderen zou hebben, zou ik die toch ook niet wegdoen!'.

Els Kleverlaan schreef op woensdag 8 mei 2013, 15:30:



Aan de zijkant van de kast zit (gelukkig!) een geïsoleerd slot, waarin je een speciaal sleuteltje kunt steken om het apparaat mee aan en uit te zetten. Je hoeft dan eigenlijk nooit meer in de kast te zijn, en als het apparaat uitstaat kun je dus een hangslot aan de grote deur aan de voorzijde hangen.

Persoonlijk vind ik de oude versie van de Gallagher-kast handiger (gelukkig kon die een paar jaar geleden nog nabesteld worden); die heeft een ruitje aan de zijkant, waardoor je zonder de deur te openen, aan de led-lampjes kunt zien of je accu nog vol genoeg is.

e m kraak schreef op zaterdag 18 mei 2013, 13:09:


Nu blijkt dat mensen de vind-ik-leuks bekijken moet ik toch even vermelden dat ik bij het scrollen per ongeluk ook op 'vind ik leuk' heb geklikt bij het bericht van harry11 . Ik had in eerste instantie gelijk een berichtje getypt om aan te geven dat ik het (verre van) eens was met het bericht, maar vond dat bij nader inzien een beetje overdreven, vooral omdat ik vermoedde dat niemand zou kijken van wie de vind-ik-leukjes afkomstig waren

Mij lijkt het ook veel logischer en productiever (en duidelijker voor het paard) om het gedrag m.b.v. clickeren om te buigen.

Een van mijn pony's heeft ook wel eens dat ze eventjes 'niet thuis' lijkt te zijn en dan haar hoofd heel laag kan houden. Bij haar komt het volgens mij meestal wel voort uit een vorm van onzekerheid, maar niet altijd. Ik zie het bij haar trouwens alleen in stilstand. Ze lijkt op zo'n moment ook niet echt in staat om te bewegen (of je zou haar uit balans moeten duwen...).

Ze doet het vooral als ze in een situatie niet precies lijkt te weten hoe ze moet reageren. Op zo'n moment is ze ook totaal niet ontvankelijk voor hulpen/cues. Als je het even afwacht, zie je dat ze een tijdje daarna haar mond gaat bewegen (bijv. gaat likken) en/of zucht, en dan weer helemaal 'bij' en alert is. Haar ogen staan dan ook gelijk weer veel helderder. En als je dan een hulp/cue geeft, reageert ze ook weer onmiddellijk. Zelfs mijn vader (leek op paardengebied) valt het op als ze weer een keer 'vast' lijkt te zitten in haar hoofd.

In het begin dacht ik dat het kwam doordat ik haar te veel had gepusht of in de training te grote stappen had gemaakt, maar ze doet het ook wel eens na een oefening die ze door en door kent en erg leuk vindt (ze blokkeert dan dus niet na een cue, maar echt NADAT ze de oefening heeft uitgevoerd en haar beloning heeft aangenomen).

Ik realiseer me nu (tijdens het typen) wel dat het in het laatste geval eigenlijk alleen is na oefeningen die meer fysieke inspanning vragen (zoals steigeren). Misschien (gewoon een gok hoor - niet gehinderd door enige kennis op dit gebied ) dat er in haar lichaam dan een reactie optreedt die vergelijkbaar is met die bij mentale stress/spanning, en dat ze als reactie daarop zo reageert?

Deze pony is trouwens (bij gebrek aan een betere omschrijving) een wat 'introvert' dier. Sinds we met clickeren zijn begonnen valt dit wat minder op, maar vooral in nieuwe/spannende situaties (of bij trainingsfouten van mijn kant ) merk je het nog wel. Haar zoon is heel anders van karakter en hem heb ik nooit iets vergelijkbaars zien doen.

Tijdens het tuinieren was ik net een college van Robert Sapolsky op Youtube aan het beluisteren, en toen moest ik aan deze draad denken. Hij beschreef namelijk dat sommige zwangere dieren in de aanwezigheid van een nieuw mannetje een pseudo-oestrus vertonen, en zo de overlevingskansen voor hun ongeboren kind vergroten. Door als het ware net te doen alsof ze vruchtbaar zijn, verkleinen ze de kans op infanticide door het nieuwe mannetje.

Het ging hierbij dus om diersoorten waarbij infanticide voorkomt, maar Sapolsky beschreef eerder in het college dat bij wilde paarden gezien is dat nieuwe hengsten ogenschijnlijk doelbewust zwangere (door een andere hengst bevruchte) merries opjagen, met stressgerelateerde abortus tot gevolg (waarna de betreffende hengst de merrie dus zelf kan bevruchten).

Is het hengstigheidachtige gedrag dat in deze draad beschreven is ook een dergelijke pseudo-oestrus, om komt dat fenomeen alleen bij drachtige merries voor?

dwt schreef op dinsdag 11 juni 2013, 16:01:


Om te beginnen: welkom op het forum! Heel leuk om te lezen dat je de adviezen zo goed oppikt.

Thyler, mijn jongste pony, wordt volgende maand 5 en heeft nog nooit iemand op zijn rug gehad. Vooral de eerste jaren heb ik wel heel veel met hem gewandeld, zowel ernaast als aan de lange lijnen. Hij stond toen nog op een pensionstal, waar hij naar mijn mening te weinig vrije beweging kreeg. Sinds hij verhuisd is naar een wei en hij heel het jaar buiten staat, doe ik eigenlijk minder met hem dan eerst... We gaan soms wandelen of hij gaat mee als handpaard. En heel soms oefenen we met het (bitloze) hoofdstel van zijn moeder. Dan loop ik een rondje naast hem, ter hoogte van de plaats waar ooit ( ) de singel zal komen.

Ik vind hem nog steeds een onbespierde slungel, waardoor het eigenlijk nog niet eens in me is opgekomen om op zijn rug te kruipen. Wie weet volgende zomer .

Mijn eerste pony was 3 toen ik hem kreeg (inmiddels bijna 20 jaar geleden), en al ingereden. Ik ben ook gelijk buitenritjes met hem gaan maken, dus heb me daar later ook wel schuldig over gevoeld. Vooral omdat hij door een botbreuk maar 11 is geworden. Het enige zinvolle dat je met schuldgevoel kan doen, is zorgen dat je vanaf nu dingen anders gaat aanpakken.

Geniet de komende tijd gewoon lekker vanaf de grond van je paardje. Alleen via dit forum kom je vast al zat leuke andere dingen tegen die je met hem kunt doen.

Wat het eerste in me opkomt, is om in het begin de beloning op de grond te geven, net zo lang totdat hij snapt dat er gegarandeerd een beloning komt na de bridge. En daarna zou ik m'n hand steeds minder ver terugtrekken na het op de grond leggen van het voertje. Ik gok dat je al snel het voertje in je hand kunt laten terwijl je je hand op de grond laat rusten (of het eventueel met bijv. je linkerhand neerleggen in je rechterhand terwijl je die op de grond laat rusten). Daarna is het alleen nog een kwestie van je hand geleidelijk aan steeds wat hoger houden.

Vergelijkbare stappen werkten bij m'n schuwe asielkatje in elk geval goed.

Christel Provaas schreef op woensdag 19 juni 2013, 16:57:


Ik denk dat ze 'juun' bedoelde. Voor het geval dat dat de boel verheldert

Wieteke schreef op woensdag 19 juni 2013, 16:59:


Ha ha, ze hebben zelfs een eigen pagina: http://zea.wikipedia.org/wiki/Juun