Hallo,

Een vraag aan jullie: tijdens de buitenrit met mijn paard (en soms dochtertje op de pony erbij) mogen wij graag door de laatste weide naar huis terug galopperen. Deels om deze 'mcdonalds' -de paarden krijgen alleen hooi - sneller door te gaan en ook omdat het een prachtig einde van een fijne rit is. Huis in zicht, rustige handgalop door de wei, wat wil je nog meer?
De paarden reageren prima, zijn niet te voorwaarts, makkelijk terug te nemen. En als we eens willen stappen gaat dat ook zonder problemen.
Nu zei de leraar (NH, Parelli, rechtrichten als achtergrond) van mijn dochter dat we dat niet moeten doen omdat 1 keer voldoende is om het paard te leren 'naar huis mag je rennen'. Dit was tijdens het oefenen van mijn dochter om alleen met de pony naar buiten te gaan. Ze wil dan liefst terugrennen naar haar maatje. En doet dat ook...ofschoon in draf. Ik zie dat als een andere prikkel: terug naar maatje, dan de prikkel: naar huis gaan we altijd rennen. Het is ook op een andere plek dan waar wij dat soms doen.
Wat is jullie idee daarover? Mijn paard luistert prima naar me, met alleen een touwhalster dat los hangt. De pony reageert met bitloos hoofdstel ook goed, hoewel ze dus wel gaat rennen als mijn dochter alleen is - maar dat zal ze voorlopig niet doen, anders dan even oefenen langs de oprit.

Graag reacties, ik begrijp het idee van de leraar, maar ervaar (nog?) geen echt probleem. In mij opinie bepaal ik - meer algemeen de ruiter- waar we harder gaan - ook als dat net voor thuiskomst is...