Jet van Gulik schreef op vrijdag 15 juni 2007, 10:57:


Grappig deze reactie. Veel negatieve associaties mbt mijn e-karakter hebben juist betrekking op het nuancerende, het relativerende. Veel van die negatieve reacties komen daarbij van beroepsnaturals.
Bij mij ligt juist altijd álles in een complex adaptief systeem, is alles in het hele rijpaardhouden altijd simpelweg een graad van natuurcompenseren.
Juist als purist op de berg realiseer ik me hoe betrekkelijk dat paardgericht is en dat alles draait om egoïstisch rijplezier en 'goed' ergens op een hellend vlak ligt.

Heb je mijn site al gelezen?
Gratis, informatief, genuanceerd en zonder énig belang bij wat voor brood of beleg ook.

HC

Els Kleverlaan schreef op vrijdag 15 juni 2007, 11:51:

Kijk, een goed voorbeeld.
Als jouw paard niet in de ervaring heeft dat het dit kan, juist wel in de belevingswereld heeft dat de ruiter een rustgevend gegeven is wat er niet, nooit, zonder dit zelf te doen af gaat, dan ligt dit helemaal naders.
Dit is een schitterend voorbeeld van het voorkomen van
ongewenste succeservaringen.
Een paard mag níet leren dat het zich kan losrukken, niet leren dat het de ruiter kan afwerpen, niet leren dat het overal doorheen kan rennen.
Dát, het voorkomen, is een fundament onder goed paardmanschap.

Juist met ongewenste succeservaringen is het onomkeerbare een groot probleem. Uiteraard per paard verschillend van inhoud en omvang doch niet in principe.
Ik lees vaak het woord 'proberen' en grúw daar meestal van omdat het vaak vrijblijvendheid suggereert die voorbij gaat aan de keiharde consequenties van het niet lukken, de ongewenste succeservaring.
Ik ben nu middenin een leerfase met Capricho en eígenlijk moet ik nu rijden. Is echt verlies van vooruitgang als ik dat niet doe. Het komt enorm rot uit dat in net nú een acuut probleem met mijn heupen heb. Best kans dat het in het zadel met een kwartiertje goed gaat doch ik ga dat niet 'proberen'. Ik kan niet het risico lopen dat hij door irritatie van mijn stijvige gehannes bewust ongehoorzaam besluit te zijn en ik daarin moet meegaan... Ik weet dat ik dat weer kan 'oplossen' doch ik wil dat helemaal niet hoeven op te lossen, maar voorkómen!
Ik ga wel met hem lopen aan de lange lijn, verzameling vragen vanuit leidpositie 4, zijwaards op helingen, die dingen. Is een tijd terug en een prima moment om 'op te frissen' en heb ik morgen of overmorgen onder het zadel weer baat bij. Zo heeft elk nadeel weer het eigen voordeel. Zonder proberen of meegaan...

Oh, het doel is MIJN kick om op een geestelijk en lichamelijk onwijs sterk paard te kunnen rijden met alleen mijn hersens als instument. Jep, daar manipuleer ik hem in en nee, dat is niet in zijn belang, maar in het MIJNE.

HC

Jet van Gulik schreef op vrijdag 15 juni 2007, 13:59:


Zwangerschap is het mooiste wat ik me kan voorstellen. Dat is letterlijk leven geven.

HC

Tor schreef op zaterdag 16 juni 2007, 15:31:


Waar baseer je dit op?
Mijn erváring is uren tot (twee, drie) dagen, met genoemde veulen(s) als voorbeeld van minúten...

Vind je máánden logisch? Paarden verkassen van nature continue!
Normaal is dat ze in een nieuwe omgeving op hun hoede zijn doch als ze op de nieuwe plek geen directe bedreigingen ervaren is het wennen een routinekwestie.

hc