Sinds een jaar ben ik de trotse bezitter van een prachtige Tinker/Haflinger merrie van 5 jaar.

Mijn pony heeft een handicap door verwaarlozing. Ze heeft als veulen haar hielbeen verbrijzeld. Hier is nooit iets aan gedaan, dus er is helaas niets meer aan te doen. Ze leeft nu al haar hele leven met een vergroeid been en het gaat heel goed met haar.
Wij hebben haar nu als luxe grasmaaier en trainen met haar al wat haar handicap toe laat. Berijden is absoluut geen optie.

Mijn pony staat in een kudde met mijn andere paarden. Dat zijn nogal flinke kerels. Een Belgische ruin van 8 jaar oud en een Shire van 13 jaar oud, omdat ik van mening was dat mijn pony door de kerels nogal ruw behandeld werd heb ik afgelopen weekend een B pony erbij geadopteerd via een dierenopvang in de hoop dat ze lekker samen konden zijn op hun eigen vak op de wei.
We hadden alles keurig ingedeeld, maar mevrouw dacht er anders over. Ze ging dwars door de stroomdraad om weer bij de grote mannen te staan. Ook wanneer we met de grote kerels gaan rijden, breekt ze de tent af. Volledig in paniek en gaat door elke draad of omheining. Het maakt haar niet uit dat de nieuwe pony er gewoon bij staat. Ze wil perse bij die grote mannen. Maar ook als we 1 van de grote mannen uit de wei halen, gaat ze door de draad. Ongeacht welke het is.

Ze staat nooit alleen, maar het maakt haar niet uit welke pony of paard meegenomen wordt, ze wil de kudde bij elkaar houden en gaat door het lint.

Ik weet niet wat ik moet doen. We kunnen nu niets meer ondernemen met de andere paarden en mijn verzorgsters kunnen hun paarden niet verzorgen, omdat mevrouw de boel verbouwd.

Ik heb gedacht aan verlatingsangst, maar de nieuwe pony interesseert haar niets. Die staat er gewoon. Ze is nooit alleen!

Het gaat zelfs zo ver dat wanneer de paarden uit de wei worden gehaald om te poetsen, ze kan ze dan gewoon zien en staan een paar meter verder, ze door alle draden gaat om bij de poetsplaats te komen.

Wat kan ik doen om dit onder controle te krijgen?

Heeft iemand de gouden tip?