Tor schreef op vrijdag 15 juni 2007, 9:54:


Zoals iedereen zegt "buiten met zijn vriendjes, verhuizen dus"
Ik vermoed dat de duur van aanpassing niet zo heel lang zal zijn als ze buiten kunnen blijven, ze zullen het er vast naar hun zin hebben en tevreden zijn niet meer op cel te staan
En nog een motivatie: paarden verhuizen in het wild ook wel vaker

Twijfel niet, als je het aan de paarden zou vragen kozen ze de verhuis

En zet je man aan het werk om mest te ruimen en jij en je baby kijken toe of hij het goed doet :)

Geniet nog van je zwangerschap en maak je geen zorgen over de paarden
Die hebben elkaar, zijn buiten en gegarandeerd tevreden, ook met minder aandacht van jou!

Veel plezier met je eerste kindje en bezorg ons de eerste foto's van kindlief op paardlief he!

Vandaag een mooi moment mogen meemaken, jammer genoeg na een vreselijk zicht.

Deze ochtend stond ik in de wei een beetje te clickeren met onze paardjes en dacht nog bij mezelf "zie mijn beestjes hier staan, zo vol vertrouwen in mij, begrijpen wat ik vraag en ik hoor wat zij vertellen"
Drie paardenhoofden op een vierkante meter rond mij te soezen.

Ondertussen keek ik wat rond en hoorde een luid gehinnik en geklop. Iets verderop was iemand een hengstenveulen op de trailer aan het proberen kijgen. Eén van de twee hengsten stond reeds op de trailer, helemaal in paniek aan het rondschoppen. Ondertussen waren de oude en nieuwe eigenaars de andere hengst aan het eisen om op de trailer te gaan.
Vreselijk zicht en gehoor: met twee vooraan trekken, paard trekt tegen, er wordt nog harder getrokken, de andere twee ezels met longeertouwen aan de achterkant van het paard, de achterhand in beweging proberen zetten door aan de touwen te trekken, veel geroep, enz

Ik kon het niet aanzien en bedacht dat ik maar niet moest kijken en proberen het vreselijk in panieke andere paard ook niet te horen. Maar na 20minuten waren ze nog steeds zo bezig. Hengst dat nog op de trailer moest, begon zich eindelijk nog meer te verzetten en begon te slaan naar de ezels. Maar wat gebeurt er dan natuurlijk... paard krijgt nog meer straf waarop ik promp mijn leidtouw nam en het op een lopen zette richting de ezels. Mijn aanwezigheid werd verwelkomt met "hey eva, we krijgen hengst er niet op, ken jij nog trucjes?" Ik stelde voor of ik mocht proberen met clickertraining waarop ik vier dwaze blikken zag en kreeg te horen "nee jong, clickertraining, ..." Ik bleef toch even staan en kijken. Paard zette ineens één stap op de laadklep, waarop een van de ezels meteen de emmer eten wegnam om de hengst verder in de trailer te "lokken". Hij riep nog naar de andere ezel toen hengst met een been op laadklep stond: "laat hem niet eten van de emmer, hij moet verwaterd worden"
Negatief straffen dus: wegnemen van iets aangenaams, emmer eten.
Hengst wilt achteruit van de laadklep stappen (testen) waarop ezel ineens heel hard trok aan touw en schreeuwe "kom hier". Hengst verliest alle vertrouwen, sprong weg en geen van de vier ezels kon nog in de buurt komen.

Een stemmetje uit de hemel vroeg dan toch aan mij "hier gij met uw clickertraining, ge moogt proberen". Mensen... wat ik toen meegemaakt heb ontroert me nog steeds.

Na 5 minuten kennismaken met de hengst moest ik niets meer doen, hengst volgde me blindelings, met hoofd laag al kauwend en likkend. Ik had 5 minuten leidwerk gedaan en het paard concludeerde dat ik zijn leider mocht zijn in deze moeilijke periode.

Dan kwam clickertraining er bij. Elke blik naar de trailer werd gebridged. Zo kwam hij steeds dichterbij de trailer. Drie minuten heeft hij voor de klep stilgestaan en rondgekeken IN de trailer. Uiteraard beloonde ik hem steeds voor die nieuwsgierigheid en eigen initiatief het te onderzoeken. Ineens begon hij te testen of de laadklep ham wel zou kunnen dragen en het niet kon veranderen in een paardetende trailer door te schrapen op de klep.

"Hijwordt agressief" zei opper-ezel. Ik negeerde alles wat ik rond me hoorde, het kon me geen moer schelen, alleen de hengst kreeg mijn aandacht en ik beloonde voor alles richting de trailer, dus zeker voor het onderzoeken er van!

Plots kwam de tweede voet er bij. Het leidtouw was nog steeds helemaal slap, hing gewoon op de laadklep. hengst ging weer van de laadklep, alle vier de voeten weer op de grond.

Ezel twee zei nog "het lukt niet hie"

Ezel 3 en 4 "o ja wel, hij kijkt al helemaal anders dan daarnet, hij vertrouwt haar echt, ik denk dat ze een soort paardenfluisteraar is"

Even bijvertellen dat gedurende die hele periode zijn hoofdje heel laag was, heel ontspannen, likken en kauwen, én sinds ik met hem aan het werk was gegaan, heeft andere hengst geen enkele keer meer gehinnikt of geslaan. geloof het of niet, maar paard was rustig aan het soezen op de trailer!

Enfin, ik gaf paard effe pauze en ging ng paar minuten leidwerk doen. Hij volgde me als een schoothondje. Weet dat de ezels een zweep bij zich hadden omdat hengst zich steeds omdraaide om te slaan! hij volgde me zoals Queenie me volgt!

Ineens voelde ik dat hij me zo blindelings in vertrouwen volgde dat ik weer eens naar de trailer moest lopen (na hem voor dit gedrag duust keer te belonen )

Ik liep de laadlep op en ik voelde geen spanning komen op het touw. zonder omkijken stapte ik door, tot het einde, en lieve mensen, wat was ik dolgelukkig:

hengst was me zonder dwang, zonder stress, in vol vertrouwen in mij en de trailer, gevolgd IN de trailer en daar klrijg hij zijn jackpot: een emmer vol graantjes.

Vier ezels stonden verbaasd te kijken en hebben me de hemel ingeprezen: jij bent een schat, een engel, mag ik je gsm nummer, enz....

Kwartier heeft het geduurd!

het resultaat op zich vond ik uiteraard een mooi geschenk om me nuttig te voelen voor die hengsten, maar waar ik eveneens van genoot was dat die mensen zeiden "goh, zie je wel, zo lukt het ook, met geduld en lief zijn"

"Zeg Eva, ik heb nog twee jonge paarden, mag ik je bellen als ik niet meer weet wat doen met onze paarden?"

Tegen haar man zei ze "zie je, Bob, we gaan dat volgende keer ook zo doen he, zoals eva ons gezegd en getoond heeft!"

BTW: dit was de eerste ervaring met de trailer voor deze hengst!!!
Ik hoop dat ik het verschil heb kunnen maken voor dit paard en de nieuwe eigenaars het inderdaad de volgende keer ook zo doen.

Ze reden weg en riepen nog na: "Rij je mee, om de paarden van de trailer te halen, ze staan 1km verderop op de rechterkant van de straat?"

Hadden de paarden dit moeten meemaken om 1km vervoerd te worden!!!!!!!!!!!

Te voet over straat zagen ze niet zitten, ah nee, met hengsten zeker, dat doe je niet!

Hé, Eddy, Pien???
Veel te gevaarlijk he!

Ik kreeg trouwens zopas nog sms van de nieuwe eigenaar en de oude dat ik heel erg bedankt was voor de hulp.

En ik denk dat de hengst mij nog meer zal zien.

Heel wat paarden denken dat een paraplu een paardetend ding is dat misschien wel vuur kan spuwen, zeker waneer die plots rond het paard opengedaan wordt.

Enkele dagen geleden kreeg ik een stortbui op mijn kop toen ik net in de wei stond bij Queenie. Nat was ik toch al en ineens herinnerde ik me dat ik in de auto een paraplu liggen had en het wel leuk en praktisch zou zijn dat ik met queenie kan spelen onder de paraplu, dus ik die snel gaan halen.

Na 10 minuten clickeren stond Queenie met haar hoofd naast mij onder de paraplu!

Wat de eerste minuut iets eng was, werd de tweede minuut een leuk spel en wat de derde minuut weer eng werd (het opendoen van de paraplu naast haar hoofd) werd de vierde minuut een spel, en wat de vijfde minuut weer eng wer (paraplu boven haar oren) was de zesde minuut en spel en de zevende en volgende minuten genoten we van de droogte

Hoe heb ik het gedaan:

1) target van de gesloten paraplu
2) target van de gesloten maar verplaatsende paraplu (rond mij bewegen, Q moest die volgen om te kunnen targetten)
3) paraplu nog steeds targetten maar n enkele centimeters open
4) zelfde als 3 maar nu enkele centimeters open en weer dicht, open en dicht, open en dicht, terwijl het targetten doorging
5) zelfde als 3 maar de helft open
6) zelfde als 4 maar de paraplu de helft open-toe-open-toe- ....
7) zelfde als 5 maar volledig open
8) zelfde als 4 maar de paraplu volledig open-toe-open-toe ... (nog steeds targetten)
9) targetten van de open paraplu, maar nu beperken tot alleen de onderkant (daar waar de spaken hangen) targetten
10) paraplu steeds hoger (om bewustzijn "paraplu is boven met hoofd, maar de spaken en de paraplu doen me niets" te vergroten)
11) nu het handvat targetten waardoor hoofd onder paraplu komt
12) dit trainen op duur
13) voedselbeloning na een tijdje weggelaten, de grote motivator was nu het onder de paraplu staan, droog staan, want Queenie is een seutje als het op water aankomt.
Eén drup regen en ze rent naar de stal.

Bij het opendoenvan de paraplu botste die wel eens tegen Queenie maar dat deed haar niets. Ik kon de paraplu overal rond haar ineens opendoen, het enige wat haar interesseerde was "waar moet ik targetten?"

leuke oefening hoor!
--------------------------------------------------------------------------------------------
Deze oefening heeft 10minuten training gevraagd. Ik heb het nogal ingewikkeld beschreven vrees ik, en daarom mijn vraag:

Kan iemand, die niet clickert, mij vertellen hoe hij of zij dit zou trainen?

Ik zag op equistyle het negatief belonen bij het aanvaarden van de paraplu in de nabijheid, zouden jullie dat ook zo doen?

Christel Provaas schreef op dinsdag 19 juni 2007, 8:01:


Eddy heeft geen nood aan opschepperij; het doet hem helemaal niets wat anderen over hem zeggen, hij kijkt naar de reacties zijn paarden, dié vertellen hém of hij goed bezig is of niet.

Net zoals Pien waar ik zo ontzettend jaloers op ben, met haar mogelijkheden, nuchteren kijk en talenten! Ook zij heeft niet terecht op te scheppen, wij doen het voor haar

En Piet en Conrad, om het even over de ollanders onder ons te hebben, scheppen ook al niet op. Marcia zei het nog terecht dat Piet nog te bescheiden is. Net zoals Conrad!

En toch hebben al deze trainers zo veel werk

En weet je waarom? Omdat paard en mens die er ooit geweest is, besluit dat ze het waard zijn, en al zouden ze opscheppen, ze zouden er van mijn part nog meer mogen mee naar buiten komen, zodat iedereen het hoort, en misschien komt het ooit tot bij een ezel die denkt

"Zie je wel Bob, zo kan het ook"

en dan ben ik blij dat die enkele trainers, die hét in mijn ogen, volledig hebben, het zo ver kunnen brengen dat ik zeg:

"doe zo verder, maak elk 20 kinderen en vermenigvuldig u"

IN HET BELANG VAN HET PAARD

van lennep schreef op dinsdag 19 juni 2007, 12:06:

De batterij-Pien


Of klonen?

Spirithorses schreef op dinsdag 19 juni 2007, 12:06:


Het is anoniem,
je hebt geen verantwoordelijkheden,
ja kan er duust clicker-kinderen mee op de wereld zetten
en je verdient er nog geld mee ook!

Ra ra ra wat is het?

Spirithorses schreef op dinsdag 19 juni 2007, 12:27:

gun nu ook de kindjes hun pleziertjes....
Leer ze trainen zoals jij
en maak nog meer paardjes blij!

Esther schreef op dinsdag 19 juni 2007, 12:25:


een spermabank natuurlijk!

van lennep schreef op dinsdag 19 juni 2007, 12:03:

Desensibiliseren Ook mooi!
Sommige "problemen/angsten" moet je niet te veel aandacht geven, laat ze wennen en dat doe jij

dat zal wel! wees maar zeker dat ze dat voelen, jouw tevredenheid
Ben dus
hahahhaa dat gaat nog eeuwen meegaan
Maken dat de beloning groter is dan het enge
Wat heeft je paard heel graag? Voedsel misschien Of ergens krabben?
Ik zou beginnen met een droge spons
En je paard leren die spons te targetten met het hoofd, liefst met dat deel waar de plekjes zitten.
Je paard komt naar de spons ipv de spons naar je paard.
Probeer zeker niet te overhaasten door de spons in de richting van je paard te dwingen én als je paard weg wilt lopen, laat hem dan even en beginbg opnieuw door de oef nog makkelijker te maken.
Als dat lukt, maak je de spons beetje natter
Zie je het voor je???

Absoluut! In juli ben ik drie weken vrij dus misschien lukt het dan eens ?
Andere kant van de wereld ontmoeten

Jolien Vermassen schreef op dinsdag 19 juni 2007, 14:06:


Ja en zeg het maar tegen iedereen dat je me nog ingehaald hebt ook!
Beer stond vroeger onder de paraplu dan Queenie!

we gaan toch eens iets moeten verzinnen dat ze samen kunnen doen he!
bv samen iets vasthouden en naar ons brengen